H ξυλόσομπα να είναι καλά...

Η κεντρική θέρμανση πετρελαίου μας άφησε χρόνους .. Οι καυστήρες στέκονται μόνοι και ερημωμένοι στα υπόγεια των πολυκατοικιών θυμίζοντας απλά το ένδοξο παρελθόν εικονικής ευημερίας. Κάθε πολυκατοικία που σέβεται τον εαυτό της έχει σχηματίσει αυτοσχέδιο ιδιωτικό μουσείο, επιδεικνύοντας το ανεπανάληπτο τεχνολογικό αριστούργημα, γνωστό στην επιστημονική κοινότητα ως «καυστήρας», συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο, στην ενημέρωση των νέων παιδιών για τα ιστορικά στοιχεία εξέλιξης της θέρμανσης.

Και επειδή η εποχή έχει αλλάξει, εμείς δεν κάτσαμε με σταυρωμένα χέρια. Μετά από χρόνιες έρευνες και μελέτες, «ανακαλύψαμε» το πιο καινοτόμο και κατάλληλο τρόπο θέρμανσης που θα παρέχει, εκτός από οικονομία και άλλα παράπλευρα οφέλη.

Η Θεσσαλονίκη εν μια νυχτί μετατράπηκε σε νέο παραδοσιακό οικισμό, σαν τον Άγιο Αθανάσιο με το ξύλο πλέον να μυρίζει παντού στα πέριξ... Η ατμόσφαιρα ειδυλλιακή ξυπνάει όλες τις αισθήσεις, μιας και η τσίκνα και η κάπνα δημιουργούν έναν τοπίο βγαλμένο από ταινία.. Ακόμα και τα ρούχα που ξεπροβάλλουν στα μπαλκόνια του κέντρου και όχι μόνο, μυρίζουν κάτι από γραφικό χειμώνα. Και δεν είναι μόνο αυτό. Η τεχνολογικά εξελιγμένη μεταμόρφωση της παλιάς «σόμπας» ζωντανεύει τις μνήμες των μεγαλυτέρων για το «χωριό» και τις αμέτρητες γλυκές παιδικές αναμνήσεις συμβάλλοντας στην επανένωση της διαλυμένης Ελληνικής οικογένειας. Η νέα ξυλόσομπα είναι προσαρμοσμένη στις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας (πέλλετ, με μπόιλερ, σαν τζακόσομπα) ενώ σε λίγο καιρό θα υπάρξουν και σόμπες με wifi θέρμανσης.. Έτσι αν η σόμπα βρίσκεται στο σαλόνι ασύρματα θα ζεσταίνει και το υπνοδωμάτιο..

Αν και εσείς ψάχνετε τρόπο για να ζεσταθείτε τις κρύες νύχτες του χειμώνα προσθέτοντας παράλληλα στο σπίτι σας λίγο χωριό, λίγο τσίκνα και λίγο κάστανα στην φωτιά μην διστάσετε να κάνετε ένα μεγάλο τεχνολογικό άλμα και να επενδύσετε σε μια σόμπα…

Η εξέλιξη μας συνεχίζεται και γι’ αυτό θα πρέπει να ευχαριστήσουμε όλους τους μεγάλους χορηγούς αυτής της εξαιρετικής προσπάθειας …

Επιστροφή στο παρελθόν λοιπόν… Ζήσε τον μύθο των προγόνων σου

***Πάλι καλά να λέμε που μέχρι στιγμής ο καιρός δεν τους έχει κάνει το χατίρι για να τσικνίσουμε όλοι μαζί πολύ πριν τις απόκριες.

Υ.Γ. 1. Δυστυχώς το 70% των πολυκατοικιών στην Θεσσαλονίκη που χρησιμοποιούν κεντρική θέρμανση δηλώνουν ότι δεν θα χρησιμοποιήσουν τον καυστήρα τους με αποτέλεσμα οι ένοικοι (ανάμεσα σε αυτούς άνεργοι, φοιτητές, οικογένειες και ηλικιωμένοι) να ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν λύση για να ζεστάνουν το σπίτι τους.

2. Η καύση του ξύλου επιβαρύνει την ατμοσφαιρική ρύπανση λόγω των αυξημένων αιωρούμενων σωματιδίων που δημιουργεί, με αποτέλεσμα να ξεπερνάμε τα επιτρεπόμενα όρια στο κέντρο της πόλης.

