Ένα από τα ελάχιστα εναπομείναντα ιστορικά κτίρια της Θεσσαλονίκης κινδυνεύει να καταστραφεί (τι περίεργο γι’ αυτήν την πόλη Ε?), αφού το υπουργείο Πολιτισμού αποφάσισε να ανακαλέσει την απόφαση για «αναγκαστική απαλλοτρίωση ή απευθείας εξαγορά» .
Το «Κόκκινο σπίτι» βρίσκεται απέναντι από το ναό της Αγίας Σοφίας, στη συμβολή των οδών Αγ. Σοφίας 31 και Ερμού 52 και αγναντεύει, παρατηρεί, αναπνέει εδώ και χρόνια, γερασμένο και εγκαταλειμμένο, από μια γωνίτσα την Θεσσαλονίκη που το προσπερνά αδιάφορα. Δυστυχώς ο καιρός αφήνει ανεξίτηλα τα σημάδια του.
O «Κόκκινος» Θρύλος της πόλης
Το «Μέγαρο Λόγγου» ή αλλιώς κόκκινο σπίτι ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1926 και ολοκληρώθηκε το 1928
για λογαριασμό του βιομήχανου Ιωάννη Λόγγου, που καταγόταν από την Νάουσα. Ο Λόγγος ήταν ιδιοκτήτης μιας τεράστιας και πολύ εξελιγμένης κλωστοϋφαντουργίας. Το φανταστικό αυτό κτήριο ήταν έργο του αρχιτέκτονα Τζενάρι.
Και από εκεί ξεκινάει ο “Θρύλος μυστηρίου” που κρύβει αυτό το σπίτι…
Η "Ανώνυμος Οικοδομική Εταιρία Νέων Χωρών" που κατασκεύασε το κτίριο, χρεοκόπησε παραδόξως λίγο μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής του κτιρίου, και συγκεκριμένα το 1931. Η βιομηχανική μονάδα του Λόγγου στην Νάουσα καταστράφηκε από πυρκαγιά, επίσης
λίγα χρόνια μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής του κτιρίου. Όλα αυτά έδωσαν τροφή για σενάρια ….
Η όψη του κτιρίου με τα χρόνια δημιούργησε διαφόρους μύθους.. Το σπίτι θεωρείτε από πολλούς σαν στοιχειωμένο.. Άλλοι λένε ότι κατοικείται από «Βρυκόλακες»… Διάφοροι άλλοι θεωρούν ότι υπάρχει μια κατάρα για το σπίτι. Αυτοκτονίες, άνθρωποι που τρελαίνονται και μυστήρια γεγονότα έχουν συνδεθεί με το συγκεκριμένο σπίτι… Είπαμε η τωρινή του όψη προδιαθέτει…
Το «Κόκκινο σπίτι» βρίσκεται απέναντι από το ναό της Αγίας Σοφίας, στη συμβολή των οδών Αγ. Σοφίας 31 και Ερμού 52 και αγναντεύει, παρατηρεί, αναπνέει εδώ και χρόνια, γερασμένο και εγκαταλειμμένο, από μια γωνίτσα την Θεσσαλονίκη που το προσπερνά αδιάφορα. Δυστυχώς ο καιρός αφήνει ανεξίτηλα τα σημάδια του.O «Κόκκινος» Θρύλος της πόλης
Το «Μέγαρο Λόγγου» ή αλλιώς κόκκινο σπίτι ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1926 και ολοκληρώθηκε το 1928
για λογαριασμό του βιομήχανου Ιωάννη Λόγγου, που καταγόταν από την Νάουσα. Ο Λόγγος ήταν ιδιοκτήτης μιας τεράστιας και πολύ εξελιγμένης κλωστοϋφαντουργίας. Το φανταστικό αυτό κτήριο ήταν έργο του αρχιτέκτονα Τζενάρι.Και από εκεί ξεκινάει ο “Θρύλος μυστηρίου” που κρύβει αυτό το σπίτι…
Η "Ανώνυμος Οικοδομική Εταιρία Νέων Χωρών" που κατασκεύασε το κτίριο, χρεοκόπησε παραδόξως λίγο μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής του κτιρίου, και συγκεκριμένα το 1931. Η βιομηχανική μονάδα του Λόγγου στην Νάουσα καταστράφηκε από πυρκαγιά, επίσης
λίγα χρόνια μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής του κτιρίου. Όλα αυτά έδωσαν τροφή για σενάρια ….Η όψη του κτιρίου με τα χρόνια δημιούργησε διαφόρους μύθους.. Το σπίτι θεωρείτε από πολλούς σαν στοιχειωμένο.. Άλλοι λένε ότι κατοικείται από «Βρυκόλακες»… Διάφοροι άλλοι θεωρούν ότι υπάρχει μια κατάρα για το σπίτι. Αυτοκτονίες, άνθρωποι που τρελαίνονται και μυστήρια γεγονότα έχουν συνδεθεί με το συγκεκριμένο σπίτι… Είπαμε η τωρινή του όψη προδιαθέτει…
Πως ήταν τα σχέδια του σπιτιού
Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε ισόγειο και δύο ορόφους, αλλά κατά την διάρκεια της
κατασκευής αποφασίστηκε από τον ιδιοκτήτη η προσθήκη και τρίτου ορόφου, και τα σχέδια τροποποιήθηκαν δίνοντας στο κτίριο την σημερινή του μορφή. Διαθέτει τρία καταστήματα στο ισόγειο (Την Μπυραρία "Κουρδιστό Γουρούνι", το κατάστημα με τα ρούχα, και το μικροσκοπικό μαγαζάκι επί της Ερμού), 2 διαμερίσματα στον πρώτο όροφο, 2 στον δεύτερο, και ένα οροφοδιαμέρισμα στον τρίτο, που είναι και το πιο εντυπωσιακό, με ένα τεράστιο σαλόνι με τζάκι (πάνω από το Κουρδιστό Γουρούνι).Στο ισόγειο λειτουργούσε η Έκθεση Υφασμάτων Ναούσης και αργότερα το καφενείο «Ερμής», στέκι των εκπαιδευτικών της πόλης. Το καφενείο, ιστορικό με το δικό του τρόπο, λειτούργησε εκεί μέχρι το 1992, όταν πλέον μετατράπηκε σε μπυραρία "Κουρδιστό Γουρούνι".
