Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Tα Χριστούγεννα μας αλλιώς

Καλημέρα σε όλους,

Το Σάββατο, 17 Δεκεμβρίου από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 6 το απόγευμα, η parallaxi κάνει στην Αποθήκη Δ μία προσπάθεια να γίνουν τα Χριστούγεννα των συνανθρώπων μας αλλιώς...

Με την βοήθεια όλων σας συγκεντρώνουμε τρόφιμα, φάρμακα, παιχνίδια, παιδικά βιβλία και άλλα είδη πρώτης ανάγκης και βοηθάμε τους Γιατρούς του Κόσμου, την Άρσις και το δημοτικό βρεφοκομείο Άγιος Στυλιανός ενώ παράλληλα η Αποθήκη αλλάζει όψη με χριστουγεννιάτικη διακόσμηση και γεμίζει με γιορτινούς ήχους και πολλές άλλες δραστηριότητες.

Σε μια πολύ δύσκολη χρονιά για όλους μας δεν πρέπει να μείνουμε αμέτοχοι στις βασικές ανάγκες κάποιων συνανθρώπων μας.. Υπάρχουν ιδρύματα που χρειάζονται περισσότερο από πότε, την βοήθεια μας προκείμενου και αυτά με την σειρά τους να βοηθήσουν τους ανθρώπους που έχουν πραγματική ανάγκη... Μην μείνετε αμέτοχοι... Μην πείτε δεν βαριέσαι.. Προσπαθήστε να συμμετέχετε ο καθένας με τον τρόπο του ,με τις δυνάμεις του σε αυτήν την προσπάθεια...Ο καθένας μας μπορεί και πρέπει να βοηθήσει...

Γι αυτό το λόγο σας παρακαλώ διαδώστε την προσπάθεια στο φιλικό σας περιβάλλον, στον εργασιακό σας χώρο, στην οικογένεια σας... Μαζέψτε ότι μπορείτε είτε μεμονωμένα είτε σαν εταιρία και ελάτε και εσείς να συμβάλλετε σε αυτήν την προσπάθεια μας..

Και η παραμικρή συνεισφορά είναι πολύτιμη. Σημασία δεν έχει η ποσότητα .. Σημασία έχει η συμμέτοχη... Γιατί ο κόσμος δεν αλλάζει μόνος του.. Ο κόσμος αλλάζει μόνον αν αλλάξουμε εμείς...

Παρακαλώ προωθήστε το μήνυμα αυτό σε όποιον μπορείτε , αλλά μην μείνετε μόνο εκεί... Αξίζει να ενεργήσετε ,να πάτε μια φορά στο σουπερ μάρκετ για τους "άλλους" γιατί αυτοί οι άλλοι είναι οι δικοί μας συνάνθρωποι...

Με εκτίμηση,

ilovethessaloniki

**Μπορείτε να δείτε αναλυτικά τι περιλαμβάνει η εκδήλωση εδώ

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Ένα ταξίδι στο κέντρο της πόλης

Γράφει η entropia

Είναι βράδυ Κυριακής και βρισκόμαστε σ'ένα σκοτεινό στενό δρόμο του κέντρου της Θεσσαλονίκης. Εντοπίζουμε το ελάχιστα φωτισμένο θέατρο με τη μικρή πόρτα και κατεβαίνοντας τη σκάλα προς το υπόγειο, μια γνώριμη αλλά ξεχασμένη μυρωδιά μας τυλίγει. Μυρίζει παλιό ξύλο ή αλλιώς, όπως θα έλεγε κάποιος θεατρόφιλος, "μυρίζει σανίδι".
Πόση ώρα μπορεί να σου κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον ένας ηθοποιός μόνος στη σκηνή χωρίς την παραμικρή βοήθεια σκηνικών ή εφέ, όταν μάλιστα χρησιμοποιεί μια γλώσσα τόσο "δύστροπη" όσο αυτή του Βιζυηνού; Μία ώρα και δέκα λεπτά τουλάχιστον. Καθ'όλη τη διάρκεια της παράστασης δεν ακούστηκε ούτε λέξη από το ακροατήριο, ένιωθες ότι είχαν μείνει όλοι ακίνητοι, σα μαγεμένοι από αυτό που γινόταν μπροστά τους. Ακόμη και μετά το τέλος της παράστασης ακολούθησε μικρή σιωπή πριν ξεσπάσει το ενθουσιώδες χειροκρότημα.
Σιωπή, γιατί δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν το ταλέντο του νεαρού ηθοποιού Γιώργου Νικόπουλου και τη σκηνοθετική αρτιότητα του Δήμου Αβδελιώδη. Ο ηθοποιός, παρ'ότι ερμηνεύει σε μια γλώσσα που ο ίδιος δεν έχει γνωρίσει, δεν κάνει το παραμικρό λάθος και ο λόγος του ρέει με τέτοια άνεση που θα νόμιζε κανείς ότι αυτά που περιγράφει τα έχει βιώσει στην πραγματικότητα. Φωνάζει, τραγουδάει, σωπαίνει, όλα με την ίδια ένταση και πάθος.
Και για όσους φοβούνται τη δύσκολη γλώσσα του συγγραφέα και το "βάρος" της παράστασης, η ευχάριστη έκπληξη είναι ότι κυλάει αβίαστα σαν τη διήγηση ενός παραμυθιού, με πολλή δόση χιούμορ και φαντασίας.
Η συνέχεια.. επί σκηνής.



«ΤΟ ΜΟΝΟΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΤΑΞΕΙΔΙΟΝ» στο Θέατρο Όρα.

Υ.Γ. Οι παραστάσεις, λόγω μεγάλης ανταπόκρισης του κοινού, πήραν παράταση μέχρι τέλος Δεκεμβρίου. Κάντε κράτηση στα τηλ. 2310-232799,6986803477.
Είσοδος για ανέργους: 5 ευρώ

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

Απαξιώνοντας τα πλεονεκτήματά σου

Την Κυριακή περπατώντας στο ολοκληρωμένο κομμάτι της παραλίας, κοντά στο Μέγαρο Μουσικής, ένιωθα ότι περπατώ δίπλα σε καυστήρα. Η μυρωδιά του πετρελαίου ήταν φοβερά έντονη και σίγουρα πολύ πιο δυσάρεστη από ένα σκουπίδι που επιπλέει. Τις δικαιολογίες τις ξέρω, αλλά τις έχω βαρεθεί. Έλλειψη κονδυλίων, πολλοί εμπλεκόμενοι κλπ. Επίσης είμαι πρόθυμος να δεχτώ ότι η ποιότητα των νερών έχει βελτιωθεί τα τελευταία χρόνια και η ρύπανση σε γενικές γραμμές έχει υποχωρήσει. Αυτό που δε μπορώ να δεχτώ είναι ότι σε μια περίοδο που η πόλη προσπαθεί να υιοθετήσει ένα διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης (τουρισμός, πολιτισμός), να υποβαθμίζει το σημαντικότερο φυσικό πλεονέκτημα που έχει στη διάθεσή της για να πετύχει αυτό το στόχο. Ο Θερμαϊκός θα έπρεπε να είναι το στολίδι της πόλης.
Δίπλα στη θάλασσα θα περπατήσει σίγουρα ο κάθε τουρίστας που θα επισκεφθεί την πόλη, ο επισκέπτης των τόσων εκδηλώσεων στο λιμάνι, ο οποιοσδήποτε περπατήσει στην Αριστοτέλους, στο Λευκό Πύργο. Το μόνο σίγουρο για κάποιον που θα επισκεφθεί την πόλη, είναι ότι θα περπατήσει στην παραλία. Θυμάμαι όταν ζούσα στην Αθήνα, κάθε φορά που υποστήριζα ότι η Θεσσαλονίκη έχει τη θάλασσα που μπορείς να καταφύγεις για μια βόλτα, το αντεπιχείρημα ήταν "Ναι αλλά βρωμάει". Είναι βλακώδες να γίνεται τόση προσπάθεια για αύξηση του τουρισμού και αυτή να ακυρώνεται επειδή μπορεί για παράδειγμα μια μέρα που θα έχει δέσει ένα κρουαζιερόπολοιο η θάλασσα να μυρίζει.

Οι ειδήσεις από το Thestival

Νεκρά πουλιά στο Θερμαϊκό


Το πετρέλαιο στο Θερμαϊκό σκότωσε 13 μαυροβουτηχτάρια!

Θαλασσοπούλια με το φτέρωμά τους λερωμένο από πετρέλαιο βγήκαν μπροστά στον Όμιλο Θεσσαλονίκης. Ο Όμιλος Φίλων Θαλάσσης ειδοποίησε τη μη κερδοσκοπική οργάνωση "Δράση για την Άγρια Ζωή", οι οποίοι...μετέβηκαν στο σημείο προκειμένου να περισυλλέξουν τα άτυχα πουλιά.

Πρόκειται για 13 Μαυροβουτηχτάρια, των οποίων το φτέρωμα είχε καταστραφεί από πετρελαιοειδή και σε κατάσταση υποθερμίας αναζήτησαν καταφύγιο στη στεριά. Η οργάνωση μετέφερε τα πουλιά προκειμένου να τους παρασχεθούν όλες οι απαραίτητες για τη διάσωσή τους ενέργειες.


Δυστυχώς όμως παρ΄όλες τις προσπάθειες κανένα από αυτά δεν τα κατάφεραν καθώς πέρα όλων των άλλων είχαν καταπιεί και μεγάλη ποσότητα πετρελαίου.

Από το Σεπτέμβριο έχει να καθαριστεί ο Θερμαϊκός

Τραγική είναι η κατάσταση στο Θερμαϊκό κόλπο. Από τις 9 του προηγούμενου Σεπτεμβρίου τα απορρυπαντικά σκάφη έπαψαν να βγαίνουν για να καθαρίσουν, ενώ περιστατικά ρύπανσης επιβαρύνουν...

συνεχώς τον κόλπο. Στο τελευταίο περιστατικό ρύπανσης, δεκατρία θαλασσοπούλια πνίγηκαν στο πετρέλαιο. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των μελών του σωματείου «Δράση για την άγρια ζωή» να τα σώσουν, ήταν αργά.