3. Πίσω από το δράμα και την εξαθλίωση πολλών συνανθρώπων μας στήνονται καθημερινά πολλά φαινόμενα παράνομης ξυλείας. Ο Λαγκαδάς, ο Χορτιάτης και άλλες περιοχές πλήττονται από την λαθροϋλοτομία και η περιβαλλοντική καταστροφή είναι τεράστια.

4. Όμως μπρος στην επιβίωση τύφλα να έχει και η οικολογία. Ζήτω ο σκούφος, τα εσωθερμικά, οι φλις κουβέρτες και φυσικά η αγαπημένη μας ξυλόσομπα!! Γιατί Ξυλόσομπα και iphone πάνε πακέτο.

****Το κείμενο έχει δημοσιευθεί και στο www.parallaximag.gr

Θέλω χιλιάρα μηχανή και Θάνατο.....

Είμαι ο ιππότης της ασφάλτου… Έχω το ένστικτο της επιβίωσης μέσα μου. Γνωρίζω που θέλω να πάω και ξέρω να ελίσσομαι ανάμεσα σου. Δεξιά σου, αριστερά σου, κάθετα, οριζόντια, με μια ρόδα, χωρίς κράνος, χωρίς στολή, χωρίς φώτα, χωρίς φλάς. Όλα Χαζομάρες. Περιττά «στολιδάκια».

Εσύ δεν με νιώθεις. Δεν ξέρεις πώς είναι. Δεν έμαθες να αισθάνεσαι ελεύθερος. Δεν μπορώ τους κανόνες. Έτσι είμαι… Το κόκκινο πολλές φορές είναι περιττό. Το ελέγχω δεν είμαι χθεσινός. Ένας απλός ελιγμός. Ο μονόδρομος είναι για τα αυτοκίνητα, για μένα άχρηστη πληροφορία. Πεζοδρόμιο; Πάρκινγκ ενίοτε και δρόμος για να πηγαίνω πιο γρήγορα.. Ενοχλώ κανέναν;

Ο ποδηλατόδρομος απλά είναι και μηχανόδρομος… Γιατί ποια η διαφορά της μηχανής με το ποδήλατο; Και τα δύο 2 ρόδες έχουν. Έτσι λειτουργώ. Το δέχεσαι δεν το δέχεσαι είναι πρόβλημα σου. Δικό μου πάντως δεν είναι. Εγώ την δουλειά μου την κάνω.

Εσύ πρέπει να με προσέχεις. Εσύ πρέπει να ανάβεις φλας για να μην με πετύχεις. Εσύ δεν πρέπει να περνάς με κόκκινο. Εσύ πρέπει να ακολουθείς κανόνες. Εσύ έχεις αυτοκίνητο… Τι δεν καταλαβαίνεις; Εσύ είσαι πεζός; Τι δεν καταλαβαίνεις; Εγώ έχω μηχανάκι …

Ενοχλώ κανέναν ;

-Ενοχλείς

Ποιον ;

-Όλους τους υπόλοιπους..

Γιατί; Τι τους κάνω ;

-Τίποτα, απλά τους αγνοείς

Γιατί μου επιτίθεστε ;

-Δεν σου επιτίθεμαι. Προσπαθώ να σε προστατέψω και να τους προστατέψω. Προσπαθώ να σε ταρακουνήσω. Ενοχλώ κανέναν ;

Υ.Γ.1 Η ζωή είναι χρυσός. Δεν μπορώ να βλέπω να καταστρέφονται οικογένειες για τόσο ανόητα πράγματα. Δεν πρέπει να σβήνουν χαμόγελα από τόσες ανοησίες. Συγκεντρωθείτε. Συγκεντρωθείτε γιατί χανόμαστε…

Υ.Γ.2 Το άρθρο γράφτηκε με αφορμή ένα ατύχημα που έγινε μπροστά στα μάτια μου πριν από μια βδομάδα στο κέντρο της πόλης.

Το Διακοπίζειν εστί Φιλοσοφείν

Ήρθε . Περνάει γρήγορα . Φεύγει.
Όχι ακόμα δεν φεύγει!!
Καλοκαίρι . Αλμύρα στο πρόσωπο. Καυτός ήλιος
Πού θες να πας διακοπές ; Εκεί που θα πας εσύ .
Μέρος εννοώ ; Δεν με νοιάζει σου λέω. Οι άνθρωποι είναι πιο σημαντικοί απ’ τα μέρη.
Φύγαμε; Φύγαμε… Ετοίμασε βαλίτσα …

Ακόμα δεν κλείσαμε τίποτα … Δεν πειράζει. Δεν με νοιάζει.  

