Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2008

Παιδιά με Σύνδρομο Down Χαμογελούν Ξανά!! Μήπως πρέπει να στηρίξετε και εσείς αυτή την προσπάθεια?

Παιδιά με σύνδρομο down συμμετέχουν στο τμήμα προεπαγγελματικής εκπαίδευσης που έχει ιδρύσει από το 2005 ο Σύλλογος γονέων παιδιών με σύνδρομο down στην Θεσσαλονίκη και Κατασκευάζουν Μπομπονιέρες. Ο Σύλλογος ιδρύθηκε το 1990 από μία ομάδα γονέων παιδιών με σύνδρομο down, είναι μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και αυτοχρηματοδοτούμενος και στεγάζεται στην οδό Καρανιβάλου 31, στην Κάτω Τούμπα Θεσσαλονίκης. Τα 16 άτομα που συμμετέχουν στο εργαστήρι είναι ηλικίας 19 έως 58 χρόνων και πληρώνονται συμβολικά, ενώ όλα τα έσοδα από την πώληση των μπομπονιέρων πηγαίνουν στον Σύλλογο. Τα 16 παιδιά του προγράμματος προσέρχονται στις 10 το πρωί στα γραφεία του Συλλόγου και μέχρι τη 1.30 παρακολουθούν το πρόγραμμα προεπαγγελματικής εκπαίδευσης που εκτός από το εργαστήρι, περιλαμβάνει και άλλες δράσεις.
Το εργαστήρι κατασκευής μπομπονιέρας ξεκίνησε το 2003 εντελώς τυχαία, όταν τα παιδιά αποφάσισαν να φτιάξουν τις μπομπονιέρες μιας κοπέλας που δούλευε στον Σύλλογο και παντρευόταν. Από κει και πέρα, άρχισε δειλά-δειλά η κατασκευή…Η ανταπόκριση όμως του κόσμου ήταν τόσο μεγάλη που εξέπληξε ευχάριστα τους ανθρώπους που πήραν πρωτοβουλία για αυτό το εργαστήρι …
Το εργαστήρι δουλεύει όπως όλα τα μαγαζιά που ασχολούνται με αυτό το αντικείμενο. Υπάρχουν βιβλία με εκατοντάδες δείγματα, οι τιμές είναι σχεδόν ίδιες και μπορούν να κατασκευάσουμε όσες μπομπονιέρες θέλει ο πελάτης. Περίπου το εργαστήρι μπορεί να κατασκευάσει μέχρι και 20000 το μήνα
Η μόνη σημαντική διαφορά είναι ότι όλα τα έσοδα πάνε κατευθείαν στον Σύλλογο και έτσι καλύπτει τα λειτουργικά έξοδα του εργαστηρίου.

Η υπεύθυνη του εργαστηρίου είναι η Αγγελική Σωτηροπούλου. Τηλέφωνα επικοινωνίας 2310925000, Fax: 2310940500 και e-mail: down@hol.gr . Διεύθυνση: Καρανιβάλου 31, Κάτω Τούμπα, Θεσσαλονίκη, ΤΚ 54454 .( Πηγή:ΑΠΕ-ΜΠΕ/Nίκος Αρβανιτίδης)

Που οφείλεται όμως αυτή η μεγάλη επιτυχία?


Η γνώμη μας είναι ότι οι πιθανότητες να επιτύχουν οι προσπάθειες παρέμβασης πάνω σε ένα πρόβλημα αυξάνονται κατά πολύ όταν εκπονούνται από άτομα τα οποία έχουν άμεση σχέση με το συγκεκριμένο θέμα. Οι γονείς των παιδιών με σύνδρομο DOWN αποτελούν παράδειγμα αυτοοργάνωσης, ανάληψης ευθυνών για ένα πρόβλημα που υπάρχει μέσα στο σπίτι τους, μέσα σε πολλά σπίτια, και το οποίο δεν έχει μέχρι τώρα αντιμετωπιστεί με την απαραίτητη βαρύτητα από κρατικούς φορείς. Μέσα στην πολύχρωμη έδρα του Συλλόγου τα παιδιά με σύνδρομο DOWN μεγαλώνουν με εφόδια το ενδιαφέρον, την αγάπη, τη δημιουργικότητα, την καινοτομία.. Ο Σύλλογος Γονέων Παιδιών με Σύνδρομο DOWN είναι μία επέκταση της οικογένειας κάθε παιδιού.
Τέλος θα ήθελα να αναφέρω ότι το σύνδρομο Down δεν είναι ασθένεια! Οι άνθρωποι δεν υποφέρουν από αυτήν, ούτε είναι θύματα. Το σύνδρομο Down είναι μια γενετική κατάσταση που επηρεάζει μία περίπου στις 600-700 γεννήσεις παιδιών. Όπως δηλώνει και ο όρος "σύνδρομο" είναι ένα σύνολο κοινών χαρακτηριστικών που είναι εμφανή όχι μόνο σωματικά αλλά και ως ένα βαθμό νοητικής υστέρησης ή μαθησιακής δυσκολίας. Πληροφορίες για το Συνδρομο Down μπορείτε να βρείτε εδώ και εδώ
Υ.Γ. Το μόνο που έχω να προσθέσω εγώ είναι ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ σε αυτούς τους ανθρώπους που ξεκίνησαν αυτή την προσπάθεια και έβαλαν και αυτοί ένα μικρό λιθαράκι ώστε τα παιδιά αυτά να χαμογελούν ξανά, γιατί πλέον κάνουν κάτι που το αγαπάνε πολύ. Συγχαρητήρια.. Ευτυχώς που υπάρχουν και τέτοια παραδείγματα ανθρώπων στην σημερινή απάνθρωπη κοινωνία και γεμίζουν με ελπίδα πολλούς από εμάς για ένα καλύτερό- ανθρώπινο μέλλον ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ χωρίς διακρίσεις και περιορισμούς!!