Μέχρι σήμερα δεν έχει προσδιοριστεί η πηγή από την οποία διέρρευσαν τα πετρελαιοειδή, ούτε καν η σύστασή τους. Ελλείψει ενημέρωσης από το Κεντρικό Λιμεναρχείο Θεσσαλονίκης, το μοναδικό καταγεγραμμένο επεισόδιο ρύπανσης στο Θερμαϊκό είναι στις 30 Νοεμβρίου 2011.

Τα απορρυπαντικά σκάφη έπαψαν να καθαρίζουν τον κόλπο λόγω έλλειψης χρημάτων. Δεν έχει προκηρυχτεί ακόμη διαγωνισμός για τη συνέχιση των τακτικών και έκτακτων καθαρισμών του κόλπου από τις ιδιωτικές εταιρίες. Η σύμβαση με το μέχρι πρότινος ανάδοχο έληξε και δεν ανανεώθηκε. «Οι προδιαγραφές για το διαγωνισμό είναι έτοιμες και περιλαμβάνουν και τον καθαρισμό από πετρελαιοειδή. Δυνατότητα επέμβασης σε τέτοια περιστατικά υπάρχει και υπάρχουν και οι εταιρίες με την τεχνογνωσία. Ομως από τον προηγούμενο Σεπτέμβριο έχει λήξει η σύμβαση και δεν υπάρχει καθαρισμός. Εμείς είμαστε έτοιμοι για το διαγωνισμό, εφόσον υπάρξουν οι πιστώσεις» αναφέρει στον Αγγελιοφόρο η προϊσταμένη της διεύθυνσης Προστασίας και Ανάπτυξης του Θερμαϊκού Κόλπου, Νικολέττα Τσικώτη

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

Ένα καφενείο (καπνιστών) είμαστε





Ο φασισμός των καπνιστών πέρασε για ακόμη μια φορά. Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι αναγκάζονται οι μη καπνιστές, οι οποίοι δεν ενοχλούν κανέναν, να περιορίζονται σε συγκεκριμένα ελάχιστα μέρη εφόσον δεν αντέχουν το ντουμάνι.

Επειδή όμως μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν και οι καταστηματάρχες για την απόσυρση του μέτρου, ίσως θα έπρεπε να σταματήσουν να βγαίνουν για ένα διάστημα οι μη καπνίζοντες να δούμε αν θα συνεχίσουν να αντιδρούν στην απαγόρευση του καπνίσματος.

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Ιντελεκτουμο συνάντηση και πάρτυ...

H συντακτική ομάδα του περιοδικού Intellectum σας προσκαλεί την Παρασκευή, 25 Νοεμβρίου 2011, στις 21:00, στη νέα «Παπαρούνα» (Παγγαίου 4 & Δόξης, Λαδάδικα Θεσσαλονίκης), σε εκδήλωση-πάρτυ για την έκδοση του 8ου τεύχους, το οποίο κυκλοφορεί από τη Δευτέρα, 28 Νοεμβρίου 2011, σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία της Αθήνας & της Θεσσαλονίκης (ΙΑΝΟΣ, Πρωτοπορία, Σαιξπηρικόν, Κεντρί, Ρεντζής, Κυριακίδης, Πολιτεία, Ναυτίλος, Νέα Εστία, Πατάκης κ.α.) στην τιμή των 5 ευρώ.

Η είσοδος στην εκδήλωση είναι ελεύθερη. Τα εδέσματα του μπουφέ είναι προσφορά των διοργανωτών.


Στη διάρκεια της βραδιάς σάς περιμένουν:


1) ένα μικρό εικαστικό γεγονός-έκπληξη από το Arte Di Tre (Τζουλιάννα & Τζωρτζίνα σάς ευχαριστούμε!)


2) δύο ή και περισσότερες ευφάνταστες ιδέες της Ελένης Λαλούμη!


3) τέλος, με την ευγενική χορηγία του Γιώργου Αλισάνογλου από τις εκδόσεις Σαιξπηρικόν, των Εκδόσεων Λογείον και της αλυσίδας βιβλιοπωλείων Πρωτοπορία, θα κληρωθούν συνολικά 50 βιβλία για όλους τους παρευρισκομένους, ενώ η αλυσίδα βιβλιοπωλείων ΙΑΝΟΣ θα προσφέρει κάρτες με «έτοιμους πόντους» για την αγορά βιβλίων και αναλωσίμων από τα καταστήματά της.

Το intellectum είναι το πρώτο περιοδικό που επιχειρεί σε όλα τα κείμενα του να εφαρμόσει τα ηγγλισηνικά, δηλαδή τα αντίθετα των γκρικλις (Γιουτιούμπ αντί Youtube λοιπόν)!

Για πρώτη φορά το intellectum περιλαμβάνει ένα 16σελιδο ένθετο με ποιήματα από τη διαδικτυακή ποιητική επιθεώρηση «Ποιείν» (www.poiein.gr).


Επίσης, για πρώτη φορά τη θέση του επιμελητή φωτογραφίας αναλαμβάνει ο Εμμανουήλ Παπαδόπουλος, ένας από τους ιδρυτές της Stereosis.

Για περισσότερες πληροφορίες δείτε εδώ:

www.intellectum.org

https://www.facebook.com/pages/Intellectum-Journal/35805951993

http://www.youtube.com/intellectumjournal

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Πλέον υπάρχει στόχος!! Thessaloniki 2014

Η Θεσσαλονίκη είναι από τα ξημερώματα του Σαββάτου η Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας για το έτος 2014. Ένα όνειρο που τελικά έγινε πραγματικότητα…Δεν θα σταθώ σε όλους αυτούς, τους μέχρι τώρα αδιάφορους απαξιωτές μιας τεράστιας προσπάθειας ανάδειξης της πόλης μας γιατί δεν έχει πια καμία μα καμία σημασία ...Σημασία έχει ότι ο αγώνας των ανθρώπων που μόχθησαν όλο αυτό τον καιρό και πίστεψαν στην Θεσσαλονίκη δικαιώθηκε και τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια.

Όχι μόνο γιατί έφεραν στην Πόλη μας μια τεράστια νίκη που είχε να δει από εποχές Πολιτιστικής Πρωτεύουσας 1997 αλλά γιατί για πρώτη φορά στα χρονικά, η διεκδίκηση στηρίχθηκε ελάχιστα στο «κράτος », στους «πολιτικούς» και στα «κονδύλια», δεν έμεινε στις υποσχέσεις των κυβερνώντων και μπόρεσε να ενώσει όλες τις Μη κυβερνητικές και εθελοντικές ομάδες της πόλης μας με απώτερο σκοπό να πετύχει μια νίκη…Μια νίκη χωρίς Φανφάρες , μπλα μπλα και εξωφρενικά κονδύλια. Μια "δική μας" νίκη που δημιουργεί στην πόλη μας έναν μελλοντικό πολύτιμο στόχο..

Δεν πρέπει όμως να σταθούμε εκεί…Πρέπει αυτά τα χρόνια που μας μένουν μέχρι το 2014 να γίνουν συντονισμένες προσπάθειες από όλους για να πιάσουμε την ευκαιρία από τα μαλλιά και να καταφέρουμε να κάνουμε την πόλη μας σημείο αναφορά της Ευρώπης…Γιατί πραγματικά η Θεσσαλονίκη, αξίζει κάτι πολύ καλύτερο από αυτό που είναι σήμερα....

Tώρα υπάρχει στόχος…Δεν βαδίζουμε στα τυφλά... Ας αφήσουμε λοιπόν τους νέους να δείξουν σε όλην την Ευρώπη ποια είναι πραγματικά η Θεσσαλονίκη μας....

Συγχαρητήρια σε όλους

Με εκτίμηση,

ilovethessaloniki

Υ.Γ.Την Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011 και ώρα 20.00, στο φουαγιέ του Δημαρχείου μια τεράστια τούρτα θα περιμένει όσους θέλουν να γιορτάσουν τη νίκη της Θεσσαλονίκης για τη συμμετοχή και την προσπάθεια της στην διεκδίκησή για τον τίτλο «Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας 2014».Στη γιορτή είναι καλεσμένη όλη η πόλη. Δεν πρέπει να λείψει κανείς/καμία. Σας περιμένουμε....!!

Διαδώστε το παντού .. Το δημαρχείο πρέπει να γεμίσει από δύναμη, αισιοδοξία και ελπίδα….

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

Εδώ Πολυτεχνείο! Σας μιλάει ο αυτόματος τηλεφωνητής..

Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ Πολυτεχνείο! Σας μιλάει ο αυτόματος τηλεφωνητής.. Παρακαλώ αφήστε το μήνυμα σας μετά τον χαρακτηριστικό ήχο. Μπιπππππ

«Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία »…

Τουτ Τουτ Τουτ… Η κλήση σας προωθείτε…

Έχω φύγει από το σπίτι.. Είμαι στο δρόμο.. Περπατάω και βλέπω παντού εικόνες..Ένα «άρμα» που βρισκόταν απέναντι από την κεντρική πύλη έλαβε εντολή να εισβάλλει στο χώρο του Πολυτεχνείου…Χιλιάδες κόσμου διαδηλώνει ειρηνικά… Τάγματα κουκουλοφόρων και διμοιριών μετατρέπουν το κέντρο σε εμπόλεμη ζώνη… Φόβος στους δρόμους , κρυφτό, κυνηγητό με την αστυνομία, μολότοφ, φωτιές, πέτρες ,κλεφτοπόλεμος, προσαγωγές, ξύλο, χημικά, ατελείωτες κατευθυνόμενες συζητήσεις στα ΜΜΕ, πολεμικό κλίμα μεταξύ των πολιτικών παρατάξεων νεολαίας. Εικόνες από διαφορετικές εποχές που δυσκολεύεσαι να τις ξεχωρίσεις … Τόσα «κοινά» από τόσο διαφορετικές εποχές? Είναι δυνατόν ?