Είμαστε έτοιμοι ; Έχω κάτι εκκρεμότητες

Πάντα θα έχεις. Κλείσε την πόρτα. Κατέβασε τον διακόπτη . Κλείσε το κινητό. Ξέχασε  το Internet.  Άσε τον Η/Υ . Άφησε τα  όλα …Όταν θα γυρίσεις πάλι θα είναι εκεί που τα άφησες.

Φύγε. Μην το σκεφτείς δεύτερη φορά. Κλείδωσε την πόρτα.

Άνοιξε τα μάτια και δες επιτέλους το γαλάζιο της θάλασσας.

Άνοιξε την καρδιά σου. Ξημέρωσε .

Αχχ επιτέλους διακοπές …Καλή αντάμωση παίδες

**** Το καλοκαίρι του 2012 έρχεται μονάχα μια φορά στην ιστορία και δεν θα ξανάρθει…

Σαμοθράκη....

Κάθε καλοκαίρι η ίδια αναζήτηση…Θέλεις να αποδράσεις από την ζωή σου που σε κούρασε… Μπαίνεις στο αυτοκίνητο και όπου σε βγάλει o δρόμος…Τι και αν ξέρεις που θα καταλήξεις τελικά.. Στην γνώριμη για σένα κρυψώνα σου.

Θεσσαλονίκη – Αλεξανδρούπολη. Τρεις ώρες ανασκόπησης της καθημερινότητας σου. Ακόμα όμως δεν έχεις φύγει.. Είσαι μακριά αλλά δεν έχεις φύγει.. Μπαίνεις στο καράβι.. Ένας ο προορισμός. Σαμοθράκη… 

Το καράβι κινείται αργά . Δεν είναι μόνο του. Κάποιοι το συνοδεύουν.. Δελφίνια από δεξιά και αριστερά παίζουν με τα κύματα ενώ οι γλάροι δείχνουν τις αεροπλανικές τους δεξιότητες στους ρυθμούς της Reggae… 

Τελευταίες εκκρεμότητες στο κεφάλι.. Τελευταίες κραυγές  της ζωής σου που αφήνεις πίσω… Δίνεις μάχη να ξεφύγεις .. Το νησί αρχίζει και αχνό φαίνεται .. Το πλοίο προσεγγίζει αργά αργά το νησί με ευλάβεια.. Ένα βουνό μέσα στην θάλασσα  και από πάνω πάντα ένα συννεφάκι για καπέλο…Μα πού ήρθαμε ; Ανοίγουν οι πόρτες…

Μια περίεργη θετική ενέργεια σε διαπερνάει…. Ο χρόνος σταματάει εκεί .Η επαφή σου με την πραγματικότητα αρχίζει να χάνεται και οι αισθήσεις σου σε ταξιδεύουν…Ελευθερία.. Πραγματική ελευθερία…

Η Σαμοθράκη δεν είναι απλά ένα νησί. Είναι  τρόπος ζωής.. Είναι το μέρος που νιώθεις ελεύθερος να κατακτήσεις τα πάντα.. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο..  Απλά φτάσε σε μια κορυφή και πάρε μια βαθιά ανάσα  κοιτώντας προς τα κάτω.. Ανακάλυψε και εσύ τις ομορφιές που κρύβει μέσα στην καρδία του το νησί …Μην ψάξεις στην αλμύρα….Κοίτα το «φεγγάρι» .  Απλά προσπάθησε να το ανακαλύψεις.. Θέλει κόπο και δεν έχει σίγουρο αποτέλεσμα.. Ποιος ξέρει ίσως είσαι και εσύ ένας από τους τυχερούς που θα το νιώσεις ; 

Χάσου. Αφήσου στην αύρα του…. 

Μέρες, ώρες, υποχρεώσεις, προβλήματα εγκαταλείπουν το κεφάλι σου.. Μαζεύουν τις βαλίτσες τους και πάνε διακοπές.. Στη Σαμοθράκη  ο χρόνος είναι σχετικός και είναι στο χέρι σου να τον αφήσεις να σε αφήσει…

Κάθε χρονιά η ίδια πρώτη φορά

Καλή αντάμωση λοιπόν…

Φτιάξε το δικό σου καλοκαίρι...!!!

