Μια Εναλλακτική Πρόταση Από Έναν Σαλονικίο…

Αγαπητέ συμπολίτη, Σαλονικιέ! Κατανοώ απόλυτα το γεγονός ότι δεν έχεις πατήσει ποτέ το πόδι σου στο Λευκό Πύργο, ή αν σου συνέβη – το πιθανότερο είναι να εξαναγκάστηκες από γονείς ή σχολείο... Η αλήθεια είναι πως το σύμβολο της πόλης μας, όσο θλιβερό και αδιάφορο κι αν είναι, θα έπρεπε να έχει τουλάχιστον μία χρήση που να προκαλεί τον ντόπιο ή τον επισκέπτη να το επισκεφτεί. Η πρόσφατη επέμβαση στον περιβάλλοντα χώρο δε θα σχολιαστεί από το παρόν άρθρο, γιατί είναι εκτός θέματος...

Η πρόταση – μία από τις προτάσεις για την ακρίβεια – που έχω να καταθέσω σε σχέση με την αξιοποίηση του βαρετού πέτρινου κυλίνδρου και του πλακόστρωτου που τον περιβάλλει, αφορά την κατασκευή ενός ψυχαγωγικού πάρκου, ενός Αλλού γι Αλλού Φαν Παρκ... Εννοείται πως ο τομέας του σχεδιασμού των παιχνιδιών είναι ατελείωτος... Μπορώ όμως να προτείνω δύο, εξαιρετικά αδρεναλινογόνα και αν εσείς έχετε κάποιες προτάσεις... ευχαρίστως να τις ακούσουμε! Το πρώτο είναι το Roller Coaster. Πέρα από τις τρομακτικές κλίσεις και τα πολλά G, σε κάποια σημεία το βαγονέτο εισέρχεται σε σκοτεινούς θαλάμους, όπου υπάρχουν φωτισμένα χάρτινα ομοιώματα του Νομάρχη (από αυτά που περίσσεψαν στις εκλογές). Εννοείται πως όσοι επιχειρήσουν να το δοκιμάσουν, θα έχουν περάσει από αναλυτικές ιατρικές εξετάσεις

Το δεύτερο, είναι το λεγόμενο Touch the Disease Bungee Jumping. Αδειάζουμε το Λευκό Πύργο από το – έτσι κι αλλιώς άχρηστο – εσωτερικό του (σα κολοκυθάκια γεμιστά ένα πράγμα) και αφήνουμε μόνο την εξωτερική τοιχοποιία. Στο βάθος του, τον ενώνουμε με τη θάλασσα, ώστε να αποκτήσει νερό Θερμαϊκού. Και υπολογίζουμε το μήκος του σκοινιού να φτάνει εκεί ακριβώς, όπου ο «παίκτης», αγγίζει δεν αγγίζει τη σούπα βακτηριδίων! Δε θα επεκταθώ, άλλο, νομίζω πως το θέμα, καθώς και οι προθέσεις μου έγιναν κατανοητά. Και ελπίζω να έχει αρχίσει να τρίζει η καρέκλα του Σουφλιά!