Προβληματισμός. Κατάντια.. Απορία ..Θυμός

Θυμός που την μέρα που σηματοδότησε την απαρχή της Δημοκρατίας έναντι της τρομοκρατίας τα τελευταία χρόνια την μετατρέψαμε να σηματοδοτεί τον ορισμό της νέας τάξης «τρομοκρατίας»…. Θυμός που ενώ το άσυλο κερδήθηκε από τους φοιτητές και τους πανεπιστημιακούς 38 χρόνια μετά χάθηκε από την ανικανότητα τους να το διαφυλάξουν… Θυμός που ένα ακόμα πείραμα απέτυχε δεσμεύοντας τις επόμενες γενιές και τα όνειρα τους ..

Μπαίνω στο σπίτι.. Τουτ … Έχετε ένα νέο μήνυμα στο τηλεφωνητή σας..

«Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία»..

Μήνυμα ? Ποιο Μήνυμα?

Δυστυχώς το μήνυμα αυτής της μέρας χάθηκε μέσα στα καπνογόνα, την βία, τους αποκλεισμούς, την καταστροφή δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας μετατρέποντας την γιορτή αυτή σε οργή, σε μια ανεπιθύμητη «ανούσια» μέρα... Ντρέπομαι που το γράφω αλλά πιο πολύ ντρέπομαι που τόσα χρόνια το ζω..

Στο βάθος του δωματίου μου ακούγεται αχνά το γνωστό ηχητικό ντοκουμέντο.. «Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ Πολυτεχνείο! Σας μιλά ο Ραδιοφωνικός Σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων. Η χούντα θα πέσει από το λαό… Λαέ, κατέβα στο πεζοδρόμιο, έλα να μας συμπαρασταθείς, τη λευτεριά σου για να δεις…»

Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ Πολυτεχνείο! Σας μιλάει ο αυτόματος τηλεφωνητής.. «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία »… 38 ολόκληρα χρόνια πέρασαν και σήμερα τα ίδια αιτήματα μοιάζουν πιο επίκαιρα από ποτέ…

Υ.Γ. Η μέρα του πολυτεχνείου θα ξανά βιώσει όταν ενωμένοι βρεθούν και διαδηλώσουν ειρηνικά στους δρόμους άνθρωποι από όλες τις γενιές ανεξάρτητα από τις διαφορές τους , τις πολιτικές τους πεποιθήσεις και τα πιστεύω τους .. Μέχρι τότε καληνύχτα σας ….Αφήστε με μόνο να κοιμηθώ και να ονειρεύομαι εκείνη την μέρα…

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Μελέτη = έργο; Δε νομίζω

Στην Ελλάδα ως γνωστόν έργα γίνονται με το σταγονόμετρο και αυτά που γίνονται είναι κακοσχεδιασμένα και πρόχειρα κατασκευασμένα. Από μελέτες όμως πάμε καλά. Αλλά ότι φτάσαμε σε σημείο να θεωρείται επιτυχία απλά η παραγωγή μελετών (και η πληρωμή τους φυσικά), ομολογώ ότι δεν το ήξερα. Αναδημοσιεύω από την Εξπρές, δώστε προσοχή στην ανακοίνωση του Υπουργείου στην τελευταία παράγραφο.

Θεσσαλονίκη: Πίστωση 1,44 εκατ. ευρώ για οκτώ αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς
Πηγή: Express.gr 09/11/11-15:07


Πίστωση ύψους 1,44 εκατ. ευρώ, για τη διενέργεια οκτώ αρχιτεκτονικών διαγωνισμών, που αφορούν την αναμόρφωση περιοχών της Θεσσαλονίκης και τον ανασχεδιασμό του θαλάσσιου μετώπου της πόλης, εγκρίθηκε από το Πράσινο Ταμείο, στο πλαίσιο του προγράμματος του υπουργείου Περιβάλλοντος «Θεσσαλονίκη 2012». Δικαιούχοι φορείς των κονδυλίων είναι ο Οργανισμός Θεσσαλονίκης (ΟΡΘΕ) και η Διεύθυνση Ειδικών Έργων Αναβάθμισης Περιοχών (ΔΕΕΑΠ).

Μάλιστα, ήδη την ερχόμενη Δευτέρα, θα προκηρυχθούν οι δύο πρώτοι διαγωνισμοί, δίνοντας το εναρκτήριο λάκτισμα για τη μεγαλύτερη κινητοποίηση στην παραγωγή μελετών στη Θεσσαλονίκη, από την εποχή της ανακήρυξής της σε Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, το 1997.

Αναλυτικότερα, οι τρεις από τους διαγωνισμούς, για τους οποίους εγκρίθηκε η διάθεση 444.800 ευρώ, με δικαιούχο φορέα τη ΔΕΕΑΠ, αφορούν:

-Την ανάπλαση του άξονα Αχειροποιήτου - Αγίας Σοφίας από την οδό Φιλίππου μέχρι τη λεωφόρο Νίκης, συμπεριλαμβανομένων των πλατειών Αγίας Σοφίας και Μακεδονομάχων και του περιβάλλοντα χώρου των βυζαντινών ναών και του Ιερού Ναού Γρηγορίου Παλαμά (Μητρόπολη)

-Τη διαμόρφωση και αξιοποίηση του περιβάλλοντα χώρου του μνημειακού συνόλου του Επταπυργίου στην 'Ανω Πόλη

-Την ανάπλαση - ανάδειξη της «Βαλκανικής Πλατείας» στην περιοχή του πρώην Στρατοπέδου Στρεμπενιώτη του Δήμου Νεάπολης - Συκεών

Επιπλέον, εγκρίθηκε η διάθεση 1.000.000 ευρώ από τον προϋπολογισμό εξόδων του Πράσινου Ταμείου, με δικαιούχο φορέα τον ΟΡΘΕ για τη διενέργεια αρχιτεκτονικών διαγωνισμών ανασχεδιασμού του θαλάσσιου μετώπου στις εξής πέντε επιμέρους περιοχές:

*Αξιός Ποταμός- Γαλλικός Ποταμός

*Γαλλικός Ποταμός- Λιμάνι Θεσσαλονίκης

*Ποσειδώνιο και Μέγαρο Μουσικής- Μικρό Έμβολο (Καραμπουρνάκι)

*Μίκρα Καλαμαριάς- Αεροδρόμιο «Μακεδονία»

*Αεροδρόμιο «Μακεδονία»- Μεγάλο Έμβολο.

Οι πρώτοι δύο διαγωνισμοί, που θα προκηρυχθούν τη Δευτέρα, αναφέρονται στην εμβληματική ανάπλαση του άξονα Αχειροποιήτου - Αγίας Σοφίας και στην ανάπλαση της Βαλκανικής Πλατείας. Θα ακολουθήσουν οι υπόλοιποι με διαφοροποίηση στους χρόνους παράδοσης, ώστε να είναι δυνατή η συμμετοχή των ενδιαφερόμενων σε περισσότερους από έναν διαγωνισμούς.

«Πρόκειται για τη μεγαλύτερη κινητοποίηση στην πόλη για την παραγωγή μελετών από την εποχή της ανακήρυξης της Θεσσαλονίκης ως πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης», υπογραμμίζεται σε σημερινή ανακοίνωση του υπουργείου Περιβάλλοντος
.

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

Καθαρίζουμε το πρώην στρατόπεδο Παύλου Μελά

Ο ΣΚΑΙ συνεχίζει την προσπάθεια ευαισθητοποίησης και εθελοντισμού με επόμενη δράση στη Θεσσαλονίκη στις 13 Νοεμβρίου ημέρα Κυριακή. Στόχος να καθαριστεί το πρώην στρατόπεδο Παύλου Μελά. Σημείο συνάντησης επί της οδού Λαγκαδά απέναντι από το Δημαρχείο Σταυρουπόλεως.

Η είδηση από
εδώ

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ


Θα 'θελα να κοιμηθώ μια μέρα
και να ξυπνήσω σ΄ έναν αιώνα
όπου και τα πουλιά ακόμη
να κελαηδούν ελληνικά και νικητήρια.

Οδυσσέας Ελύτης

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

Σε κατάσταση ομηρίας

Τον Μιχάλη Γουδή δεν τον γνωρίζω προσωπικά, τον ξέρω από τα κείμενά του στην Παράλλαξη. Ηλικιακά πρέπει να είμαστε κοντά, επομένως χαίρομαι που τέτοια κείμενα, που συμπυκνώνουν σε λίγες γραμμές το χάλι κυρίως το δικό μας αλλά και της σημερινής Ευρώπης, γράφονται από άτομα της γενιάς μου.






Τα πυροτεχνήματα ακόμη φώτιζαν τον νυχτερινό ουρανό και το ρολόι έδειχνε λίγα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα. Δίνοντας τον κωδικό 1-2-3-4 ο εκσυγχρονιστής έκανε την πρώτη ανάληψη σε ευρώ από το ΑΤΜ. Η 1η Ιανουαρίου 2002 ξημέρωσε με την Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Μία εποχή ευημερίας, ανάπτυξης, προοπτικής, ονείρων και ευρωπαϊκής αλληλεγγύης μόλις είχε ξεκινήσει. Δε χρειάστηκε καν να περάσουν δέκα χρόνια για να τελειώσει.
Δέκα χρόνια μέσα στα οποία γιγαντώθηκαν όλες οι εγγενείς αδυναμίες του ελληνικού έθνους. Πρώτα απ' όλα ένα πολιτικό σύστημα βουτηγμένο στη διαφθορά και στη συναλλαγή. Ένα σύστημα που ανέκαθεν λειτουργούσε με γνώμονα το ένστικτο της επιβίωσής του και της σταδιοδρομίας του. Μία κομματική πειθαρχία που διαπνέει ολόκληρη τη χώρα, από τον πρωθυπουργό μέχρι και την τελευταία μητέρα που προτρέπει το παιδί της να υποδεχτεί ένα πολιτικό πρόσωπο με μία ανθοδέσμη...
Ένας λαός ανώριμος και απροετοίμαστος για να ευημερήσει. Ένας λαός που αποθέωσε το δήθεν και θεώρησε πως μιμούμενος εικόνες από τα ταξίδια του στην Ευρώπη θα μπορούσε να γίνει Ευρωπαίος. Ένας λαός που στην πλειονότητά του αρκέστηκε να ζει με όχημα τις πελατειακές σχέσεις που θα του έκαναν τη ζωή ευκολότερη. Που δεν αγωνίστηκε ποτέ να γίνει πραγματικά παραγωγικός και ανταγωνιστικός.
Δέκα χρόνια που ανέδειξαν τις τεράστιες αδυναμίες της ευρωπαϊκής οικογένειας. Μία Ένωση που έχασε τον προσανατολισμό και τις αξίες της. Μία πολιτική ένωση επί της ουσίας ανύπαρκτη. Μία οικονομική ένωση φτιαγμένη για τα εύκολα, γυμνή στα δύσκολα. Μία ένωση, όπου κάποιοι είναι περισσότερο ίσοι μεταξύ ίσων. Μία ένωση που δεν ασχολήθηκε να αντιληφθεί επί σειρά ετών την ελληνική λαμογιά και ξαφνικά αφού έπεσε από τα σύννεφα θυμήθηκε να σκληρύνει τη στάση της και να επιβάλει ελέγχους.
Η Ελλάδα ίσως δεν προλάβει να γιορτάσει τη δέκατη επέτειό της ως μέλος της Ευρωζώνης, μια και οι ραγδαίες εξελίξεις από την αρχή του χρόνου αφήνουν ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα. Όμως ίσως αυτό να μην είναι και το σημαντικότερο θέμα. Είτε με ευρώ είτε με δραχμή είτε υπό οποιεσδήποτε συνθήκες η Ελλάδα είναι καταδικασμένη. Όμηρος μίας νοοτροπίας που βάζει το συμφέρον πάνω από τον άνθρωπο. Υποταγμένη σε μία λογική που συντηρείται από το πολιτικό σύστημα, τα ΜΜΕ και μεγάλο κομμάτι των κατοίκων αυτής της χώρας. Κατοίκων που δεν έγιναν ποτέ πραγματικοί πολίτες.
Η ντροπή περισσεύει σε εμάς του παρατηρητές των εξελίξεων.Το χειρότερο είναι πως ταυτόχρονα περισσεύει και η ξεδιαντροπιά στους διαμορφωτές τους.






















Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

#Dimopsifisma kai Twittero ιστορίες

Σχόλια στο twitter που τα λένε όλα …

nenakaz

το σχόλιο του #BBC για το δημοψήφισμα μας: "Είναι σαν να ρωτάς τις γαλοπούλες αν θέλουν να ψηθούν τα Χριστούγεννα." #dimopsifisma

Gmezertz George Gm

Έρχεσαι αβάδιστα, στο χώρο μου , λες το όνομά σου, την βάζεις στην σχισμή μου.. και φεύγεις. #psifos #dimopsifisma

Nikan_gr

Για πολλοστή φορά προσπαθούμε να λύσουμε ένα πρόβλημα με πολιτικές ντρίπλες αντί για δουλειά ουσίας. Αλλά, this, last year #dimopsifisma

arkoudos Γιάννης

Προτείνω να κάνουμε ένα δημοψήφισμα για να δούμε ποια θα είναι η ερώτηση του δημοψηφίσματος #dimopsifisma

lithografos John Anifantis

Τι θα πρέπει να ψηφίσω για να πάω στα 60's; #dimopsifisma

Anna_chlk AnnaCh

Πάντως αυτή η 6η δόση έχει γίνει σαν το γεφύρι της Άρτας: ολημερίς την δίνανε, το βράδυ την παίρναν πίσω! #dimopsifisma

yiankard yiannis kardaras

πόσοι πολιτικοί χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα και πόσα κόμματα για να μας αλλάξουν τα φώτα; #dimopsifisma

pegzisso Peggy Zissopoulou

Ποιός είπε ότι ο #gap δεν είναι ικανός? Ποιός άλλος είναι ικανός να κάνει ακόμα και τους G20 να τρέχουν με μια του λέξη #dimopsifisma?

ElpinikiSkoula Elpiniki Skoula

Τα μακαρόνια με κιμά που έφαγα πριν λίγο να τα κάνω με κιμά ή με σάλτσα??? Να κάνω κάνα δημοψήφισμα....??? #dimopsifisma

Antonis_Sp spanaks

Δεν ξέρω ή Δεν απαντώ ! #dimopsifisma

GiPapJesus ο Gi ο Pap είμαι

Κόκκινο χαλί ή μαύρο χάλι; #dimopsifisma #Kannes

ilovethesniki ilovethessaloniki

Τι να σκέφτονται στην Ευρώπη αυτές τις ώρες ....? " Για δες καιρό που διάλεξε ο Γαπ για να μας πάρει...." ? #dimopsifisma

Και για επίλογο το καλύτερο που κυκλοφορεί τις τελευταίες ώρες….

«Ο ΓΑΠ είναι ο καλύτερος πρωθυπουργός ever αλλά σε REWIND!!...Σκέψου τα όλα με αυτή τη σειρά: Αρχικά μας ζητάει δημοψήφισμα, έπειτα κουρεύει το χρέος κατά 50%, τέλος παίρνει 110 δις από το ΔΝΤ και μετά ανακοινώνει πως "Λεφτά υπάρχουν!"... Ποιός μαλάκας του έδωσε ανάποδα το ντοσιέ ???!!!»

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

Οι δωρεάν εκδηλώσεις ως αντίδοτο στην κρίση

Πριν λίγες ημέρες έγραφα για τις ημέρες βιβλιοθηκών, για το πως μία απλή σκέψη μπορεί να φέρει κοντά μερικούς ανθρώπους, να προβληματιστούν, να συζητήσουν και τελικά να διαπιστώσουν ότι δεν είναι ανάγκη χάριν οικονομίας να μένουν κλεισμένοι στο σπίτι έρμαια οι περισσότεροι της τηλεόρασης.

Έχω την εντύπωση ότι τελευταία όλο και περισσότερα ενδιαφέροντα πράγματα γίνονται στην πόλη, με δωρεάν είσοδο. Η συμβολή τους πιστεύω μπορεί να είναι καθοριστική για πολλούς να αντιμετωπίσουν με περισσότερη αισιοδοξία την κατάσταση. Κάποιος βέβαια θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι δεν υπάρχει διάθεση, επομένως ακόμη και δωρεάν δε σε ενδιαφέρει να δεις μια συναυλία, να παρακολουθήσεις μια διάλεξη κλπ.

Παρακάτω είναι κάποιες από τις εκδηλώσεις που έχω εντοπίσει και είναι ως επί το πλείστον δωρεάν. Εννοείται πως αντιλαμβάνομαι ότι δεν καλύπτω παρά ένα μικρό μέρος, επομένως όποιος θέλει μπορεί να αναφέρει ο,τιδήποτε άλλο υπάρχει αυτήν την περίοδο στην πόλη.

1.Καταρχάς συνεχίζονται οι ημέρες βιβλιοθηκών μέχρι 25/11. Πρότασή μου που λέω να πάω κι εγώ είναι το γιγάντιο scrabble.

2. Εκδηλώσεις στο Βαφοπούλειο μέχρι και τον Δεκέμβριο. Το φεστιβάλ εναλλακτικής μουσικής φαίνεται ενδιαφέρον. Επίσης υπάρχει και πρόγραμμα παιδικων εκδηλώσεων.

3. Σήμερα στο ΑΠΘ ομιλία, με τίτλο «Η Θεσσαλονίκη πριν από το 1912. Παράδοση και εκσυγχρονισμός με φόντο τη βαλκανική ενδοχώρα».

4. Η ομάδα τέχνης SourLiBoom, διοργανώνει πλήθος δράσεων με δωρεάν είσοδο. Τελευταία προσθήκη η λέσχη ανάγνωσης με πρώτη συνάντηση χθες.

5. Εκδηλώσεις από το Goethe Institut.

6. Για περισσότερες δωρεάν εξορμήσεις επισκεφτείτε και το σχετικό link του cityportal.

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Η τελική συνάντηση για την Θεσσαλονίκη 2014 !!

"You will never win if you never begin",
Helen Rowland (English-American writer, 1876-1950

Μπήκαμε στην τελική ευθεία. Σε λιγότερο από ένα μήνα θα γνωρίζουμε αν η Θεσσαλονίκη κερδίζει το τίτλο για την "Ευρωπαική Πρωτεύουσα Νεολαίας 2014". Οι 3 πόλεις που διεκδικούν το τίτλο (Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Ivanovo) σχεδιάζουν τις τελικές κινήσεις για την προώθηση και την υποστήριξη της υποψηφιότητας τους. Στην Braga της Πορτογαλλίας στις 16 - 18 Νοεμβρίου θα γίνει η επίσημη εκδήλωση της ανακοίνωσης όπου θα μεταβούν αντιπροσωπίες από τις 3 τελικές πόλεις.

Στην Ελλάδα τα πράγματα φαίνεται να είναι αρκετά δύσκολα, σίγουρα είναι πολλοί πλέον που βλέπουν με ακόμη μεγαλύτερη δυσπιστία την προσπάθεια μας. Όσοι όμως πίστεψαν από την αρχή για αυτή την ιδέα, μπορούν να απαντήσουν οτι τέτοιες συλλογικές προσπάθειες μπορούν να μας δώσουν μια σημαντική πνοή αισιοδοξίας και αλλαγής που χρειάζεται αυτός ο τόπος. Να βάλει σε σε προτεραιότητα τη ΝΕΟΛΑΙΑ, τα προβλήματα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, να αφουγκραστεί τη κοινωνία και να προτείνει λύσεις, να αναδείξει και να απελευθερώσει όλες τις δημιουργικές δυνάμεις αυτής εδώ της πόλης.


ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2014.
Η τελική συνάντηση όλων όσων ενδιαφέρονται να συμμετέχουν θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 01 Νοεμβρίου 2011, στο χώρο του δημοτικού συμβουλίου του νέου δημαρχιακού μεγάρου του Δήμου Θεσσαλονίκης στις 20.00 το απόγευμα.

Η εκδήλωση στο facebook:
http://www.facebook.com/event.php?eid=279935735373653
Όλοι μάζι γι α την Νίκη της πόλης μας.....

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

ΤΟ ΟΧΙ ΜΑΣ !!