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2008

Μεγάλη ερευνά για την ανάπλαση της περιοχής του μύλου Αλλατίνη(πολιτείας Αλλατίνη)..? Το χρονικό του σίριαλ...

Η πολιτεία Αλλατίνη είναι ένας «χώρος» Φιλέτο ο οποίος λόγω του χαρακτήρα του(«πολιτιστική κληρονομιά»), έχει οδηγήσει σε αλλεπάλληλες δικαστικές, υπουργικές αποφάσεις , αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και κόντρες μεταξύ των ιδιοκτητών και των πολιτών-κατοίκων της Θεσσαλονίκης … Από την εποχή της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας 1997 υπήρχε η ιδέα-σχέδια-επιθυμία το συγκρότημα Αλλατίνι να αναπαλαιωθεί και το υπόλοιπο οικόπεδο να διαμορφωθεί σε χώρο πρασίνου. Όμως στην πορεία κάτι άλλαξε … Παρακάτω λοιπόν προσπαθούμε να αναλύσουμε και να δούμε όλες τις πτυχές ενός σίριαλ δυστυχώς Δαιδαλώδες χωρίς ακόμα τελικό νικητή…

Συνοπτικά γενικά Ιστορικά στοιχεία
Η Αλλατίνη ξεκινάει την ιστορία της από το Λιβόρνο της Ιταλίας το 1802 όπου η οικογένεια Allatini μετακομίζει στη Θεσσαλονίκη όπου και ιδρύει την " Μοδιάνο και Αλλατίνι". Το 1926 η εταιρία έρχεται στα χέρια Ελλήνων επιχειρηματιών και το 1950 μόλις εισάγεται στο Χρηματιστήριο.To 1996 η εταιρεία μεταφέρει τις παραγωγικές της δραστηριότητες στις καινούργιες της εγκαταστάσεις στη ΒΙ.ΠΕ. Σίνδου σε οικόπεδο 33 στρεμμάτων. Τέλος το 2003 Το ιστορικό ακίνητο της εταιρείας στην οδό Λασκαράτου μεταβιβάζεται κατά το 50% εξ’ αδιαιρέτου, στις εταιρείες «ΑΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙΣ» και «ΘΕΜΕΛΙΟΔΟΜΗ» για την από κοινού αξιοποίησή του. Έτσι ερχόμαστε στο σήμερα (τέλη 2008 )οπού γίνονται κάποιες εργασίες αναπλάσεις στην περιοχή παρά τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας να αναστείλει την εκτέλεση οικοδομικής άδειας μέχρι την εκδίκαση της αίτησης ακύρωσης στις 3 Δεκεμβρίου.
Για να κρίνουμε όλες αυτές τις ενέργειες όμως καλό θα ήταν να γνωρίσουμε πρώτα την ιστορία της Τοποθεσίας…
Ποια λοιπόν είναι η ιστορία του χώρου όπου θα δημιουργηθεί η πολιτεία Αλλατίνη?
Ο χώρος της «Πολιτείας Αλλατίνη» ήταν σύµβολο της πόλης σε µια περιοχή η οποία μέχρι και μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεµο χαρακτηριζόταν «Εξοχές» και όπου οι Θεσσαλονικείς έκαναν τα µπάνια τους. Σήµερα στενάζει από την οικοδόμηση και τον κυκλοφοριακό φόρτο. Μόνο τυχαία δεν είναι η θέση που επιλέγει για να εγκατασταθεί ο γιγάντιος, για την εποχή του, μύλος. Κατ’ αρχήν ήταν παραθαλάσσιος πριν τα αλλεπάλληλα μπαζώµατα που έγιναν αργότερα. Τα καράβια µε τα σιτηρά έπιαναν εύκολα στα αβαθή νερά. Από τα χρόνια του Βυζαντίου, όταν η περιοχή ονοµαζόταν «Κελλάριον». Από εδώ πέρασαν τον 7ο αιώνα τα μονόξυλά τους οι Σλάβοι και δύο αιώνες αργότερα, το 904, πάτησαν οι Σαρακηνοί στην ματωβαµένη άλωση της πόλης. Γάλλοι «ανακαλύπτουν» εκ νέου το λιµάνι, χτίζοντας το 1854 τον πρώτο ατµόµυλο. Ακολουθεί το 1900 η οικογένεια Αλλατίνη, κατασκευάζοντας τον μεγαλύτερο μύλο των Βαλκανίων. Τα σχέδια είναι του αρχιτέκτονα Βιταλιάνο Ποζέλι. Αυτού που σχεδίασε τα περισσότερα από τα σωζόµενα σήµερα διατηρητέα στην ευρύτερη περιοχή, µε γνωστότερο αυτό που φιλοξενεί σήµερα τη Νοµαρχία Θεσσαλονίκης και στο οποίο έµεναν οι Αλλατίνι μέχρι το 1911, όταν εγκατέλειψαν την πόλη. Οι Μύλοι έµειναν και δούλευαν μέχρι και τη δεκαετία του ’80, αν και κάποιοι περίοικοι θυµούνται ότι τα σιλό λειτουργούσαν και μετά το 1990.