Περιμένεις, υπομένεις, αναμένεις, βγαίνεις, ξαναμπαίνεις, ζεις.. Τι περιμένεις; Ζεις;

Δες την ζωή σου αλλιώς, αλλιώτικα και ίσως τρι-καλλιώτικα. Δώσε μωρέ ουσία στα πιο ασήμαντα γιατί εκεί θα βρεις τα πιο σημαντικά. Δηλαδή; Δηλαδή κοίταξε λίγο γύρω σου, δίπλα σου και άντε  παραδίπλα σου, βάλε αυτά που θεωρείς «δεδομένα» σε έναν άλλο φάκελο: «Τίποτα δεν είναι δεδομένο», κάνε copy paste και μετά undo και άρχισε να ζεις.

Δεν ξέρω αν είναι η «σοφία» των τριάντα (μάλλον των τριάντα ένα για να είμαστε πιο ακριβείς), δεν ξέρω αν είναι τα βιώματα και τα ταξίδια, δεν ξέρω αν είναι η «ανεμελιά», δεν ξέρω αν είναι οι συναισθηματικές απογοητεύσεις μετά από απότομες εκτοξεύσεις, δεν ξέρω αν είναι η κούραση της μιζέριας, δεν ξέρω αν είναι η οικογένεια, οι φίλοι και οι γνωστοί ή οι συνθήκες που τελικά διαμορφώνουν το χαρακτήρα σου και τη γενικότερη στάση ζωής ή στο φινάλε αν απλά όλα αλλάζουν ανάλογα με τη φάση που βρίσκεσαι.

Το μόνο που ξέρω είναι ότι η ζωή μας έχει γίνει τα τελευταία χρόνια άχαρη, δύσκολη και «μαύρη» και αυτό που της λείπει είναι το χρώμα. Χρωματικές αντιθέσεις πολλές φορές έντονες, άλλοτε άτονες, άλλοτε αταίριαστες, άλλοτε ανιαρές που η μια διαδέχεται την άλλη και φτου ξανά και από την αρχή!! Και όσο περνάει ο καιρός και η κατάσταση της μιζέριας δεν αλλάζει τόσο πιο επιτακτική φαντάζει η ανάγκη αναθεώρησης και «χρωματικής προσθήκης».

Είναι καλοκαίρι χωρίς ακριβώς να είναι καλοκαίρι, χωρίς την παλιά καλοκαιρινή ραστώνη και χωρίς να το πάρεις είδηση θα φτάσει και ο Σεπτέμβρης και μετά χαιρέτα μας τον Πλάτανο…

Γι αυτό σου λέω, δες το καλοκαίρι σου αλλιώς. Ζήσε το όπως αγαπάς και ξέρεις. Μην αφήνεις να σε προσπερνά ο χρόνος. Ρίξε λοιπόν στο ντουλάπι με τα χειμωνιάτικα, τη μιζέρια που σου προσφέρανε απλόχερα τα τελευταία χρόνια και απλά ζήσε το δικό σου καλοκαίρι. Διάθεση χρειάζεται.

Βάλε την αισιοδοξία σου για αντηλιακό και πάμε να φτιάξουμε το καλοκαίρι μας!!! Καλά μπάνια και καλές ανάσες…

ΥΓ.1. Απλά αφεθείτε στη μαγεία του καλοκαιριού και σκεφτείτε ένα ηλιοβασίλεμα στο απέραντο γαλάζιο, ένα παγωτό που λιώνει, ένα ουζάκι στο ποτήρι, ένα πολύ πρωινό μπάνιο πριν γεμίσει η παραλία, την αλμύρα στο πρόσωπο σου, μια κρύα μπύρα, μια φέτα καρπούζι με λίγο τυράκι, τη μυρωδιά του πεπονιού, το τσουρουφλισμένο «γαριδοσώμα», ατελείωτες κουβέντες στην αμμουδιά με φίλους, μια φωτιά στην μέση και λίγη κιθάρα, ένα βραδινό μπάνιο, τον ουρανό που γεμίζει τη νύχτα αμέτρητα αστέρια, μια ζεστή αγκαλιά καθώς ξημερώνει, τον ήχο των τζιτζικιών και αλλά αμέτρητα μικρά πραγματάκια που συνθέτουν ένα πανέμορφο παζλ που δεν πρέπει να το αφήσεις να σε προσπεράσει…

Υ.Γ.2.Και μην ακούσω λεφτά δεν υπάρχουν… Γιατί όλα αυτά μπορούν να συμβούν κάτω από την μύτη σου, δίπλα σου, χωρίς καν να φύγεις ή να απομακρυνθείς από την πόλη σου. Είπαμε, διάθεση χρειάζεται και λίγο ψάξιμο.

