Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

Και εις ανώτερα!

Από τη δεκαετία του '90 έχει διαταχθεί ΕΔΕ αλλά αυτή ποτέ δεν έγινε. Καταπληκτική κατάσταση.
Με τον κύριο που χρησιμοποιούσε μια εικοσαετία τώρα τα μηχανήματα του Δήμου θα γινει τίποτα, ή τα βρήκαμε και όλα καλά;

Μηχανήματα του δήμου σε... εξοχικά πρώην στελεχών!

Σε μια αποθήκη εξοχικής κατοικίας πρώην υψηλόβαθμων στελεχών του δήμου, σε νησί του βόρειου Αιγαίου, φαίνεται πως βρίσκονται εδώ και χρόνια ένας εκσκαφέας, ένα οδοστρωτήρας και άλλα τρία μηχανήματα του... δήμου Θεσσαλονίκης! Η απάντηση στη φυσική κι ακόλουθη ερώτηση «τι δουλειά έχει η περιουσία του δήμου σε ένα νησί» δυστυχώς δεν έχει απαντηθεί ακόμη, αν και από τη δεκαετία του '90 έχει διαταχθεί ένορκη διοικητική εξέταση (ΕΔΕ) στην υπηρεσία Καθαριότητας του δήμου. Η εν λόγω ΕΔΕ δεν κατέληξε πουθενά, για τον απλούστατο λόγο ότι δε διενεργήθηκε... ποτέ! Μάλιστα, όλα αυτά τα χρόνια, ο δήμος πληρώνει για τα αυτοκίνητα αυτά τέλη κυκλοφορίας, καταβάλλοντας ένα ποσό που εκτιμάται στα περίπου 5.000 ευρώ.
Τα μηχανήματα αυτά «ψάχνει» ανά την... Ελλάδα ο αντιδήμαρχος Ανακύκλωσης και Καθαριότητας του δήμου Θεσσαλονίκης, Θανάσης Παππάς. Και δεν είναι τα μόνα. Οπως ανακοίνωσε προχτές κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου, συνολικά δέκα απορριμματοφόρα έχουν παραχωρηθεί σε δήμους σε όλη τη χώρα, χωρίς όμως οι διαδικασίες να έχουν γίνει κανονικά.
«Εβγαλαν φτερά»
«Ολα αυτά τα αυτοκίνητα περιλαμβάνονται στη λίστα των προς απόσυρση αυτοκινήτων, ιδιοκτησίας του δήμου μας. Στο πλαίσιο του ελέγχου που βρίσκεται σε εξέλιξη, για να διαπιστώσω πόσα αυτοκίνητα αποσύρουμε, γιατί τα αποσύρουμε, αν είναι έτοιμα για τον ΟΔΔΥ και τα λοιπά, διαπίστωσα ότι πέντε μηχανήματα έργου περιλαμβάνονται στη λίστα των προς απόσυρση οχημάτων, μόνο που... δεν υπάρχουν πουθενά», εξηγεί ο αντιδήμαρχος.
Πρόκειται για έναν εκσκαφέα, έναν οδοστρωτήρα, έναν προωθητήρα γαιών, ένα διαμορφωτή γαιών και ένα λέβητα προθέρμανσης πίσσας, μη αυτοκινούμενο, μηχανήματα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη διαμόρφωση δρόμου μιας εξοχικής κατοικίας για παράδειγμα. Φημολογείται άλλωστε ότι τα μηχανήματα αυτά ζητήθηκαν και μεταφέρθηκαν για δουλειές υψηλόβαθμων στελεχών προηγούμενων διοικήσεων του δήμου.
Σύμφωνα με πληροφορίες που συνέλεξε ο αντιδήμαρχος, στα μέσα της προηγούμενης διοίκησης πρέπει να είχε διαταχθεί ΕΔΕ για τη μεταφορά αυτών των μηχανημάτων, η οποία όμως δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, ενώ υπάλληλοι τονίζουν ότι ουδέποτε κλήθηκαν να καταθέσουν στο πλαίσιο της έρευνας. Ο αντιδήμαρχος δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να διενεργηθεί νέα ΕΔΕ, κάτι που θα αποφασιστεί κατόπιν συζήτησης στη διοίκηση του δήμου.
Και... καύσιμα
Στη Ζαχάρω της Ηλείας, την Πάργα, τον Κολινδρό, την Αξιούπολη, τον Προμαχώνα και αλλού αναζητούνται και δέκα απορριμματοφόρα τα οποία στο παρελθόν είχαν παραχωρηθεί σε δήμους, χωρίς όμως για ορισμένα από αυτά να έχουν καταρτιστεί εκχωρητήρια. «Αν θέλω να τα αποσύρω, θα πρέπει να τα βρω και να τα φέρω πίσω», τονίζει ο κ. Παππάς.
Οι «αναζητήσεις» αυτές έρχονται να επιβεβαιώσουν τη χαοτική κατάσταση που επικρατεί στις υπηρεσίες Καθαριότητας, όπου αρχικώς αναζητούνταν καύσιμα, λίγο αργότερα προσωπικό και τώρα μηχανήματα. Υπενθυμίζεται ότι με την ανάληψη των καθηκόντων του το 2011, ο δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης είχε μιλήσει για έρευνα κάποιων... τόνων καυσίμων που καταναλώθηκαν περιέργως εντός πολύ μικρού χρονικού διαστήματος. Πρόσφατα, στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης της υπηρεσίας, ο ίδιος ο αντιδήμαρχος Θανάσης Παππάς αναζήτησε και το προσωπικό που πληρώνεται από την Καθαριότητα, εργάζεται όμως σε γραφεία σε άλλες υπηρεσίες του δήμου. Τώρα, «φτερά έβγαλαν» και τα μηχανήματα του δήμου, που αναζητούνται.

Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Travelling without moving

Η σχέση Κρήτης και Μακεδονίας είναι σε πολλούς γνωστή. Μία σχέση που οφείλεται σε παράγοντες όπως η παράλληλη χρονικά προσπάθεια για απελευθέρωση και ένωση τελικά με την υπόλοιπη Ελλάδα, η συμμετοχή πλήθους Κρητών αγωνιστών στο Μακεδονικό Αγώνα αλλά και ο χαρακτήρας των ανθρώπων που για πολλούς βρίσκεται πολύ κοντά. Δεν είναι τυχαίο που πολλοί Θεσσαλονικείς υποστηρίζουν ότι θα θέλανε να είναι από την Κρήτη και πολλοί Κρήτες ότι ΑΝ δεν ήταν από την Κρήτη θα ήθελαν να ειναι από τη Θεσσαλονίκη.
Η Παγκρήτια Αδελφότητα Μακεδονίας όπως κάθε χρόνο διοργάνωσε με αφορμή την επέτειο της μάχης της Κρήτης, εκδήλωση γεμάτη από άρωμα Κρήτης.


Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Θέατρο Κήπου και αν και ο καιρός πήγε να μας τα χαλάσει, τελικά όλα κύλησαν ομαλά. Η εκδήλωση ξεκίνησε με τα θρυλικά Κρητικά ριζίτικα.



 
Ο πρόεδρος της Παγκρήτιας κ. Πετρακάκης συνέχισε με ένα λόγο για τη σημασία της μάχης της Κρήτης σήμερα.


Στη συνέχεια ακολούθησε η χορωδία των Μακεδόνων η οποία τραγούδησε μεταξύ άλλων και Νίκο Ξυλούρη. Η συγκεκριμένη χορωδία αν κατάλαβα καλά φιλοξενείται για τις πρόβες της λόγω έλλειψης χώρου, στα γραφεία της Παγκρήτιας.



 
Ακολούθησε μουσική από το συγκρότημα "Διωματάρηδες" και χορός από όλα τα τμήματα της Παγκρήτιας, αρχάρια και προχωρημένα.



Συγχαρητήρια λοιπόν σε όλους τους συντελεστές που μας ταξίδεψαν για λίγο νοερά στην Κρήτη και ανανεώνουμε το ραντεβού μας για του χρόνου.

ΥΓ: Όποιος λοιπόν έχει την ελάχιστη ρίζα από Κρήτη και ενδιαφέρεται για οποιαδήποτε δραστηριότητα δεν έχει παρά να απευθυνθεί στα γραφεία της Παγκρήτιας Αδελφότητας Μακεδονίας (Μητροπόλεως 100).

Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

Απογοήτευση

Δεν έχω γράψει τίποτα εδώ και καιρό. Οι λόγοι πολλοί. Άλλοι περισσότερο πρακτικοί (φόρτος εργασίας), άλλοι περισσότερο ψυχολογικοί. 
Ανάμεσα στους δεύτερους, νομίζω ότι κυρίως διακρίνω μια βαθιά απογοήτευση. Απογοήτευση γιατί διαπιστώνω ότι ακόμη και σήμερα η βαθιά ριζωμένη νοοτροπία των τελευταίων δεκαετιών όχι απλά δε νικήθηκε αλλά αντίθετα κυριαρχεί στη δημόσια και ιδιωτική σφαίρα. 

Αυτοί που εξέθρεψαν το πελατειακό και διεφθαρμένο κράτος. αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή σαν ακυβέρνητο καράβι, αυτοί που στη χώρα που 2.500 χρόνια πριν η πολιτική ορίστηκε ως η τέχνη που οφείλει να οδηγεί τον πολίτη στην αρετή και στην άσκηση δίκαιων πράξεων (Αριστοτέλης), άσκησαν την πολιτική με τρόπο ιδιοτελή και φαύλο, αυτοί λοιπόν αυτοαποκαλούνται σωτήρες, εγγυητές της ευρωπαϊκής πορείας που οι ίδιοι έθεσαν σε κίνδυνο.

Στην απέναντι πλευρά στέκουν οι υποψήφιοι αντικαταστάτες. Οι υποστηρικτές της διαιώνισης των χειρότερων πρακτικών λειτουργίας της ελληνικής πολιτείας, οι νέοι "φίλοι" του λαού. Μα πως μπορεί να μη βλέπει κάποιος το ανέφικτο των υποσχέσεων, τη στοχευμένη προσπάθεια υφαρπαγής ψήφων με ανεδαφικές αλλά εύηχες εξαγγελίες προς ένα δοκιμαζόμενο και άρα πρόθυμο να πιστέψει λαό, την επανάληψη των ίδιων πολιτικών πρακτικών που μας οδήγησαν εδώ; 

Κάπου εδώ εμφανίζεται και η μεγαλύτερη απογοήτευση, που αφορά εμάς τους ίδιους. Δύο χρόνια υπήρχε διάχυτη η εντύπωση (και η ελπίδα) ότι ο λαός ξύπνησε, κατάλαβε ποιες πρακτικές τον οδήγησαν σε αυτήν την κατάσταση και πως στις εκλογές που όλοι απεγνωσμένα ζητούσαν θα εξέφραζε τη δίψα για νέα πρόσωπα, νέες πολιτικές, νέα αντίληψη για τα δημόσια πράγματα. Φρούδες ελπίδες. Ο λαός ψήφισε άλλα κόμματα αλλά ίδιες πολιτικές, άλλα πρόσωπα αλλά ίδιες αντιλήψεις.

Αν το κάνει ξανά σε ένα μήνα, τότε το πραγματικό διακύβευμα δεν είναι ευρώ ή δραχμή. Αυτό που κρίνεται είναι αν μπορούμε ως κοινωνία να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια σε όλες της τις μορφές και να αποφασίσουμε για ηθική, κοινωνική, πολιτισμική και τελικά οικονομική ανάταση, ή αν θα επιλέξουμε τη συντριπτική τελικά παρακμή.           

Σάββατο 5 Μαΐου 2012

Ναι στην Συμμετοχή ..Όχι στην Aποχή


Στις πιο κρίσιμες και περίεργες εκλογές της μεταπολίτευσης επιβάλλεται από όλους μας να δείξουμε την ανάλογη σοβαρότητα και να πάμε να ψηφίσουμε.. Γιατί πρέπει επιτέλους να δείξουμε και εμείς τι και που θέλουμε να πάει αυτός ο τόπος .. Η αποχή δεν είναι πλέον αντίδραση .. Το πράξαμε πολλοί από εμάς στο παρελθόν με διάφορους τρόπους ( αποχή, Λευκά, άκυρα). Σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι απλά να πάμε να ψηφίσουμε αυτό το κόμμα που πιστεύουμε ότι μας καλύπτει όχι για προσωπικό όφελος όπως στο παρελθόν αλλά γιατί με τις ιδέες του και με την στάση του μπορεί να βάλει ένα μικρό λιθαράκι στο να ξανά δημιουργηθεί η ελπίδα σε όλους μας για ένα καλύτερο και πιο δίκαιο μέλλον

Όλοι μας έχουμε ευθύνη για το κατάντημα μας .Άλλοι περισσότερο άλλοι λιγότερο.. Όλοι μας συμβάλλαμε με την στάση μας και την συμπεριφορά μας να έχουμε μια χώρα που να λειτουργεί χωρίς λογική, αξιοκρατία και δικαιοσύνη…