Τι συμβαίνει όμως σήμερα?
Στο χώρο του παλιού μύλου ΑΛΛΑΤΙΝΗ, στη συμβολή των οδών Ανθέων και Σοφούλη στη Θεσσαλονίκη, πρόκειται να δημιουργηθεί η "Πολιτεία Αλλατίνη". Η αρχική ιδιοκτησία ΑΛΛΑΤΙΝΗ, στην οποία βρισκόταν ο αλευρόμυλος με όλα τα βοηθητικά κτήρια, ξεπερνούσε τα 35.000 τ.μ. Το 1971 το οικόπεδο χαρακτηρίστηκε ως κοινόχρηστος χώρος πρασίνου. Tο 1991 το κτίριο του μύλου, καθώς και ορισμένα άλλα κτίρια του οικοπέδου χαρακτηρίστηκαν μαζί με τον περιβάλλοντα χώρο τους, ως ιστορικά διατηρητέα μνημεία. Από την εποχή της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας 1997 υπήρχε η ιδέα-σχέδια-επιθυμία το συγκρότημα Αλλατίνι να αναπαλαιωθεί (τα διατηρητέα κτίσματα ) και το υπόλοιπο οικόπεδο να διαμορφωθεί σε χώρο πρασίνου. Η όλη προσπάθεια που αποσκοπούσε στο να αναδειχτεί η βιομηχανική αρχιτεκτονική κληρονομιά και να συνδυαστεί με χρήσεις πολιτισμού (εκθέσεις εικαστικών, διοργάνωση συναυλιών κλπ) και δημιουργία πάρκου.
Όπως είναι όμως λογικό ο ιδιοκτήτης (εταιρεία Αλλατίνη) δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να δώσει ένα οικόπεδο φιλέτο αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Προσπαθεί λοιπόν να το «αξιοποιήσει» με τον δικό του τρόπο. Αποχαρακτήρισε το οικόπεδο από κοινόχρηστο χώρο πρασίνου και επιχειρεί σθεναρά και επίμονα να χτίσει πολυκατοικίες. Λογικό από μέρους της, αλλά εξίσου λογικό από την πλευρά κάποιων πολιτών να εναντιωθούν.

Έτσι το 1992 η Αλλατίνη Α.Ε., απέκτησε με προεδρικό διάταγμα, τίτλους μεταφοράς συντελεστή δόμησης για τα τετραγωνικά που δεν μπορούσαν να ανοικοδομηθούν. Η διάθεση των παραπάνω τίτλων ολοκληρώθηκε στο 2005.Ύστερα από δικαστικές αποφάσεις, προεδρικά διατάγματα, καθώς και υπουργικές αποφάσεις του 2001 και του 2002 του Υπουργείου Χωροταξίας Περιβάλλοντος και Δημοσίων Έργων, το οικόπεδο επανήλθε στο οικοδομήσιμο καθεστώς που είχε πριν τον χαρακτηρισμό του ως χώρο πρασίνου. Με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού καθορίστηκε η επιτρεπόμενη δόμηση.
Κύριος σκοπός σύμφωνα με την εταιρία είναι η ανάπλαση των χώρων του οικοπέδου και του παλιού μύλου και η δημιουργία ενός πρωτοποριακού αστικού χώρου που θα συνδυάζει αρμονικά ΚΥΡΙΩΣ κατοικίες ΚΑΙ επαγγελματικούς χώρους, και δευτερευόντως πολιτιστικές και ψυχαγωγικές χρήσεις.

Τι προβλέπει η Πρόταση ανάπλασης?
Για να δούμε τι ισχυρίζεται η πλευρά της εταιρίας…
Η σημερινή εκμεταλλεύσιμη έκταση του οικοπέδου ΑΛΛΑΤΙΝΗ, ύστερα από σειρά δεσμεύσεων και πράξεων τακτοποίησης, ανέρχεται σε 26.000 τ.μ. Τα υπάρχοντα διατηρητέα κτίρια μαζί με την προβλεπόμενη νέα δόμηση θα καλύψουν μόνο το 36,5% του οικοπέδου, με αποτέλεσμα να μείνουν ακάλυπτα πάνω από 16 στρέμματα.

Η "Πολιτεία Αλλατίνη" πρόκειται να είναι κατ' εξοχήν χώρος κατοικίας, ο οποίος θα πλαισιώνεται αρμονικά με χώρους κατάλληλους για επαγγελματική χρήση (γραφεία και καταστήματα), καθώς και για ορισμένες πολιτιστικές και ψυχαγωγικές χρήσεις.
Τα διατηρητέα κτήρια προς ανακατασκευή καλύπτουν περίπου τα 12.500 τ. μ. Ανάμεσά τους είναι: ο κεντρικός μύλος του συγκροτήματος, το κτίριο διοίκησης (το παλαιότερο κτίσμα στο συγκρότημα που χρονολογείται από το 1890), η κατοικία του διευθυντού του εργοστασίου, το παλιό μηχανουργείο, οι φούρνοι που προμήθευαν ψωμί τον ελληνικό στρατό μέχρι πριν από λίγες δεκαετίες κ.ά.
Οι προβλεπόμενες χρήσεις των διατηρητέων κτηρίων θα σέβονται την ιστορία τους και θα δημιουργούν ένα περιβάλλον χαμηλής όχλησης.
Ειδικότερα για το κτίριο του μύλου έχει αποκλειστεί η χρήση ξενοδοχείου και πρόκειται να διαμορφωθεί είτε ως χώρος κατοικίας με μικρά σχετικά διαμερίσματα και εσωτερικά μπαλκόνια, ή ως ένας ενιαίος χώρος γραφείων που θα εξυπηρετεί μία μεγάλη εταιρεία.
Θα σχεδιαστούν επτά νέα κτήρια, συνολικής επιφάνειας 25.000 τ.μ. με δύο έως έξι ορόφους και μέγιστο ύψος τα 18 μ., υπολειπόμενα του ύψους των 22 μ. του διατηρητέου κτηρίου του μύλου. Οι άχαροι όγκοι των μεταλλικών και μπετονένιων σιλό, θα υποκατασταθούν από τρία κτήρια αμιγούς κατοικίας με θέα προς τη θάλασσα. Τρία κτήρια θα κοιτούν προς την οδό Ανθέων και η χρήση τους προβλέπεται να είναι μικτή, κατοικές, γραφεία και καταστήματα και ένα κτήριο αμιγούς κατοικίας θα έχει θέα προς την οδό Λασκαράτου.Τέλος η "Πολιτεία Αλλατίνη" θα διαθέτει υπόγειο έκτασης 14.000 τ.μ. Η χρήση του υπογείου, προβλέπεται να είναι βοηθητικοί χώροι των καταστημάτων, αποθηκευτικοί χώροι των διαμερισμάτων και σταθμός αυτοκινήτων άνω των 320 θέσεων στάθμευσης. Οι θέσεις αυτές θα διατίθενται στους ιδιοκτήτες των ακινήτων της Πολιτείας αλλά και σε περιοίκους.
Εκτός των ορίων της "Πολιτείας Αλλατίνη" και προς την πλευρά της θάλασσας βρίσκονται οι παλιές αποθήκες Αλλατίνη, ιδιοκτησίας του κράτους. Η έκταση αυτή των 5,5 στρεμμάτων μαζί με τις αποθήκες των 2.500 τ.μ. έχουν παραχωρηθεί στο Υπουργείο Πολιτισμού και θα χρησιμοποιηθούν από την 16η Εφορεία Αρχαιοτήτων. Οι εταιρείες, μετά από συνεννόηση με το Υπουργείο, προσφέρθηκαν να επιδιορθώσουν το κέλυφος των αποθηκών και να συμβάλλουν στη διαμόρφωση των εξωτερικών χώρων ούτως ώστε να δημιουργηθεί ένας ενιαίος χώρος πρασίνου, αναβαθμίζοντας ακόμη πιο πολύ την περιοχή.