Καλό καλοκαίρι σε όλους...

Και εις ανώτερα!

Από τη δεκαετία του '90 έχει διαταχθεί ΕΔΕ αλλά αυτή ποτέ δεν έγινε. Καταπληκτική κατάσταση.

Με τον κύριο που χρησιμοποιούσε μια εικοσαετία τώρα τα μηχανήματα του Δήμου θα γινει τίποτα, ή τα βρήκαμε και όλα καλά;

Μηχανήματα του δήμου σε... εξοχικά πρώην στελεχών!

Σε μια αποθήκη εξοχικής κατοικίας πρώην υψηλόβαθμων στελεχών του δήμου, σε νησί του βόρειου Αιγαίου, φαίνεται πως βρίσκονται εδώ και χρόνια ένας εκσκαφέας, ένα οδοστρωτήρας και άλλα τρία μηχανήματα του... δήμου Θεσσαλονίκης! Η απάντηση στη φυσική κι ακόλουθη ερώτηση «τι δουλειά έχει η περιουσία του δήμου σε ένα νησί» δυστυχώς δεν έχει απαντηθεί ακόμη, αν και από τη δεκαετία του '90 έχει διαταχθεί ένορκη διοικητική εξέταση (ΕΔΕ) στην υπηρεσία Καθαριότητας του δήμου. Η εν λόγω ΕΔΕ δεν κατέληξε πουθενά, για τον απλούστατο λόγο ότι δε διενεργήθηκε... ποτέ! Μάλιστα, όλα αυτά τα χρόνια, ο δήμος πληρώνει για τα αυτοκίνητα αυτά τέλη κυκλοφορίας, καταβάλλοντας ένα ποσό που εκτιμάται στα περίπου 5.000 ευρώ.

Τα μηχανήματα αυτά «ψάχνει» ανά την... Ελλάδα ο αντιδήμαρχος Ανακύκλωσης και Καθαριότητας του δήμου Θεσσαλονίκης, Θανάσης Παππάς. Και δεν είναι τα μόνα. Οπως ανακοίνωσε προχτές κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου, συνολικά δέκα απορριμματοφόρα έχουν παραχωρηθεί σε δήμους σε όλη τη χώρα, χωρίς όμως οι διαδικασίες να έχουν γίνει κανονικά.

«Εβγαλαν φτερά»

«Ολα αυτά τα αυτοκίνητα περιλαμβάνονται στη λίστα των προς απόσυρση αυτοκινήτων, ιδιοκτησίας του δήμου μας. Στο πλαίσιο του ελέγχου που βρίσκεται σε εξέλιξη, για να διαπιστώσω πόσα αυτοκίνητα αποσύρουμε, γιατί τα αποσύρουμε, αν είναι έτοιμα για τον ΟΔΔΥ και τα λοιπά, διαπίστωσα ότι πέντε μηχανήματα έργου περιλαμβάνονται στη λίστα των προς απόσυρση οχημάτων, μόνο που... δεν υπάρχουν πουθενά», εξηγεί ο αντιδήμαρχος.

Πρόκειται για έναν εκσκαφέα, έναν οδοστρωτήρα, έναν προωθητήρα γαιών, ένα διαμορφωτή γαιών και ένα λέβητα προθέρμανσης πίσσας, μη αυτοκινούμενο, μηχανήματα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη διαμόρφωση δρόμου μιας εξοχικής κατοικίας για παράδειγμα. Φημολογείται άλλωστε ότι τα μηχανήματα αυτά ζητήθηκαν και μεταφέρθηκαν για δουλειές υψηλόβαθμων στελεχών προηγούμενων διοικήσεων του δήμου.

Σύμφωνα με πληροφορίες που συνέλεξε ο αντιδήμαρχος, στα μέσα της προηγούμενης διοίκησης πρέπει να είχε διαταχθεί ΕΔΕ για τη μεταφορά αυτών των μηχανημάτων, η οποία όμως δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, ενώ υπάλληλοι τονίζουν ότι ουδέποτε κλήθηκαν να καταθέσουν στο πλαίσιο της έρευνας. Ο αντιδήμαρχος δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να διενεργηθεί νέα ΕΔΕ, κάτι που θα αποφασιστεί κατόπιν συζήτησης στη διοίκηση του δήμου.