Μην Απέχεις.. Ανέλαβε επιτέλους τις ευθύνες, τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα που σου προσφέρει η δημοκρατία…Λέμε ναι στην συμμετοχή και όχι στην αποχή…

Ο Κόσμος ξύπνησε και ήρθε η ώρα  να μιλήσει και να δώσει το στίγμα για την επόμενη μέρα.. Η σιωπή ετών πρέπει να γίνει  εκκωφαντική και να δώσει ένα ξεκάθαρο μήνυμα.... 
Καλή και υπεύθυνη ψήφο.

Ένα κείμενο για την αποχή στις προηγούμενες εκλογές!!

Και ο νικητής ήταανν.....:
Ποιός? Δεν είδα τηλεόραση...

Η αποχή...με 50% ..!!
Άρα Εκλέγεται από την πρώτη Κυριακή ε …?
Η αποχή?
Γιατί αυτή δεν κέρδισε...?
Ναι αυτήν...
Ποιον όμως κατέβαζε υποψήφιο?
ΚΑΝΕΝΑΝ...
Κανέναν!!...Πρωτότυπο μου ακούγεται....
Ναι αλλά η αποχήηη ρε γαμώτο ?Τόσοι αξιόλογοι υποψήφιοι... Δεν μπόρω να το χωνέψω....Η νεολαία τα φταίει όλα..Τα «ρεμάλια» πάλι δεν ενδιαφέρονται για τα κοινά…Μόνο για καφέ, συναισθηματικά και χαβαλέ…..!! Νέοι σου λέει ο άλλος…!!
Υποτιμάς όμως τον κανέναν και έχει τόσα προσόντα...!! Ποιός είναι όμως αυτός ο άλλος που τα λέει αυτά?
Ο Χαμένος
Άρα μιλάει η πίκρα της ήττας ε?...
Ναι.... Αλλά τι τους υποσχέθηκε αυτή που δεν του το υποσχέθηκαν οι άλλοι? Κάτι πρέπει να τους έδωσε..Έτσι γίνονται οι δουλείες εδώ στην Ελλάδα...!!
Τους πρόσφερε απόλυτη Σιωπή...
Δεν μπορώ να το πιστέψω...
Πίστεψε το.. Η αποχή πήρε το πενηνταράκι της με άνεση και χωρίς κανένα κόστος …
Χωρίς κόστος!!!??
Κρίση βλέπεις...Δεν ξόδεψε ούτε σάλιο... Χωρίς προεκλογικό αγώνα , χωρίς σλόγκαν , χωρίς προγραμματικές θέσεις, χωρίς ψεύτικα blog, χωρίς facebook friends , χωρίς φυλλάδια, χωρίς στρατούς που περιμένουν κανα ρουσφετάκι, χωρίς δεξιώσεις , χωρίς εκλογικά κέντρα…
Και πως κέρδισε τότε?
Κάναν οι αντίπαλοι αυτό που δεν έκανε αυτή...
Τότε μαγκιά της...

ΥΓ....Το θέατρο του παραλόγου στις οθόνες μας..Τα κόμματα έπεσαν από τα σύννεφα και σοκαρίστηκαν κίολας για το μέγεθος της αποχής. Όμως μετά το πρώτο σοκ(κράτησε καμιά ώρα) ήρθε η χαρά για όλους …..όλοι νίκησαν και όλοι ήταν ικανοποιημένοι…Όλοι λένε ότι ο λαός έδωσε το μήνυμα …Και ο καθένας εκφράζει το μήνυμα που θέλει να πει….Αλλά η αποχή που κέρδισε δεν έκανε καμία δήλωση...Παραμένει βουβή και περιμένει με υπομονή....Και έτσι πάμε... στον Αυτόματο.. Αφού κανείς δεν πήρε το πραγματικό μήνυμα… ****Παρακαλούνται οι ηλίθιοι να κλείσουν τα μάτια και τα αυτιά τους για να μην ακούσουν/διαβάσουν το μήνυμα της αποχής που εξασφαλίσαμε σε παγκόσμια αποκλειστικότητα....****
«Προσέχτε.. Ο λαός ξύπνησε και είναι έτοιμος να σας πάρει τα αυτιά με την εκωφαντική του σιωπή… Σοβαρευτείτε πριν δείτε αποτελέσματα που ούτε καν μπορείτε να τα φανταστείτε…Προσέχτε…Ξυπνήστε πριν είναι αργά»
Καληνύχτα Ελλάδα....Καληνύχτα Θεσσαλονίκη...
2. Σε πανελλαδικό επίπεδο η αποχή έφτασε το 39% ενώ από όσους προσήλθαν ένα 9% ψήφισε άκυρο και λευκό. Δηλαδή συνολό 48%. Οι αριθμοί είναι πολύ μεγάλοι. 1.250.000 πολίτες δήλωσαν απών με το δικό τους τρόπο...Κάτι σημαίνει αυτό δε νομίζετε?