Τι βλέπουν όμως οι κάτοικοι της περιοχής?
Οι κάτοικοι ακόµη και τώρα ζητούν να κινηθούν οι διαδικασίες απαλλοτρίωσης του οικοπέδου από το δηµόσιο αν και φαντάζει πολύ δύσκολο έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα. Από την πλευρά της η εταιρία σηµειώνει ότι το κόστος µε βάση τις αξίες τής γης στην περιοχή που φτάνουν και τα «9.000» ευρώ ανά τ.µ., μαζί µε το κόστος για την αναπαλαίωση των διατηρητέων, καθιστούν αυτή την προοπτική µάλλον αδύνατη για να την υλοποιήσει το Ελληνικό κράτος.Οι κάτοικοι όμως επιµένουν στην απαλλοτρίωση του χώρου, και την διατήρηση -ανάδειξη των κτιρίων και το ξαναζωντάνεµα της περιοχής. Σχετικά µε τις αιτιάσεις της εταιρείας ότι το κόστος για απαλλοτρίωση είναι υψηλό, υποστηρίζει ότι «το αίτηµά τους στηρίζεται στον παράνοµο υπολογισµό του 1992 για συντελεστή δόµησης 4,2 και όχι 2,2 όπως είναι ο μέσος όρος των γύρω οικοδομών. Με δεδομένο ότι ήδη έχουν καρπωθεί 70.000 στρέµµατα µε την μεταφορά τού συντελεστή δόµησης, τότε µάλλον δεν δικαιούνται καµιάς αποζηµίωσης, πόσο µάλλον αυτής της εξωφρενικής, που υποστηρίζουν ότι θα κόστιζε µια απαλλοτρίωση.

Επιπλέον Φωνάζουν ότι Η “Πολιτεία Αλλατίνη” δεν έχει θέσει ακόµη το πλαίσιο για την προστασία και ανάδειξη των μνημείων και ότι δεν έχουν γίνει γνωστές οι μελέτες παρά ΜΟΝΟΝ οι προµελέτες και κάποιες μακέτες…
Τέλος, Οι περίοικοι καταγγέλλουν μάλιστα ότι ενώ δόθηκε άδεια µόνο για προεργασία στο σηµείο όπου σχεδιάζεται το πάρκινγκ, έγιναν και έργα αντιστήριξης σε παράβαση της προσωρινής διαταγής του Ε’ Tµήµατος του ΣτΕ, γι’ αυτό και κατέθεσαν δύο μηνύσεις. Αισιοδοξούν μάλιστα ότι η υπουργική απόφαση θα ακυρωθεί από το ΣτΕ, οπότε θα πρέπει να απαλλοτριωθεί το ακίνητο, ενώ η αναπαλαίωση των διατηρητέων μπορεί να χρηματοδοτηθεί από τα Προγράµµατα του Δ’ Κ.Π.Σ. ή και εθνικά κονδύλια, για να αποδοθεί όλος ο χώρος σε κοινή χρήση.
Το θέμα του μνημείου της βιομηχανικής κληρονομιάς των παλιών μύλων Αλλατίνη, έθεσαν και Κατέθεσαν 3 παρατάξεις της αντιπολίτευσης στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης στις 11.2.08 χωρίς κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα .

Σήμερα εκκρεμεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για να αναστείλει κατόπιν αίτησης περιοίκων την εκτέλεση οικοδομικής άδειας μέχρι την εκδίκαση της αίτησης ακύρωσης στις 3 Δεκεμβρίου. Με την κίνηση αυτή το ΣτΕ αναστέλλει τις αποφάσεις του υπουργείου Πολιτισμού, οι οποίες αφορούσαν τη χωροθέτηση νέων οικοδομικών μονάδων στο οικόπεδο Αλλατίνη, αλλά και την απόφαση της από 2297/27.10.2006 οικοδομικής αδείας της διεύθυνσης Πολεοδομίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Θεσσαλονίκης. (δημοσίευμα της εφημερίδας Μακεδονίας 14-08-08 .)