«Όταν ήρθαν να πάρουν τους τσιγγάνους δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν τσιγγάνος.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους εβραίους δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν εβραίος.
Όταν ήρθαν να πάρουν εμένα δεν είχε απομείνει κανείς για να αντιδράσει».
(Πάστορας Martin Niemöller***)


***Όταν το 1937 ο Γερμανός πάστορας Martin Niemoller (Μάρτιν Νίμελερ), έγραφε ένα ποίημα, όπου περιέγραφε τις συνέπειες τής «απάθειας» του για τα όσα διαδραματίζονταν στην Ναζιστική Γερμανία, αμφιβάλω εάν καταλάβαινε ότι στην ουσία περιέγραφε «Το σύνδρομο του Θεατή» και τη διαχρονικά γενικευμένη απόδοσή του σε όλες τις μορφές του κοινωνικού και πολιτικού βίου. Πόσο σύγχρονο και επικαιρό είναι ακόμα και στις μέρες μας ?


Με αφορμή λοιπόν το μεγάλο ΟΧΙ του παρελθόντος και το τεράστιο ΝΑΙ του παρόντος το μόνο που έχω να πω είναι πως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ,να ξυπνήσουμε, να κουνηθούμε και να ξεφύγουμε οριστικά από την εσωστρέφεια και την προσωπική μας μιζέρια... Όλοι μαζί μπορούμε να αλλάξουμε το μέλλον μας....

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Ημέρες βιβλιοθηκών



Είναι από τις φορές που λες ευτυχώς που αποφάσισα να μην κάτσω μέσα, που αψήφησα το κρύο και την κούραση και επέλεξα να πάω στην εκδήλωση την οποία είχα κολλήσει στο ψυγείο.

Ημέρες βιβλιοθηκών από την αντιδημαρχία πολιτισμού. Ομολογώ ότι αγνοούσα την ύπαρξη αυτών των εκδηλώσεων. Τυχαία ανακαλύψαμε το πρόγραμμα στο site του Δήμου και ξεφυλλίζοντάς το εντοπίστηκε η πρώτη επιλογή.

Προβολή της ταινίας "Ανώνυμη: Το απαγορευμένο ημερολόγιο" που περιγράφει την αληθινή ιστορία της δημοσιογράφου Martha Hillers στο Βερολίνο, τις ημέρες της κατάληψής του από τους Ρώσους, λίγο πριν το τέλος του Β' παγκοσμίου Πολέμου.
Τόπος: Περιφερειακή βιβλιοθήκη Άνω Πόλης.
Θα ακολουθούσε συζήτηση με τον κριτικό κινηματογράφου Τέλλο Φίλη.
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ.

Το κτίριο υπέροχο σε ένα πεζόδρομο λίγο πάνω από την Ολυμπιάδος στο ύψος της Αγίας Σοφίας.





Οι υπάλληλοι ευγενέστατοι και εξυπηρετικοί. Λόγω κρύου στην αίθουσα ανάψανε σόμπες αλογόνου ζητώντας μας και συγνώμη.



Στις οχτώ που κανονικά ξεκινούσε η ταινία ο κόσμος λιγοστός. Πέντε άτομα όλοι κι όλοι.



Ψιλοαπογοητεύτηκα αλλά στο κάτω κάτω που να βρεθεί διάθεση θα σκεφτεί κάποιος. Η υπεύθυνη μας ζήτησε να κάνουμε λίγη υπομονή μήπως έρθουν και άλλοι, λες και το ήξερε. Στις 8:15 η αίθουσα γέμισε. Περίπου 25-30 άτομα.




Η νέα απογοήτευση ήταν η ηλικιακή διαστρωμάτωση. Με εξαίρεση εμάς και 2-3 ακόμα που είμασταν κάτω των 35, η πλειοψηφία των υπολοίπων ήταν άνω των 50. Ντροπή μας, αλλά τι μιλάω κι εγώ, τελευταία στιγμή αποφάσισα να πάω.


Η ταινία ξεκίνησε, ο κ.Φίλης μας καλωσόρισε λέγοντάς μας ότι μας θεωρεί την πρώτη γραμμή αντίστασης σε ό,τι συμβαίνει γύρω μας, καθώς σηκωνόμαστε από τον καναπέ με σκοπό να βρεθούμε με άλλους ανθρώπους και να συνομιλήσουμε για μια ταινία που θα μπορούσαμε να τη δούμε και στο σπίτι με 2 ευρώ.



Η ταινία πολύ καλή, ο κ.Φίλης μας είπε στο τέλος ότι ξεσήκωσε σάλο στη Γερμανία όταν προβλήθηκε, όπως αντίστοιχα σάλο είχε προκαλέσει και η κυκλοφορία του ημερολογίου με αποτέλεσμα η συγγραφέας να ζητήσει να παύσει η κυκλοφορία του μη μπορώντας να πιστέψει ότι οι συμπατριώτες της δεν ήταν έτοιμοι να μάθουν μέρος της αλήθειας για εκείνες τις τραγικές ημέρες για τους Βερολινέζους.




Ποια είναι αυτή η αλήθεια που η ταινία προβάλλει; Μα το ότι προκειμένου να αποφύγουν τους μαζικούς και συνεχείς βιασμούς από τους Ρώσους στρατιώτες, πολλές Βερολινέζες (παντρεμένες και μη) συνδέθηκαν συναισθηματικά με αξιωματικούς του Κόκκινου Στρατού για προστασία από τους υπόλοιπους. Η κλιμάκωση της ιστορίας είναι υπέροχη, η μουσική επίσης, ενώ οι χαρακτήρες αναλύονται πολύ καλά και η σαχλαμάρα και η ευκολία απουσιάζουν παντελώς από οποιαδήποτε πτυχή της ταινίας.

Μοναδικό μελανό σημείο κατά τη γνώμη μου το οποίο όμως δεν έχει καμία σχέση με την ίδια την εκδήλωση και την οργάνωσή της, ότι στη συζήτηση που ακολούθησε (όσο κάτσαμε), κάποιοι παραλλήλισαν τους ναζί με τη σημερινή συμπεριφορά των ΗΠΑ και πολλοί συμφώνησαν, κάτι το οποίο το θεωρώ τελείως ακραίο, ενώ και ο κ.Φίλης μίλησε για εξευτελιστικούς ελέγχους κατά την είσοδο των επισκεπτών στα αεροδρόμια των ΗΠΑ. Δεν ξέρω αν αυτό συνέβαινε μετά την 11/9, αλλά έχοντας πάει στη Νέα Υόρκη μόλις ένα μήνα πριν, αυτό που διαπίστωσα είναι ότι πρόκειται για έναν τεράστιο μύθο. Ο έλεγχος κατά την είσοδο στις ΗΠΑ, θα έλεγα ότι περισσότερο παραπέμπει σε ένα κράτος που σέβεται τον εαυτό του παρά σε εξευτελισμό. Εξευτελισμός είναι η συμπεριφορά κάποιων στην ελληνική δημόσια διοίκηση, στη Νέα Υόρκη η ευγένεια που συναντάς είναι παροιμιώδης. Αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα.

Αξίζει να βρείτε μια εκδήλωση από τις πολλές που περιλαμβάνει το πρόγραμμα και να την παρακολουθήσετε.

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

Mια Διαφορετική Θεσσαλονίκη...The Biennale Experience !!

Μια Θεσσαλονίκη βγαλμένη από άλλη διάσταση.. Μια Θεσσαλονίκη γεμάτο εκπλήξεις ...

Ένα Σαββατοκύριακο πολύ διαφορετικό από τα αλλά που μας άφησε πολλές εικόνες και μας έδωσε απλόχερα στιγμές πολύ ιδιαίτερες.

Και πώς να μην νιώθεις χαρούμενος όταν βλέπεις ένα εγκαταλειμμένο ξενοδοχείο να παίρνει καλλιτεχνική πνοή από το πουθενά και ξαφνικά να καταφέρνει να μετατρέψει για μια νύχτα μια περιοχή ολίγων τι περιθωριακή ως το πιο ζωντανό επίκεντρο της πόλης…

Πώς να μην νιώθεις ικανοποιημένος όταν βλέπεις τις άδειες αποθήκες του ΟΛΘ να αξιοποιούνται για να εκθέσουν την δουλειά τους οι νέοι της Μεσογείου και να αποκτούν όλα μια ιδιαίτερη ζωντάνια…

Τι μπορεί να πρωτοπεί κανείς όταν βλέπει τις νεκρές γκρίζες επιφάνειες κτιρίων να μετατρέπονται σε καμβάδες από καλλιτέχνες του graffiti ?

Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς εύκολα να περιγράψεις με λέξεις, το συναίσθημα που αναβλύζει από την εντύπωση, πως ένα «νεκρό και ανενεργό κομμάτι» αυτής της πόλης μετατρέπετε από την τέχνη σε ένα τόσο ζωντανό κομμάτι…Ένα κομμάτι τόσο ζωντανό που φωνάζει δυνατά και εκκωφαντικά και σου δίνει την αίσθηση ότι ακόμα και στους καιρούς που ζούμε μπορούμε να αλλάξουμε προς το καλύτερο την πόλη μας αν απλά ξυπνήσουμε από την μιζέρια μας.. Αρκεί φυσικά να υπάρχει διάθεση και όρεξη για αλλαγή…

Τα λόγια όμως περιττεύουν και δείχνουν τόσο μικρά μπροστά στις εικόνες… Γι’ αυτό μην χάσετε και εσείς την ευκαιρία να τιμήσετε με την παρουσία σας αυτά τα νέα παιδιά που προσπαθούν να δώσουν στην πόλη μας μια πιο αισιόδοξη νότα για το μέλλον… Άλλωστε η τέχνη δίνει προοπτική έξω από το συνηθισμένο και πέρα από την λογική….

Πολεμήστε λοιπόν την μιζέρια σας με λίγο τέχνη …!! Η Biennale σας περιμένει μέχρι της 6 Νοεμβρίου…!!

ΥΓ.. Photostory από την Biennale εντός των ημερών για να μην σας τα δίνουμε όλα στο πιάτο ...!!!

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

Biennale Νέων με καμβά την παραλία και το λιμάνι!!