Πέμπτη 3 Μαΐου 2012

Η ασέβεια των κομμάτων έναντι της πόλης μας…


***Το κείμενο δεν έχει σκοπό να υποστηρίξει καμια πολιτική ή κάποιο συγκεκριμένο πολιτικό κόμμα απλά θέλει να αναδείξει την ασέβεια των κομμάτων απέναντι  στην Πόλη μας . ****

Και εξηγούμε..

Έρχεται το ΚΚΕ και κάνει ότι γουστάρει  . Με το έτσι θέλω πραγματοποιεί συγκέντρωση στην Αριστοτέλους. Τι και αν το δημοτικό συμβούλιο της πόλης έχει αποφασίσει ΌΧΙ σε πολιτικές συγκεντρώσεις στην πλατεία.  Το ΚΚΕ δεν λογάριασε τίποτα και ακολούθησε την λογική του… Αναρωτιέμαι  τι θα γίνονταν αν το έπραττε κάποιο άλλο κόμμα …Μάλλον  θα ήταν όλα μια απλή συνομωσία του καπιταλισμού έναντι του λαού…  

Θα μας  έρθει ο Τσίπρας και θα κάνει και αυτός ότι γουστάρει. Ε μα αφού το έκανε το ΚΚΕ δεν θα το κάνει ο Τσίπρας ?    Σε παρακαλώ τι είμαστε του πεταματού.. Και επιτέλους πρέπει ο φασισμός να σταματήσει.. Θα κάνουμε διαδήλωση όπου γουστάρουμε… Άμα ήθελε ο Τσίπρας να δει από ψηλά την Θάλασσα θα κάναμε συγκέντρωση και Πάνω στο Λευκό Πύργο…Γιατί πολύ απλά είμαστε ΣΥΡΙΖΑ

Ήρθε ο Καμμένος , το διαφημιζόμενο κόμμα του Twitter και του facebook και αντί να εφαρμόζει σύγχρονες πολιτικές διαφήμισης, γέμισε  την Τρίτη βράδυ όλην την πόλη με αφίσες.. Κάθε κολώνα και καημός  και δίπλα ο καμμένος…. Ευχαριστούμε κύριε Πάνο μας που θα σας βλέπουμε στα φανάρια όλο το καλοκαίρι…

Δεν θα μιλήσω για τα μεγάλα κόμματα ΠΑΣΟΚ , ΝΔ  τα οποία τα προηγούμενα χρόνια με τις παράνομες διαφημιστικές πινακίδες και τις αφίσες τους μας τα κάνανε τσουρέκια.. Ούτε για το Λάος γιατί και αυτό ακολουθούσε την ίδια πολιτική με τα δύο μεγάλα κόμματα..

Οπότε τι μας μένει.. Μας μένει κάθε φορά η ίδια απορία..

Πως ένα κόμμα θα μπορέσει να μας πείσει ότι θα εφαρμόσει τους νόμους του κράτους όταν το ίδιο τους καταπατά με τόση ευκολία ? Πως ?

Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

Έλλογη οργή

Αναδημοσίευση από την Καθημερινή.

6 Μαΐου 2012: Η ώρα της έλλογης οργής Του Χαριδημου Κ. Τσουκα*

«Πρέπει να επαινείται όποιος οργίζεται για τα πράγματα που πρέπει, με αυτούς που πρέπει, όπως πρέπει, όταν πρέπει, και για όσο πρέπει.» Αριστοτέλης, Ηθικά Νικομάχεια (1125b-1126a)

Οσο οι εκλογές πλησιάζουν, τόσο τα διλήμματα εντείνονται: «Αυτοδυναμία ή ακυβερνησία» δηλώνει ο Σαμαράς, «ευρώ ή δραχμή;» ρωτάει πονηρά ο Βενιζέλος. Πληθαίνουν και τα μετεκλογικά «σενάρια χάους». Οι τεχνικοί της εξουσίας πασχίζουν να μετατρέψουν την αγωνία μας για το μέλλον της χώρας σε ανασφάλεια και φόβο.