Δυστυχώς η ιστορία κρύβει πολλές πτυχές και υπάρχουν πολλά επεισόδια στο σίριαλ ακόμα.. Για να είμαστε όμως ρεαλιστές μάλλον η μάχη είναι χαμένη!! Άλλωστε ζούμε στη χώρα που αποχαρακτηρίζονται οικόπεδα σε μια νύχτα , που ξεπουλιούνται δημόσιες περιουσίες με «μηδενικό» αντίτιμο, που ο δήμος και η νομαρχία δεν αντιστέκονται και ο πολίτης πρέπει να κυνηγήσει τα αυτονόητα και να αγωνιστεί για όλα αυτά που θα έπρεπε να κινητοποιηθεί η ίδια η πολιτεία…
Όμως η μάχη πρέπει να δοθεί και τις ελάχιστες πιθανότητες που υπάρχουν για δικαίωση των κατοίκων πρέπει να τις εξαντλήσουμε. Ζούμε σε ένα κράτος του παραλόγου τι να πω….

Καλορίζικα τα Διαμερίσματα ?
Μπα……Η μάχη δεν τελείωσε ακόμα….Περιμένουμε την απόφαση στις 3 Δεκέμβρη...Άντε να δούμε


Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2008

Τελετή λήξης του 49ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης! Βραβεία και Εντυπώσεις....

Ήταν ένα Φεστιβάλ που τα είχε όλα…Υψηλούς καλεσμένους (Όλιβερ Στόουν, Τακέσι Κιτάνο, Γουίλεμ Νταφόε, Γκουστάβο Σανταολάγια κ.α.), ενθουσιώδες κοινό που τίμησε και αυτό με την σειρά του το φεστιβάλ, πολλά Happenings και party σε όλη την πόλη και παράλληλες εκδηλώσεις σε διαφορές ιστορικές γωνιές του κέντρου (Μπέη Χαμάμ, Γενί Τζαμί κλπ). Η πόλη έζησε για μια βδομάδα στους ρυθμούς του Φεστιβάλ και προσπάθησε να δείξει το κάλο της πρόσωπο σε όλους τους επισκέπτες της..

Τα κατάφερε όμως?
Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή όμως. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από το διαγωνιστικό κομμάτι ,με τα βραβεία που δόθηκαν και ανακοινωθήκαν την Κυριακή (23/11) στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και μπορείτε να τα βρείτε εδώ και πιο αναλυτικά στο φίλο μου Rota958.
Εγώ θα ήθελα να σταθώ όμως αλλού....Επιθυμία μου είναι σε αυτό το post να αποτυπώσω τις καλές και τις κακές εντυπώσεις που μου άφησε το Φεστιβάλ και να "προτείνω" κάποιες ιδέες προς υλοποίηση....
Έτσι λοιπόν, αρχικά θα παρουσιάσουμε τα θετικά στοιχεία που διακρίναμε στο Φεστιβάλ!!
  • Είχε αρκετούς αναγνωρισμένους καλεσμένους οι οποίοι δεν ήρθα στην Θεσσαλονίκη από αγγαρεία.. Τουλάχιστον αυτήν την εντύπωση σου έδιναν. Με καμία δόση «τουπέ» και με αρκετή διάθεση φαίνονταν ότι διασκέδαζαν τόσο τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ όσο και τη Ζώη στην πόλη.
  • Ο κόσμος τίμησε και με το παραπάνω το Φεστιβάλ και προσήλθε τόσο στις αίθουσες όσο και στις διαφορές παράλληλες εκδηλώσεις του Φεστιβάλ(πάρτυ, εκθέσεις διαλέξεις,masterclasses κλπ.) και απέδειξε για μια ακόμα φορά ότι αν το Φεστιβάλ Θέλει να κάνει ένα βήμα πιο πάνω πρέπει να βρεθούν περισσότεροι χώροι για να το φιλοξενήσουν
  • Ειδική μνεία θα κάνουμε στα πάρτυ που όλα τους ήταν πολύ επιτυχημένα και κράτησαν τον κόσμο μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Πλέον αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του Φεστιβάλ.
  • Το γεγονός ότι όλη η πόλη ζει στο ρυθμό του Φεστιβάλ σου δίνει μια αίσθηση μοναδική…Δεν υπάρχει συγκέντρωση σε ένα μόνο μέρος, αν και το μεγαλύτερο «βάρος» το κρατάει το λιμάνι και το Ολύμπιον…Το Θετικό είναι ότι Αρχαιολογικοί χώροι, Αίθουσες σε διαφορά μουσεία της πόλης συμμετέχουν ενεργά σε αυτήν την μεγάλη γιορτή και γίνονται σημαντικά κομμάτια του παζλ του Φεστιβάλ…Έτσι δίνεται και στο κόσμο η αφορμή να επισκεφτεί αυτούς τους χώρους και να τους γνωρίσει με κάπως διαφορετικό τρόπο.
  • Η οργάνωση κινήθηκε σε αρκετά καλά επίπεδα αν και υπήρξαν κάποιες ατέλειες σε διάφορες παράλληλες εκδηλώσεις που επισκέφτηκα..( Μπέη Χαμάμ, Γενί Τζαμί).

Τα αρνητικά του Φεστιβάλ και προτάσεις βελτιώσεις…
Το Φεστιβάλ καλώς ή κακώς έχει αποκτήσει μια σχετικά καλή αναγνωσιμότητας σε σχέση με αυτή που υπήρχε παλιότερα . Η αλήθεια είναι ότι έχει αρχίσει να φαίνεται πια στο παγκόσμιο χάρτη των Φεστιβάλ κινηματογράφου…Όμως κάπου εδώ κρύβεται η μεγάλη ευκαιρία αλλά συνάμα και η μεγάλη απειλή για το ίδιο το Φεστιβάλ…Είναι έτοιμο να κάνει το επόμενο βήμα ή θα παραμείνει στάσιμο και στο τέλος θα φτάσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στην απαξίωση?