H 15η Μπιενάλε Νέων Μεσογείου επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη(7/10 – 6/11/2011 ), 25 χρόνια μετά την πλέον πετυχημένη διοργάνωσή της στην πόλη.Φέτος η Μπιενάλε παίρνει νέα μορφή. Ξεφεύγοντας από την τυπική μορφή της διοργάνωσης, μετατρέπεται σε ένα μεγάλο ταξίδι στη Μεσόγειο, με τη συμμετοχή τριών πόλεων, της Θεσσαλονίκης, της Ρώμης και της Καζαμπλάνκα.
Στο τέλος αυτού του ταξιδιού, περισσότεροι από 400 καλλιτέχνες μεταξύ 18-30 ετών από την Ευρώπη και τη Μεσόγειο θα έχουν λάβει συμμετοχή στις δράσεις , στα πλαίσια της διοργάνωσης με γενικό θέμα “SYMBIOSIS?”.

Σε ένα εγκαταλειμμένο ξενοδοχείο στην περιθωριακή γειτονιά του Βαρδάρη νέοι από 25 χώρες ζωγραφίζουν, κάνουν κολάζ, προβάλλουν βίντεο. Επτά κτίρια με μεγάλες επιφάνειες της πόλης γίνονται καμβάς για δέκα γνωστούς καλλιτέχνες του γκράφιτι. Το λιμάνι και η παραλία γίνονται εκθεσιακοί χώροι...

Καλλιτέχνες από 26 χώρες με διαφορετικές γλώσσες και κουλτούρες θα... συμβιώσουν στη 15η Μπιενάλε Νέων της Μεσογείου, που άνοιξε χθες στη Θεσσαλονίκη υπό τον τίτλο «Συμβίωση; / Symbiosis?». Πρώτη φορά η Μπιενάλε διεξάγεται παράλληλα σε δύο πόλεις της Μεσογείου, τη Θεσσαλονίκη και τη Ρώμη, ενώ δράσεις της θα παρουσιαστούν τον Δεκέμβριο και στον χώρο Τεχνόπολις, στην Αθήνα. Πεντακόσιοι νέοι (ηλικίας 18-30 ετών) θα παρουσιάσουν στο πλαίσιό της 20 προγράμματα και εκθέσεις στο λιμάνι, το παραλιακό μέτωπο, την Πλατεία Αριστοτέλους, την περιοχή Βαλαωρίτου και το τρίγωνο Αρχαιολογικού και Βυζαντινού, Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και ΚΘΒΕ, στους τομείς των εικαστικών, των εφαρμοσμένων τεχνών, της αρχιτεκτονικής, του ντιζάιν, της μόδας και της γαστρονομίας, απαντώντας με τον δικό τους τρόπο στο ερώτημα της διοργάνωσης.


Θα υπάρχουν ακόμη ημερίδες - συζητήσεις για την ομοφυλοφιλία των εφήβων και την αποδοχή της στην οικογένεια, την ενδοοικογενειακή βία κατά των γυναικών, τις προοπτικές της δεύτερης γενιάς μεταναστών κ.ά.



Δείτε ένα αφιέρωμα για την Biennalle που έγινε το 1986 και την Τωρινή...





Είναι η δεύτερη φορά που η Θεσσαλονίκη φιλοξενεί τον θεσμό από το 1986, όταν έγινε στη Θεσσαλονίκη η πρώτη πολυπολιτισμική διοργάνωση με εμπνεύστρια την αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη. Φέτος τη διοργάνωση έχουν αναλάβει η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς και η Διεθνής Ενωση της Μπιενάλε Νέων Δημιουργών της Ευρώπης και της Μεσογείου σε συνεργασία με τον δήμο της Θεσσαλονίκης, το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και τον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης.
Δείτε το χάρτη των εκδηλώσεων εδώ.
Για περισσότερες πληροφορίες δείτε εδώ
Και όσο για το Πρόγραμμα ? Απλά δείτε εδώ

YΓ. Αναλυτικό πρόγραμμα των εκδηλώσεων ακόμα δεν υπάρχει στο site τι και αν σήμερα ξεκινάει η Biennalle!! Mην αγχώνεστε όμως θα βγει όταν τελειώσει...


Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

Champions League vs Πολιτισμός σημειώσατε 1!!

Τι και αν απολύεται κόσμος και οικογένειες βρίσκονται σε κατάσταση αποσύνθεσης λόγω έλλειψης χρημάτων…Τι και αν κλείνουν οργανισμοί και θεσμοί που υπηρετούν το πολιτισμό και την κοινωνική πρόνοια επειδή λεφτά υπήρχαν αλλά δεν τα βρήκαμε ακόμα …

Η ΕΡΤ δηλαδή το κράτος παίρνει την πολίτικη απόφαση να δώσει περίπου 25 εκατομμύρια ευρώ για την εξασφάλιση των δικαιωμάτων της επόμενης τριετίας του Champions League, δηλαδή 8 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο …!!!

Σε καιρό που ματώνουμε για να βρούμε χρήματα για πιο σημαντικά πράγματα εμείς δίνουμε 8 μύρια έτσι ρε παιδί μου…ΜHN προτρέχετε όμως να κράξετε. Ο ΓΑΠ εσάς σκέφτεται..Αφού σε κάθε σπίτι θα υπάρχει ένας εργαζόμενος (και αυτό είναι δική του δέσμευση) οι άλλοι τι θα κάνουν? Μα φυσικά θα βλέπουν μπάλα!! Τι δεν καταλαβαίνετε?

Λένε ότι το ποδόσφαιρο είναι το όπιο του λαού… Αλλά αν αυτό το όπιο κοστίζει τόσα λεφτά στο Έλληνα φορολογούμενο, ο οποίος σε λίγο καιρό δεν θα έχει για τα βασικά τότε να το πάρουν και να το βάλουν εκεί που ξέρουν…

Πόσο μαλάκες Είναι και πόσο μεγαλύτεροι είμαστε τελικά εμείς? Η επιστήμη δυστυχώς ακόμα το ψάχνει....

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

Εφεδρεία και στα μούτρα σας…

Αγαπητέ αξιότιμε κύριε πρωθυπουργέ,

Δεν πρέπει να είναι κάποιος πολύ έξυπνος για να καταλάβει ότι ενεργείτε με διάσπαρτες κινήσεις πανικού αφού τα μέτρα που την μία μέρα ανακοινώνονται, την άλλη τα παίρνετε πίσω.. Αν αυτός λέγεται σχεδιασμός τότε οκ … Όχι δεν θέλω να το παίξω έξυπνος.. Καταλαβαίνω ότι η κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη αλλά πλέον αυτό που κάνετε δεν έχει λογική.. Ναι το 2012 θα μας βρει να μην μπορεί κανένας να πληρώσει τους φόρους που βάζετε γιατί απλά δεν θα έχει… Αφού λοιπόν δηλώνετε αδυναμία να πάρετε τους φόρους από τα μεγάλα κεφάλια ο "μικρός" δεν θα μπορέσει να σας στηρίξει και του χρόνου…

Όμως σήμερα είναι η τυχερή σας μέρα…Δεν ξέρω πως θα βρεθούν τα έσοδα που γράφετε ότι θα βρείτε από τους φόρους γιατί ούτε μαντικές ικανότητες έχω ούτε πλέον πιστεύω πως υπάρχουν λύρες κάτω από τα μαξιλάρια αλλά γνωρίζω πως θα περικόψετε τις δημόσιες δαπάνες αυτού του κράτους που εσείς και οι όμοιοι σας φτιάξατε…

Αφού λοιπόν το πρόβλημα μας είναι το κράτος δηλαδή το δημόσιο ξεκινήστε από εσάς… Δώστε λοιπόν εσείς το παράδειγμα… Έτσι γίνεται πάντα.. Το κεφάλι πρέπει να δείχνει το σωστό δρόμο και οι άλλοι να ακολουθούν.. Εφεδρεία ή μάλλον καλύτερα απολύσεις στους 300 Βουλευτές με σκοπό να γίνουν 100.. Προνόμια τέλος αφού σε κανέναν κλάδο δεν θα υπάρχουν. Ξέρω είναι δύσκολο ίσως δεν μπορείτε να το συλλάβετε αλλά και εμείς κύριε Γιώργο δεν μπορούμε να συλλάβουμε τι κάνετε και που το πάτε…

Δεν χρειάζονται να χάσουν άλλοι άνθρωποι τις δουλείες τους γιατί πολύ απλά θα υπάρξει πρόβλημα κοινωνικής συνοχής.. Καλώς ή κακώς τους διορίσατε ,πολλούς από αυτούς μέσα από παράθυρα, μπαλκονόπορτες και άλλες τρύπες αλλά δεν πρέπει να καταστρέψουμε τις ζωές όλων επειδή εσείς λέγατε ότι λεφτά υπάρχουν…. Αυτό που πρέπει να κάνετε είναι πολύ απλό..(το ξέρω το έχετε σκεφτεί αλλά το αναφέρω απλά για να το μάθουν και οι άλλοι) .Αφού λοιπόν κάναμε(το κάναμε ? ποιός ξέρει?) εδώ και δύο χρόνια τα βασικά βήματα για να μάθουμε πόσοι(!!) είναι τελικά οι δημόσιοι υπάλληλοι και ποιοι είναι μπορούμε κάλλιστα να βρούμε ποιοι καταλαμβάνουν διπλές θέσεις , ποιοι είναι φαντάσματα και φυσικά να απολυθούν για να μην ξανά επαναληφθούν τέτοια φαινόμενα. Ξέρω είναι σκληρό αλλά και για μένα είναι σκληρό να πληρώνω (κάποιο σύνηθως κολλητάρι σας) διπλά και τριπλά τόσα χρόνια χωρίς να βρίσκεται εκεί που πρέπει και να μου το παίζει και μάγκας.. Το ίδιο πρέπει να γίνει και με τις συντάξεις Γιώργο μας γιατί πολλοί ακόμα παίρνουν συντάξεις για 2 και 3 νεκρούς , αναπηρικές για νορμάλ ανθρώπους και πάει λέγοντας.. Το ποιοι είναι όμως είναι δικιά σας δουλεία Κύριε Γιώργο να τους βρείτε και όχι δικιά μας… Και κάτι τελευταίο… Το κανάλι της Βουλής δεν χρειάζεται να υπάρχει γιατί πολύ απλά τα χάλια της βουλής μπορούμε να τα βλέπουμε δικτυακά με μια κάμερα . Φυσικά δεν θα πειράξω τους υπαλλήλους της βουλής που κάνουν τρομακτικό έργο με 4 ρεπό την εβδομάδα… Α και Γιώργο ακόμα υπάρχουν στελέχη στο δημόσιο τομέα που αμείβονται το 50πλάσιο από το κατώτατο μισθό(37500) και αυτοί Γιώργο δεν είναι λίγοι..