Και... καύσιμα

Στη Ζαχάρω της Ηλείας, την Πάργα, τον Κολινδρό, την Αξιούπολη, τον Προμαχώνα και αλλού αναζητούνται και δέκα απορριμματοφόρα τα οποία στο παρελθόν είχαν παραχωρηθεί σε δήμους, χωρίς όμως για ορισμένα από αυτά να έχουν καταρτιστεί εκχωρητήρια. «Αν θέλω να τα αποσύρω, θα πρέπει να τα βρω και να τα φέρω πίσω», τονίζει ο κ. Παππάς.

Οι «αναζητήσεις» αυτές έρχονται να επιβεβαιώσουν τη χαοτική κατάσταση που επικρατεί στις υπηρεσίες Καθαριότητας, όπου αρχικώς αναζητούνταν καύσιμα, λίγο αργότερα προσωπικό και τώρα μηχανήματα. Υπενθυμίζεται ότι με την ανάληψη των καθηκόντων του το 2011, ο δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης είχε μιλήσει για έρευνα κάποιων... τόνων καυσίμων που καταναλώθηκαν περιέργως εντός πολύ μικρού χρονικού διαστήματος. Πρόσφατα, στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης της υπηρεσίας, ο ίδιος ο αντιδήμαρχος Θανάσης Παππάς αναζήτησε και το προσωπικό που πληρώνεται από την Καθαριότητα, εργάζεται όμως σε γραφεία σε άλλες υπηρεσίες του δήμου. Τώρα, «φτερά έβγαλαν» και τα μηχανήματα του δήμου, που αναζητούνται.

http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=4&artid=146434

Travelling without moving

Η σχέση Κρήτης και Μακεδονίας είναι σε πολλούς γνωστή. Μία σχέση που οφείλεται σε παράγοντες όπως η παράλληλη χρονικά προσπάθεια για απελευθέρωση και ένωση τελικά με την υπόλοιπη Ελλάδα, η συμμετοχή πλήθους Κρητών αγωνιστών στο Μακεδονικό Αγώνα αλλά και ο χαρακτήρας των ανθρώπων που για πολλούς βρίσκεται πολύ κοντά. Δεν είναι τυχαίο που πολλοί Θεσσαλονικείς υποστηρίζουν ότι θα θέλανε να είναι από την Κρήτη και πολλοί Κρήτες ότι ΑΝ δεν ήταν από την Κρήτη θα ήθελαν να ειναι από τη Θεσσαλονίκη.

Η Παγκρήτια Αδελφότητα Μακεδονίας όπως κάθε χρόνο διοργάνωσε με αφορμή την επέτειο της μάχης της Κρήτης, εκδήλωση γεμάτη από άρωμα Κρήτης.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Θέατρο Κήπου και αν και ο καιρός πήγε να μας τα χαλάσει, τελικά όλα κύλησαν ομαλά. Η εκδήλωση ξεκίνησε με τα θρυλικά Κρητικά ριζίτικα.

 

Ο πρόεδρος της Παγκρήτιας κ. Πετρακάκης συνέχισε με ένα λόγο για τη σημασία της μάχης της Κρήτης σήμερα.

Στη συνέχεια ακολούθησε η χορωδία των Μακεδόνων η οποία τραγούδησε μεταξύ άλλων και Νίκο Ξυλούρη. Η συγκεκριμένη χορωδία αν κατάλαβα καλά φιλοξενείται για τις πρόβες της λόγω έλλειψης χώρου, στα γραφεία της Παγκρήτιας.

 

Ακολούθησε μουσική από το συγκρότημα "Διωματάρηδες" και χορός από όλα τα τμήματα της Παγκρήτιας, αρχάρια και προχωρημένα.

Συγχαρητήρια λοιπόν σε όλους τους συντελεστές που μας ταξίδεψαν για λίγο νοερά στην Κρήτη και ανανεώνουμε το ραντεβού μας για του χρόνου.

ΥΓ: Όποιος λοιπόν έχει την ελάχιστη ρίζα από Κρήτη και ενδιαφέρεται για οποιαδήποτε δραστηριότητα δεν έχει παρά να απευθυνθεί στα γραφεία της Παγκρήτιας Αδελφότητας Μακεδονίας (Μητροπόλεως 100).