Πλέον το Φεστιβάλ έχει κοινό…Αυτό είναι και η δύναμη του.. Δεν είναι το παλιό Φεστιβάλ όπου η προσέλευση του κόσμου ήταν μικρή έως ελάχιστη.. Αυτός ο κόσμος δίνει μια απίστευτη δυναμική στο Φεστιβάλ και πρέπει να το οδηγήσει αναγκαστικά στην Βελτίωση γιατί αλλιώς θα έρθει η απαξίωση …Φυσικά ακούγονται πολλές φωνές που ισχυρίζονται ότι ήταν καλύτερα παλιότερα το Φεστιβάλ και ότι πλέον έχει γίνει μόδα και αυτό είναι που τους τις σπάει.. Εγώ ένα έχω να πω σε όλους αυτούς «Φεστιβάλ χωρίς κόσμο είναι ένα τίποτα…»!
Για να δούμε λοιπόν τα αρνητικά που παρουσιάστηκαν στο Φεστιβάλ:

  • Έχουμε φτάσει λοιπόν σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο το οποίο μας έχει οδηγήσει στο να διακρίνουμε τις ελλείψεις του Φεστιβάλ. Πλέον είναι ορατό σε όλους ότι πρέπει να βρεθούν και άλλοι χώροι πιο ευρύχωροι και πιο κατάλληλοι, για να μπορέσει το Φεστιβάλ να κάνει το κάτι παραπάνω….Φυσικά και δεν προτείνω το να χτιστούν αλλά κτίρια μεγαθήρια μέσα στην πόλη….Απλά πιστεύω ότι πρέπει να αξιοποιηθούν πολλά αναξιοποίητα διατηρητέα κτίρια της πόλης….Κυρίως αναφέρομαι στο Κτίριο του επιβατικού κοινού του Λιμανιού το οποίο ενώ είναι πανέμορφο , πρέπει να ανακαινιστεί και να αναπαλαιωθεί έτσι ώστε να δημιουργηθούν χώροι κατάλληλοι και να γεμίζουν με εκδηλώσεις του Φεστιβάλ.. Άλλωστε είναι και αυτό στο Λιμάνι….Ίσως και το εργοστάσιο του Φιξ θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τους σκοπούς του Φεστιβάλ με κατάλληλη διαμόρφωση όπως και άλλοι χώροι πολιτισμού(Villa Βianga, Βυζαντινό Μουσείο κλπ)
  • Η γιορτή του Φεστιβάλ θα μπορούσε να αποτελεί μια σημαντική συνέχεια διαφόρων πολιτιστικών εκδηλώσεων και να μην παρουσιάζεται ξεκομμένο από αυτές...Θα μπορούσε λοιπόν το φεστιβάλ να αποτελεί μια συνέχεια πχ. των Δημητρίων που διοργανώνονται το Σεπτέμβριο . Τα Δημήτρια δηλαδή να δίνουν την σκυτάλη στο Φεστιβάλ σε μια τελετή έναρξης που θα συμμετέχει όλος ο κόσμος της Θεσσαλονίκης(ελπίζω όχι με την αισθητική του Ατσαλάκωτου)…Επιπλέον η τελετή λήξης του Φεστιβάλ θα μπορούσε να δώσει τα σκήπτρα στην Χριστουγεννιάτικη Φωταγώγηση της πόλης (Γιορτή των Αγγέλων) με φυσικά τελείως διαφορετικό concept από το "βλάχικο" σημερινό και έτσι να δοθεί η εκκίνηση της Εορταστικής περιόδου σε όλη την πόλη.. Λέω εγώ τώρα…
  • Πρέπει το Φεστιβάλ να ανοίξει διάπλατα τις πόρτες του στους νέους. Πρέπει να δώσει περισσότερες ευκαιρίες σε νέες προσπάθειες όχι μόνο από τον Ελληνικό χώρο αλλά και από τον Ευρωπαϊκό…Επιπλέον πρέπει να υπάρξουν και διάφορα σημαντικά μέτρα στήριξης στους Έλληνες πχ. Σκηνοθέτες, ηθοποιούς κλπ έτσι ώστε να συμμετάσχουν στο Φεστιβάλ και από εκεί να προωθηθούν οι δουλειές τους στο εξωτερικό ..Το «δίκτυο» αυτό λοιπόν πρέπει να ενισχυθεί σημαντικά..
  • Πλέον πρέπει το Φεστιβάλ να προσελκύσει κόσμο και από άλλες Ελληνικές πόλεις αλλά και από το εξωτερικό.. Αρχικά ίσως από τα Βαλκάνια αλλά και από άλλες χώρες έτσι ώστε να αποκτήσει και χαρακτήρα Διεθνή, με «Διεθνές κοινό»..Σε αυτό θα παίξει ρόλο η σωστή ενημέρωση και προβολή του Φεστιβάλ σε αυτές τις χώρες…έτσι θα οδηγήσει και στην αύξηση του τουρισμού στην πόλη μας ο οποίος είναι μηδενικός αυτή τη περίοδο. Επιπλέον θα πρέπει να υπάρξει καλύτερη ενημέρωση στο ευρύτερο κοινό της πόλης αλλά και πολλών άλλων Ελληνικών πόλεων…
  • Ίσως θα έπρεπε αν υπάρξει η ανάλογη αύξηση τις επισκεψιμότητας να επιμηκυνθεί κατά 5 μέρες και να γίνει δεκαπενθήμερο.
  • Τέλος ίσως θα ήταν σκόπιμο σε αυτή την γιορτή να υπάρξει και μια πιο έντονη "συνένωση" με άλλες τέχνες όπως το Θέατρο, ποίηση, μουσική ακόμα και στους δρόμους της πόλης χωρίς να χάνεται ο χαρακτήρας του Φεστιβάλ Κινηματογράφου δίνοντας την ευκαιρία σε νέα σχήματα, πειραματικές ομάδες να παρουσιάσουν το έργο τους σε ένα ευρύ κοινό