Περιμένω νέα σας και αναμένω όπως πράξετε τις ανάλογες ενέργειες για να αλλάξει κάτι σε αυτήν την χώρα..

Με εκτίμηση,

Ένας απλός πολίτης

Υγ. Αν χρειαστείτε την βοήθεια μου ξέρετε που θα με βρείτε .. Ευχαριστώ πολύ

Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

Γενιά των φύλλων των ανθρώπων η γενιά

Ένας από τους πλέον μορφωμένους και "ανθρώπινους" δημοσιογράφους της εποχής μας, από τις λίγες εξαιρέσεις μέσα στο χυλό της αμορφωσιάς και της ξερολιάς, είναι κατά τη γνώμη μου ο Παντελής Μπουκάλας. Πριν λίγες ημέρες διάβασα ότι έχασε το γιο του σε τροχαίο δυστύχημα. Λόγω απουσίας στο εξωτερικό, μόλις σήμερα διάβασα ένα κείμενό του στην Καθημερινή το οποίο και αναδημοσιεύω παρακάτω. Ένα κείμενο συγκλονιστικό, λιτό, αξιοπρεπές και όχι μελό. Νιώθεις την τραγωδία και τον πόνο να σιγοκαίει και δε σου μένει παρά να ενώσεις τη φωνή σου με τόσους άλλους για να πεις "κουράγιο".


Γενιά των φύλλων των ανθρώπων η γενιά
Tου Παντελη Μπουκαλα

Είναι φορές στη ζωή των ανθρώπων που οι λέξεις τούς φαίνονται ανούσιες κι ανόητες· τιποτένιες και προδοτικές. Ακόμα και η ίδια η πράξη της σκέψης τούς μοιάζει τότε απαράδεκτη, γιατί, έστω κι αν έχουν πειστεί από το πολύ φαρμάκι να αντιστρέψουν τον Σεφέρη και να πουν πως «είμαστε άνθρωποι μόνο για να πονούμε», κρίνουν απαράδεκτο τον ίδιο τον πόνο που τους τσάκισε· δεν τον υπολογίζουν σαν όλους τους υπόλοιπους, τους «συνήθεις», που, ακολουθώντας ακόμα κι αθέλητά τους μια μυριόχρονη επιβιωτική πρακτική τόσο καλά αφομοιωμένη που να μην είναι καν αισθητή η ύπαρξή της, τους χρησιμοποιούν για ν' αντέξουν, για να ενισχύσουν το φρόνημά τους, ίσως και για να μεταπλάσουν σε κάποιας μορφής τέχνη τον σπαραγμό τους. Είναι φορές λοιπόν που πρέπει να πολεμήσεις με την απέχθεια για τις λέξεις, με την άρνηση της ίδιας της υπόστασής τους, με το μίσος για όσα λένε και για όσα αδυνατούν να συλλάβουν και να αποδώσουν. Είναι τότε που το ουρλιαχό φαντάζει νοηματικά πλουσιότερο και κυριολεκτικότερο από οποιαδήποτε παρηγορητική φιλοσοφία· τότε που οποιαδήποτε προσπάθεια να συνταχθούν τα ασύντακτα και να ειπωθούν τα μη φωνητά, μοιάζει αδάπανο φιλολόγημα και ανεπίτρεπτη ωραιολογία. Πώς τάχα αποκτάς γνώση και γνώμη για τα πυρωμένα κάρβουνα όταν τα πιάνεις με ψυχρές λαβίδες και με πυρίμαχα γάντια...

Γυρνάει ο καθείς από τον άναυδο πόνο ή από τον τρόπο του ουρλιαχτού στον συνταγμένο κόσμο παίρνοντας τον δικό του βασανιστικό δρόμο, το δικό του μονοπατάκι - και, το ξέρουμε, δεν γυρνάνε όλοι οι ναυαγισμένοι· η λερναία πίκρα μπορεί να σε καταπιεί, να θρυμματίσει μονομιάς όσους θώρακες πίστεψες πως απέκτησες με καιρό και με κόπο. Ο δικός μου δρόμος, εδώ, τώρα, για να γυρίσω από τον τρόπο της παγωμένης αλαλίας ή της κραυγής στον κόσμο της γραφής, και μάλιστα της δημόσιας γραφής, είναι ο κόσμος της ανάγνωσης. Να διαβάσω, όχι για να διαβώ σε κάποιο ψύχραιμο «απέναντι», αλλά για να κατέβω βαθύτερα στο «εκεί»: εκεί όπου ο χρόνος ρουφιέται από μια μαύρη τρύπα, κι η ψυχή μαζί του, και ο μοναδικός τρόπoς διαφυγής είναι το «αν», ειπωμένο είτε με τον τρόπο του Ελύτη μετατονισμένο και προσαρμοσμένο στη δεινή ανάγκη, «Η λέξη της ζωής σου η μία εάν...», είτε με τον τρόπο του ριζίτικου τραγουδιού για έναν άγουρο που νιότη δεν εχάρη γιατί τον πρόλαβε ο «σκληροκάρδης» με την μπαμπεσιά που δίκαια του αποδίδει η δημοτική μας ποίηση: «Χριστέ, και να 'τον παρεμπρός, και να 'τον παραπίσω». Αυτό το ψυχοφάγο «αν», ή το «μακάρι», απευθυνόμενο σε θεότητες άφαντες ή αδιάφορες, τσακίζει και κόκαλα που πίστεψαν αναίτια πως ανήκουν στα γερά· μια τριχούλα χρόνου, μια τριχούλα που κόβει βιαιότατα κι απότομα τον χρόνο στα δύο, στον ενεστώτα και στον αδυσώπητο αόριστο, στο εδώ και στο εκεί. Ναι. Μάλλον δεν λάθεψαν οι γνωστικοί αρχαίοι που μια από τις μυθολογικές τους αφηγήσεις για τη χαμένη αθανασία τη συνάρτησαν με μια τρίχα στην κεφαλή του Πτερέλαου· εύκολο ήταν να κοπεί, εύκολο να γυρίσει ο άνθρωπος στη θνητότητά του, σε ένα «εκεί» που σε θέτει εντός χρόνου, στη μνήμη των περιλειπομένων, πλην εκτός κόσμου.

Μ' αυτό το «εκεί», με τη μοίρα των βροτών ανθρώπων, πολέμησαν αμέτρητοι ποιητές και στοχαστές. Και έφτασαν στην κορυφή της σκέψης τους ακριβώς όταν συλλάβισαν απλά το αυτονόητο, το δεδομένο, όταν έδωσαν μορφή στο ασφυκτικό κοινό αίσθημα. Αυτό συνέβη από τον Ομηρο και το «γενιά των φύλλων των ανθρώπων η γενιά» της «Ιλιάδας» του («οίη περ φύλλων γενεή, τοίη δε και ανδρών»), στον Αισχύλο και το «μα ποιος, εξόν θεός, όλο το βίο του τον γεύτηκε απίκραντο;» του «Αγαμέμνονά» του («τις δε πλην θεών άπαντ' απήμων τον δι' αιώνος χρόνον;»), ώς τον Οδυσσέα Ελύτη και το συμπέρασμά του, στα «Ελεγεία της Οξώπετρας», πως «η αλήθεια μόνον έναντι θανάτου δίδεται», μια αλήθεια ωστόσο που την έχεις διδαχθεί κατ' επανάληψη εν ζωή. Αλλά, για το δικό μου μυαλό, κι όχι μονάχα στην ταραχή του πάνω, η ποίηση που φανέρωσε και ιστόρησε το «εκεί» έτσι όπως είναι, όπως πρέπει να είναι, γυμνό και φαρμακωμένο, δίχως την παραμυθητική προσδοκία της ανάβασης από τη Κατωγή ή της ανάστασης, είναι η ποίηση των ανωνύμων, η συλλογική, εκείνη όπου κάθε στιχάκι, κάθε λεξούλα, κάθε τσάκισμα ειπώθηκε και ξαναειπώθηκε, τονίστηκε και ξανατονίστηκε, οξύνθηκε και ξαναοξύνθηκε από τον πόνο αναρίθμητων ανθρώπων που βρέθηκαν ξαφνικά σακατεμένοι και από ξόδι σε ξόδι, από μοιρολόι σε μοιρολόι, φύτεψαν πέτρες στο χώμα για να 'χουμε ν' ακουμπάμε οι επόμενοι, να μην κλαδευτούμε.

Να μια τέτοια πέτρα, γερό αγκωνάρι, με ρίζες οχτώ να το στεριώνουν στο χώμα, όσες και οι στίχοι του, ένα ποίημα που αμέτρητοι άνθρωποι μπορούν δίκαια να πιστέψουν πως πλάστηκε γι' αυτούς ειδικά: «Βάσταξον, καρδιά, βάσταξον, κάμποσα χρόνια κι άλλο, / όπως βαστούνε τα ραχιά την βαρυχειμωνίαν, / όπως βαστάζ'νε τα δεντρά την παραγρανεμίαν, / όπως βαστάζ' η θάλασσα τη κοσμί' τα καράβια, / όπως βαστάζ' ο ουρανόν εκείνα όλα τ' άστρια, / όπως βαστάζ' το σίδερον την βαρυτσακουτσέαν, / όπως βαστάζ' το χάλκωμαν σ' ση καζαντζή τα χέρια. / Βάσταξον, καρδιά, βάσταξον, αν θελτς και αν 'κί θέλεις». Για δημοτικό τραγούδι του Πόντου πρόκειται, που το εξέδωσε το 1960, μαζί με πολλά άλλα, ο Πάνος Λαμψίδης, ο οποίος και το απέδωσε ως εξής στη νεοελληνική: «Βάστα, καρδιά μου, βάσταξε κάμποσα χρόνια κι άλλο, / καθώς βαστάζουν τα βουνά τους πιο βαριούς χειμώνες, / καθώς βαστάζουν τα δεντρά τον δυνατόν αγέρα, / καθώς βαστάει η θάλασσα του κόσμου τα καράβια, / καθώς βαστάει ο ουρανός όλα τ' αστέρια εκείνα, / καθώς βαστά το σίδερο βαριού σφυριού τον χτύπο, / καθώς βαστά το χάλκωμα στου σιδερά τα χέρια. / Βάστα, καρδιά μου, βάσταξε, αν θέλεις κι αν δεν θέλεις».