Μερικοί αξιόλογοι αρθρογράφοι καλούν να ψηφίσουμε με «ψυχρή λογική», να αποφύγουμε την τιμωρητική ψήφο. Ορθολογικά σκεπτόμενοι, λένε, πρέπει να βάλουμε πάνω απ’ όλα το συμφέρον της χώρας, αντί απλώς να εκφράσουμε συναισθήματα θυμού. Αν η «ψυχρή λογική» υποδεικνύει ότι, σε τελική ανάλυση, το συμφέρον της χώρας υπηρετείται ψηφίζοντας ένα από τα κόμματα της φαυλότητας, ας είναι. Δεν είναι επιθυμητό, είναι όμως το μικρότερο κακό.

Και οι μεν και οι δε, παρά τα διαφορετικά κίνητρά τους, καταλήγουν σε εσφαλμένο συμπέρασμα. Οι μεν πολιτικάντηδες προκαλούν ιδιοτελώς το αίσθημα του φόβου στους πολίτες, οι δε ρασιοναλιστές αρθρογράφοι εμμένουν σε μια απλοϊκή αντίθεση λογικής και συναισθήματος. Και οι δύο παραβλέπουν ότι, στις σημερινές συνθήκες, το μείζον δίλημμα δεν είναι «ευρώ ή δραχμή;», αλλά ένα άλλο, δυσκολότερο στον χειρισμό του (καθότι, από λογικής απόψεως, αυτο-αναφορικό) δίλημμα: «πολιτική αναγέννηση ή αποσύνθεση;».

Στο πρόσφατο διάγγελμα του πρωθυπουργού κ. Παπαδήμου αναδεικνύεται εμμέσως το μέγεθος του προβλήματος. «Η Ελλάδα βρίσκεται στο μέσον μιας δύσκολης διαδρομής», είπε. «Το οικονομικό και κοινωνικό κόστος είναι βαρύ. Η κόπωση, η δυσαρέσκεια, σε ορισμένες περιπτώσεις και η αγανάκτηση, είναι κατανοητές και ενίοτε δικαιολογημένες (...)». Ως υπεύθυνος κυβερνήτης, ο κ. Παπαδήμος προειδοποιεί για τις δυσκολίες: «Θέλω να πω (στους) συμπολίτες μας ότι ανώδυνα κανένας δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση. (...) Αν θέλουμε να ξεφύγουμε από την κατάσταση που βρισκόμαστε (...) απαιτεί(ται) σκληρή, συστηματική και πειθαρχημένη προσπάθεια, με όραμα και συνέπεια...».

Αυτός ακριβώς είναι ο πυρήνας του προβλήματός μας. Η έξοδος από την κρίση είναι αναπόφευκτα οδυνηρή, μην ακούτε τους ανεύθυνους δημαγωγούς. Αλλά, για να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά την οδύνη της «θεραπείας», χρειαζόμαστε εμπνευσμένη προσπάθεια. Ερώτημα: υπάρχει σοβαρός άνθρωπος που να πιστεύει ότι ο Σαμαράς και ο Αβραμόπουλος, ο Μεϊμαράκης και ο Στυλιανίδης από τη μια, ή ο Βενιζέλος και ο Σκανδαλίδης, ο Παπουτσής και η Γεννηματά από την άλλη, θα εμπνεύσουν, θα συνεγείρουν και θα κατευθύνουν με όραμα, στρατηγική και αξιοπιστία τη συλλογική προσπάθεια που απαιτείται;

Η συγκυβέρνηση των κομμάτων της φαυλότητας θα ανακυκλώσει το πρόβλημα: στον βαθμό που θα παρατείνει την πολιτική κρίση (ακόμη κι αν έχουν πλειοψηφία στη νέα Βουλή) θα αυξήσει την πιθανότητα της άτακτης χρεοκοπίας. Εφόσον γνωρίζουμε ότι το πρόβλημά μας είναι πρωτίστως αξιακό–πολιτικό, όσο φέρνουμε στην εξουσία τα κόμματα της φαυλότητας, το αναπαράγουμε. Επιπλέον, θυμώνουμε όλο και περισσότερο με τον συλλογικό μας εαυτό για την ανικανότητά μας να το επιλύσουμε. Η αμφιθυμία σε συνθήκες χρεοκοπίας –ψηφίζουμε αυτούς που σιχαινόμαστε– διαιωνίζει τη στασιμότητα, προκαλεί περισσότερη οργή και οδηγεί, τελικά, στην «αποδόμηση» που απεύχεται ο κ. Παπαδήμος.