Αυτά …
Πιστεύω ότι η εφετινή εκδήλωση κινήθηκε στα πλαίσια της περσινής και θα την χαρακτήριζα επιτυχημένη αλλά ίσως κάπως στάσιμη…Δεν πιστεύω ότι αυτό είναι το maxιmum που μπορεί να φτάσει το φεστιβάλ αλλά πιστεύω πλέον ότι πρέπει κάποιος να κάνει ένα βήμα πιο πάνω…

Τα θετικά και τα αρνητικά που παραθέτω παραπάνω πηγάζουν από τις προσωπικές μου εμπειρίες και εντυπώσεις από το Φεστιβάλ που το παρακολουθώ τα τελευταία 6 χρόνια. Τέλος οι προτάσεις για βελτίωση είναι ενδεικτικές και στόχο έχουν να δώσουν μια μεγαλύτερη διάσταση στο Θεσμό…

Το γεγονός ότι υπάρχουν και παρουσιάζονται κάποια αρνητικά στο Φεστιβάλ που χρίζουν βελτίωσης , σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι δε νιώθω περήφανος που υπάρχει αυτή η διοργάνωση στην πόλη μου…Πλέον είναι αναπόσπαστό κομμάτι της.....

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008

Όχι στο Όνομά μας.... Με αφορμή το πρωτόγνωρο κύμα απεργιών πείνας από τους κρατούμενους στις Ελληνικές φυλακές...

Με αφορμή το πρωτόγνωρο κύμα απεργιών πείνας από τους κρατούμενους στις Ελληνικές φυλακές αλλά και την εγκληματική αποσιώπησή του από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, για τη Δημοκρατία και την προάσπιση των βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων...... Καλούμε όλους όσους διατηρούν blogs να δημοσιεύσουν την Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008 το παρακάτω κείμενο και όλους του χρήστες του διαδικτύου να το υπογράψουν. Την 21η Νοεμβρίου το κείμενο αυτό θα σταλεί σε όλα τα μέλη του κοινοβουλίου και σε όσο το δυνατόν περισσότερους φορείς μέσων μαζικής ενημέρωσης με την προτροπή της αναδημοσίευσής του. Το κείμενο προς αποστολή θα φέρει τους υπερσυνδέσμους (URL) από όλες τις ιστοσελίδες που το υιοθέτησαν. (Από blog κρατούμενοι ).

Αναδημοσιεύουμαι λοιπόν το κείμενο....


"Όχι στο Όνομά μας"


“Είναι απαράδεκτη η κατάσταση στις ελληνικές φυλακές. Είναι κύριο θέμα η ριζική αλλαγή του σωφρονιστικού συστήματος”.
Κάρολος Παπούλιας, 6/11/08
“Είμαστε άνθρωποι – κρατούμενοι. Άνθρωποι, λέω”
- Βαγγέλης Πάλλης, Κρατούμενος, 9/11/08
Από τις τρεις Νοεμβρίου μία εκκωφαντική κραυγή συνταράσσει τα θεμέλια της Δημοκρατίας μας. Από τις τρεις Νοεμβρίου σύσσωμοι οι κρατούμενοι όλης της χώρας κατεβαίνουν σε απεργία πείνας διεκδικώντας το αυτονόητο : τη χαμένη τους αξιοπρέπεια. Απέναντί τους αντιμετωπίζουν την εκκωφαντική σιωπή των κραταιών ΜΜΕ και την παντελή αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας. Σε αυτές τις πρακτικές όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο ΔΕ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ.
Η κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είναι απερίγραπτη και μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο με τη σκληρή γλώσσα των μαθηματικών. Στα κατ’ επίφαση “σωφρονιστικά” ιδρύματα της χώρας έχουν καταγραφεί συνολικά 417 θάνατοι την τελευταία δεκαετία, ενώ ο ρυθμός τους έχει απογειωθεί σε τέτοιο σημείο, ώστε σήμερα να σβήνουν στα χέρια του κράτους τέσσερις άνθρωποι το μήνα. Η πληρότητα αγγίζει το 168% (10.113 κρατούμενοι για 6.019 θέσεις) με την αναλογία χώρου για κάθε άνθρωπο να φτάνει σε περιπτώσεις το 1τμ. Με ημερήσιο κρατικό έξοδο ανά κρατούμενο τα 3,60 Ευρώ τα συσσίτια που παρέχονται είναι άθλια, οι υποδομές θυμίζουν μεσαίωνα και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι ελλιπέστατη. Συγχρόνως, το Ελληνικό δικαστικό σύστημα στέλνει στη φυλακή έναν στους χίλιους κατοίκους της χώρας με τους έγκλειστους χωρίς δίκη (υπό προσωρινή κράτηση) να αγγίζουν το 30% του συνολικού αριθμού των κρατουμένων. Αν η ποιότητα μίας Δημοκρατίας κρίνεται από τις φυλακές της, τότε η Δημοκρατία μας ασθμαίνει. Αν η τιμώρηση παραβατικών συμπεριφορών με εγκλεισμό γίνεται από το κράτος στο όνομα της κοινωνίας, τότε για την κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είμαστε όλοι υπόλογοι, με συντριπτικές όμως ευθύνες να αναλογούν στην κρατική μηχανή. Σε αυτή την πραγματικότητα όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ.
Τα στοιχεία που αποκαλύπτονται από επίσημους φορείς για τις Ελληνικές φυλακές σκιαγραφούν εικόνα κολαστηρίων. Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (2007) διαπιστώνει βασανιστήρια, απάνθρωπη μεταχείριση και απειλές κατά της ζωής κρατουμένων, σειρά παραβιάσεων αναφορικά με τις συνθήκες κράτησης, ελλείμματα στη διερεύνηση και τιμωρία των ενόχων, αποσιώπηση περιστατικών βίας με την συμπαιγνία ιατρών και φυλάκων, απαράδεκτες συνθήκες ιατρικής περίθαλψης και ιατρικού ελέγχου στους κρατούμενους κλπ. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει εκδώσει σειρά καταδικαστικών για την Ελλάδα αποφάσεων που αφορούν κακομεταχείριση ή/και παραβιάσεις άλλων δικαιωμάτων κρατουμένων από σωφρονιστικές αρχές. Η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου έχει πάρει απόφαση - καταπέλτη για τα κακώς κείμενα στις φυλακές, προτείνοντας άμεσες δράσεις για την επίλυση τους. Ο Συνήγορος του Πολίτη διαμαρτύρεται για την παντελή έλλειψη συνεργασίας των αρμόδιων κρατικών φορεών μαζί του, λόγω της οποίας έχει ουσιαστικά απαγορευτεί η είσοδός του στις φυλακές της χώρας τα τελευταία δύο χρόνια. Οι δικηγορικοί σύλλογοι όλης της χώρας, μη κυβερνητικές οργανώσεις, όπως η Διεθνής Αμνηστία, και πολλοί πολιτικοί/κοινωνικοί φορείς καταγγέλλουν την απαράδεκτη κατάσταση και ζητούν ευρύτερη συνεργασία για το ξεπέρασμα του προβλήματος. Αν ανθρώπινα είναι τα δικαιώματα που πρέπει να απολαμβάνει κάθε ανθρώπινο ον, κάθε στέρησή τους στις Ελληνικές φυλακές αποτελεί ανοιχτή πληγή για την κοινωνία μας. Σε αυτή την κατάσταση όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΑΒΑΤΟ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ.
Με την απεργία πείνας οι κρατούμενοι καταφεύγουν στο τελευταίο οχυρό αντίστασης, που τους έχει απομείνει, το σώμα τους. Είχε προηγηθεί έσχατη έκκλησή τους προ μηνός προς τους ιθύνοντες να ενσκήψουν στο πρόβλημα, καθώς δεν πήγαινε άλλο. Για να λύσουν την απεργία πείνας ζητούν την ικανοποίηση αιτημάτων, που αποκαθιστούν την χαμένη τους αξιοπρέπεια και επανακτούν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματά τους, αιτημάτων συγκεκριμένων, αξιοπρεπών και άμεσα υλοποιήσιμων. Απέναντι στις κινητοποιήσεις των κρατουμένων η πολιτική ηγεσία εξαντλεί τη δράση της σε αδιαφορία, υποσχέσεις και καταστολή των κινημάτων τους. Τυχόν αδιαφορία και αναλγησία της πολιτικής ηγεσίας όμως και σε αυτή τη φάση θα σημαίνει νεκρούς απεργούς πείνας. Στη μετωπική λοιπόν σύγκρουση που επιλέγουν οι κρατούμενοι της χώρας για τη διεκδίκηση των ανθρωπίνως αυτονόητων δε μπορούμε να μένουμε απαθείς σταυρώνοντας τα χέρια και περιμένοντας τις ειδήσεις των θανάτων από τις απεργίες πείνας αλλά θα σταθούμε αλληλέγγυοι. Αν η περιφρούρηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επιβάλλουν την επαγρύπνιση όλων μας, τώρα είναι λοιπόν η στιγμή να πάρουμε θέση όλοι απέναντι στο πρόβλημα χωρίς αδιαφορίες και υπεκφυγές.
Απέναντι στην τεταμένη κατάσταση στις φυλακές όλης της χώρας όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο καθιστούμε την πολιτική ηγεσία απολύτως υπεύθυνη για ό,τι συμβεί και απαιτούμε άμεσα την τόσο θεσμική όσο και στην πράξη ΕΓΓΥΗΣΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