Το κτίριο είναι μοναδικό δείγμα αρχιτεκτονικής σε ολόκληρη την Θεσσαλονίκη. Η προσωνυμία "Κόκκινο Σπίτι" οφείλεται στην όψη που του δίνουν τα κόκκινα τουβλάκια και τα κεραμικά διακοσμητικά σε ολόκληρη την εξωτερική του επιφάνεια. Ιδιοκτήτρια ολόκληρου του κτιρίου είναι μια απροσδιορίστου ηλικίας ηλικιωμένη γυναίκα, που μπορεί να χαρακτηριστεί εκκεντρική. Πριν λίγα χρόνια, πασαλείφτηκαν (άθλια) μερικά σημεία της όψης του με τσιμέντο, και αυτό γιατί κρίθηκαν επικίνδυνα. Έχει να κατοικηθεί πάνω 25 χρόνια...
Τι έγινε όμως από την πολιτεία?
Το 1983, με απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού το τριώροφο κτίσμα χαρακτηρίστηκε ως
ιστορικό διατηρητέο. Το 2006 τόσο η Εφορεία Νεοτέρων Μνημείων Κεντρικής Μακεδονίας, όσο και η Διεύθυνση Νεότερης και Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς, αλλά και το Κεντρικό Συμβούλιο Νεοτέρων Μνημείων, πρότειναν την αγορά του από το υπουργείο Πολιτισμού. Πράγματι, το 2007, ο υπουργός Πολιτισμού, Γεώργιος Βουλγαράκης, αποφάσισε την έγκριση της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης ή την απευθείας εξαγορά του διατηρητέου κτιρίου, «προκειμένου το υπουργείο Πολιτισμού να το προστατεύσει, να το αναδείξει και να το αποδώσει για πολιτιστικές χρήσεις».Ωστόσο, ο νυν υπουργός, Αντώνης Σαμαράς, ανακαλεί την απόφαση του Γ. Βουλγαράκη, διότι «δεν αιτιολογείται σήμερα ο σκοπός της δημόσιας ωφέλειας περί προστασίας του μνημείου».Ανοίγει, έτσι, ο δρόμος για την «εκμετάλλευση» του κτιρίου και για την πιθανή εξαγορά του από ιδιώτη.ΥΓ. Μήπως να ετοιμαζόμαστε για νέο μπαράκι στην πόλη με όνομα “The red House bar”?
Σε μια Θεσσαλονίκη που συνειδητά ΤΗΝ καταστρέφουν και ΤΗΝ ρημάζουν ΟΙ εργολάβοι, φτιάχνοντας αυτό το φρικιαστικό μπετόν κτήνος, το συγκεκριμένο σπίτι εντυπωσιάζει και ξεχωρίζει στο πέρασμα των χρόνων με την όψη του άσχετα αν παρουσιάζει εικόνα εγκατάλειψης. Το Κόκκινο σπίτι είναι ένα από τα ελάχιστα κτίρια με χαρακτήρα που έχουν απομείνει στο κέντρο της πόλης της Θεσσαλονίκης.
Είναι κρίμα για την ιστορία της πόλης να πέσει το κτίριο σε «κακά» χέρια. Το μόνο που μπορείς να κάνεις αυτή την στιγμή είναι να κλάψεις βλέποντας το κόκκινο σπίτι της Αγίας Σοφίας σε αυτήν την εγκατάλειψη…και να σιγοψιθυρίζεις «όχι και άλλο έγκλημα στην ιστορία της πόλης»…