Και αν ψηφίζαμε με «ψυχρή λογική»; Αν ήμασταν ρομποτικοί οργανισμοί ή είχαμε υποστεί εγκεφαλική βλάβη σαν τους ασθενείς του ψυχίατρου Ολιβερ Σακς και του νευροεπιστήμονα Αντόνιο Νταμάσιο –αν ήμασταν, δηλαδή, όντα ανίκανα να βιώσουν συναισθήματα–, θα το κάναμε. Αλλά δεν είμαστε. Το να ζητάς σήμερα από τον χειμαζόμενο πολίτη να ψηφίσει με «ψυχρή λογική» δεν είναι μόνο αφελές, είναι και ανήθικο. Οταν σε προσβάλλουν, λέει ο Αριστοτέλης, και παραμένεις απαθής, δεν προδίδεις ανωτερότητα, αλλά ηθική αμβλύνοια· είσαι ανόητος και δουλοπρεπής. Σώφρων άνθρωπος δεν είναι ο απαθής, αλλά αυτός που ξέρει πότε, πώς και με ποιους να θυμώνει.

Οταν αξιολογούμε μια περίπτωση βιασμού ή αυθαίρετης αστυνομικής βίας δεν είναι η λογική που προηγείται («αυτό είναι λάθος») και ακολουθεί το συναίσθημα (π.χ. θυμός, ντροπή), αλλά το αντίθετο: το συναίσθημα που βιώνουμε εμπεριέχει αξιολογήσεις, επιδεκτικές περαιτέρω λογικής επεξεργασίας, οι οποίες απο-καλύπτουν τι είναι σημαντικό για μας. Στο μέτρο που ο κόσμος που μας περιβάλλει δεν μας αφήνει ηθικά αδιάφορους, ο ανθρώπινος λόγος είναι εγγενώς «συναισθηματικός». Οι γνωστικές και οι επιθυμητικές όψεις των κρίσεών μας είναι αξεδιάλυτα δεμένες. Ο ορθός λόγος προϋποθέτει την αρμόζουσα στις περιστάσεις συναισθηματική εμπλοκή με τον κόσμο.

Οχι, δεν πρέπει να ψηφίσουμε με «ψυχρή λογική», αλλά με έλλογη οργή για την κατάντια της χώρας μας. Ελλογη οργή για τους ιδιοτελείς πολιτικάντηδες των κομμάτων της φαυλότητας που πρόδωσαν τον όρκο τους. Ελλογη οργή και για τον εαυτό μας που αφέθηκε στη σαγήνη των δημαγωγών και απέρριψε την ιδιότητα του πολίτη χάριν αυτής του πελάτη. Η καταψήφιση των κομμάτων του Βουλγαράκη και του Τσοχατζόπουλου θα είναι μια μικρή προσπάθεια ανάκτησης του αυτοσεβασμού μας.

Φυσικά παίρνουμε ρίσκο. Η αβεβαιότητα είναι μεγάλη. Αν δεν αναδεχθούμε όμως τους κινδύνους ασκώντας στοχαστικά το εκλογικό μας δικαίωμα, δεν θα δημιουργήσουμε το καινούργιο. Η δημιουργία προϋποθέτει τη διακινδύνευση. Δίχως «παρέκκλιση» δεν υπάρχει εξέλιξη, δίχως «αταξία» δεν παράγεται νέα τάξη. Βιώνοντας οργισμένα τα αδιέξοδά μας, ωθούμαστε να αναζητήσουμε νέες, αδιανόητες μέχρι σήμερα, έλλογες διεξόδους. «Τα πάθη θεσμίζουν τις πόλεις», λέει ο Καστοριάδης. Ας μην καταπνίξουμε την οργή μας. Ας της δώσουμε έλλογη, δημιουργική διέξοδο.

* Ο κ. Χ. Κ. Τσούκας (htsoukas@gmail.com) είναι καθηγητής στα Πανεπιστήμια Κύπρου και Warwick.