Από τον γύρω του κόσμο, τον ψηλαφητό, δανείζεται εικόνες αντοχής ο φυσικός άνθρωπος, για να παραδειγματιστεί και, με την προς εαυτόν εντολή, με αυτό το τετράκις επαναλαμβανόμενο «βάσταξον», να μοιραστεί την υποχρέωση της υπομονής με όλους τους υπόλοιπους, συγγενείς, φίλους, συντοπίτες, συμπολεμιστές σε έναν σκληρό αγώνα που το δεδομένο τέλος του δεν του μειώνει την αξία· για μια σκυτάλη καρτερίας πρόκειται που την παραλαμβάνεις για να την παραδώσεις άθικτη. Με το σίδερο και με τον χαλκό παραλληλίζεται εδώ η καρδιά του ανθρώπου, που τη σφυροκοπούν δίχως σταματημό οι απώλειες, τα πένθη εκείνα που κανένα επίθετο δεν είναι αντάξιό τους, κι αν χρησιμοποιήσεις οποιοδήποτε τα αδικείς και τα προσβάλλεις. Κι αυτή η καρδιά πρέπει ν' αντέξει. Θέλει δεν θέλει. Ν' αντέξει σαν αντίψυχο για την άλλη που σώπασε.

Εγραψα όσα έγραψα για να πω και με αυτόν τον τρόπο, και από εδώ, ολόψυχο το ευχαριστώ μου σε όσους είχαν την καλοσύνη να στείλουν σε μένα και στους δικούς μου ζεστό αυτό το πολύτιμο «βάσταξον», με έναν από τους τόσους τρόπους της γραφής, το δημοσιογράφημα, το τηλεγράφημα, το γράμμα, το μήνυμα στο κινητό, στον υπολογιστή, στο Διαδίκτυο, τη φωνή, αυτήν την αμεσότερη γραφή. Ας μετρηθεί παρακαλώ το ευχαριστώ μας όσο θερμό το «βάσταξόν» τους.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_30/09/2011_1296347

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Συνεχίζουμε ….Χρόνια μας πολλά

Πάνε τέσσερα χρόνια από τότε που άρχισε να λειτουργεί το blog ilovethessaloniki.. 4 χρόνια , 454 δημοσιεύσεις, 257000 αναγνώσεις, πολλά σχόλια , πολλοί φίλοι, αμέτρητοι αγώνες για μια καλύτερη πόλη ,ενεργές εθελοντικές συμμετοχές και όλα αυτά γιατί πολύ απλά welovethessaloniki…Φέτος η παρέα μας μεγάλωσε και προστέθηκαν δύο φίλοι που και αυτοί απλά theylovethessaloniki… Έτσι συνεχίζουμε πιο δυνατά και πιο ενεργά….Ευχαριστούμε όλους εσάς για την στήριξη και την αγάπη σας και σας υποσχόμαστε να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε για αυτήν την πόλη…

Καλή δύναμη και καλό χειμώνα να έχουμε…

Ευχαριστούμε πολύ

Με εκτίμηση,

Οι συντάκτες του ilovethessaloniki,

Kourtgeo, Fil, Philipos

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

Περίεργος χειμώνας έρχεται....

Ο απολογισμός του καλοκαιριού έγινε και το πρόσημο παρόλα τα προβλήματα βγήκε τελικά θετικό...Όμως τι περιμένουμε από τον χειμώνα που ακολουθεί?

Εμείς δώσουμε ένα μικρό στίγμα από αυτά που θα εφαρμόσουμε φέτος για να την παλέψουμε...

Έτσι οδηγηθήκαμε σε μία και μοναδική απόφαση . Επιστροφή φίλοι μου στην ουσία. Αυτόν τον Σεπτέμβρη κηρύσσουμε την ανεξαρτησία μας από τα προβλήματα της καθημερινότητας και προσθέτουμε στο ημερήσιο πρόγραμμα μας ανθρώπους που αγαπούμε και νοιαζόμαστε… Ένας για όλους και όλοι για έναν λοιπόν. Αφού μαζί τα φάγαμε, αυτός ο χειμώνας θα μας βρει όλους μαζί χωρίς τα συντηρητικά της προσωπικής μας απομόνωσης..Όχι στην μοναξιά και στην κατάθλιψη...Ναι στην δράση και ναι στην ζωή...Γι αυτό αυτόν το χειμώνα αναζητήστε την ευτυχία σας στα μικροπράγματα, σε μικρές απλές στιγμές, σε ευχάριστες παρέες, σε καθημερινές εικόνες και σε αχαλίνωτες σκέψεις .. Δώστε λοιπόν σημασία στα ασήμαντα για να ζήσετε σημαντικά…Καλό μας χειμώνα και καλή δύναμη….

Με εκτίμηση,

Οι συντάκτες του ilovethessaloniki

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

The Last Summer Story: Ο μύθος του Κριαρίτσι !!

Φέτος το καλοκαίρι μου ήταν πολύ «ενεργειακό» … Λίγο η Σαμοθράκη , λίγο η Ικάρια με μεταμόρφωσαν σε Super ήρωα της χαλάρωσης….Και εκεί πάνω που άρχισα να νιώθω την χαλαρότητα να ρέει στις φλέβες μου, μπήκε μέσα μου το σαράκι να φέρω εις πέρας την τελευταία καλοκαιρινή μου αποστολή.. Στόχος να ανακαλύψω τι συμβαίνει στο τόσο κοντινό αλλά συνάμα ανεξερεύνητο και άβατο Κριαρίτσι…

Για να φτάσει κάποιος στο Κριαρίτσι πρέπει αφού πρώτα κάνει τα αυτονόητα (2 πόδι Χαλκιδικής), να βρει το σημείο όπου πρέπει να στρίψει και ν’ ακολουθήσει ένα χωματόδρομο …Σε εκείνο λοιπόν το σημείο είναι που πετάει από το παράθυρο την λογική του και παίρνει συνοδηγό στο αυτοκίνητο την παράνοια…

Τι συμβαίνει λοιπόν σε αυτά τα λίγα χιλιόμετρα χωματόδρομου και η λογική πάει αναγκαστικό περίπατο?

Μετά από περίπου 1,5 χιλιόμετρο χωματόδρομου ήπιας μορφής, συναντάς έναν ασφαλτοστρωμένο δρόμο. Βασικά όχι έναν αλλά εκατοντάδες… Όλη η αχανής αυτή περιοχή, έκτασης 13,000 στρεμμάτων αυλακώνεται με ασφαλτόδρομους, τσιμεντόδρομους και μεγάλες γέφυρες ( έξι στο αριθμό παρακαλώ..) με πλήρες σύστημα αποχέτευσης ,με δίκτυο ΟΤΕ, με πυροσβεστικό δίκτυο και φυσικά με βιολογικό καθαρισμό!!! Και εκεί είναι που κοντοστέκεσαι και αρχίζεις να τρομάζεις.. Σίγουρα κάτι μυστήριο παίζει στην περιοχή…

Δεν είναι δυνατόν στην μέση του πουθενά να συναντάς υποδομές που θα ζήλευαν πάρα πολλές κατοικημένες περιοχές στην Ελλάδα … Μα εδώ δεν υπάρχει άνθρωπος.. Μόνο κατσίκια..!!!

Τα χειρόγραφα και αυτοσχέδια σημάδια πάνω στον δρόμο σε οδηγούν στην κεντρική παραλία του Κριαρίτσι. Όμως το ενεργειακό μου υπόβαθρο με παρότρυνε να μην ακολουθήσω τα σημάδια και να περιπλανηθώ για ώρες στους ίδιους δαιδαλώδεις δρόμους κάτω από τον καυτό ήλιο…

Αν λοιπόν και εσύ νιώθεις ότι μπορείς να ανταποκριθείς στις προκλήσεις ενός ασφαλτοστρωμένου λαβύρινθου δοκίμασε να περιπλανηθείς σε αυτό το αχανέστατο σύμπλεγμα δρόμων χωρίς να δώσεις σημασία στα σημάδια και ίσως καταλήξεις εκεί από όπου ξεκίνησες…!! Εκτός και αν είσαι τυχερός και τελικά βρεις τους πολύ καλά κρυμμένους και απόμερους κολπίσκους και χαζέψεις από ομορφιά και ησυχία…

Βέβαια αν είσαι από αυτούς που υπερεκτίμησες τις δυνάμεις σου μην στεναχωριέσαι.. Κάπου εκεί ανάμεσα στην άσκοπη περιπλάνηση σου στους δρόμους του Κριαριτσίου θα ανταμώσεις κανένα βελάκι που θα σε οδηγεί στην κεντρική παραλία…Και η εικόνα της παραλίας , θα σε ανταμείψει για τον κόπο σου…

Γιατί «Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να ναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις….».Και πιστέψτε με είναι πολύ μακρύς….

Και αν στο γυρισμό σου αναρωτηθείς τελικά για ποιον και από ποιον έγιναν όλες αυτές οι υποδομές εσύ θα ξέρεις …

Μα φυσικά από τα εξωγήινα κατσίκια….

Υγ. Η περιοχή επρόκειτο στο παρελθόν να γίνει ο Οικισμός του Αγ. Παύλου σε έκταση που αγοράσθηκε από την ομώνυμη μονή του Αγ. Όρους και από μια κοινοπραξία συλλόγων υπαλλήλων για την ανέγερση 3,000 περίπου παραθεριστικών κατοικιών. Τελικά όμως τα εξωγήινα κατσίκια κέρδισαν την μάχη (όχι τον πόλεμο ) της διεκδίκησης της περιοχής και απολαμβάνουν τους περιπάτους τους στις επαρχιακές εθνικές οδούς του Κριαριτσίου…