Μεγάλη έρευνα για το περιβάλλον της Θεσσαλονίκης.. Τραγικές Συμπεριφορές, Παραλήψεις και Απροθυμία πολιτικής βούλησης!!

Είσαι εχθρός του περιβάλλοντος? Αν Ναι τότε ζεις στην Θεσσαλονίκη….
Τελικά μάλλον έχουν δίκιο όλοι αυτοί που ισχυρίζονται ότι έχουμε την πόλη που μας αξίζει!! Η Θεσσαλονίκη είναι Μια πόλη «πρωταθλήτρια» σε ότι αφορά την καταστροφή του περιβάλλοντος και ελπίδα δεν υπάρχει στο ορίζοντα…. Και αυτό γιατί οι ευθύνες δεν είναι μόνο της τοπικής αυτοδιοίκησης -της κυβέρνησης αλλά όλων μας. Η συμπεριφορά όλων μας σε μια πρόσφατη έρευνα που παρουσιάζεται στην εφημερίδα Μακεδονία εμφανίζει τον Θεσσαλονικιό ως Εχθρικό απέναντι στο περιβάλλον…

Περιληπτικά θα παραθέσουμε τα πιο βασικά στοιχεία της έρευνας, της εταιρείας Interview που διενεργήθηκε από τις 23 έως τις 29 Οκτωβρίου, σε δείγμα 805 ατόμων από ολόκληρο το νομό.:

Πως ενεργεί λοιπόν το μεγαλύτερο μέρος από εμάς? Είστε έτοιμοι να τα ακούσετε?

Έχουμε και λέμε:
  • Χρησιμοποιούμε το αυτοκίνητό ακόμα και για να πάμε… στο περίπτερο
  • 1 στους 2 δεν χρησιμοποιεί ΠΟΤΕ τα μέσα μαζικής μεταφοράς(λάθος το μέσο μεταφοράς γιατί μην ξεχνιόμαστε ένα έχουμε τον ΟΑΣΘ)
  • Το 87,7% χρησιμοποιεί το αυτοκίνητό του ΜΟΝΟΣ του για να πάει στη δουλειά.
  • Σχεδόν το 90% συνέχεια ΚΛΕΙΝΕΙ την τηλεόραση από το τηλεκοντρόλ και όχι από τη συσκευή.
  • Το 82,3% θερμαίνει το σπίτι του με καλοριφέρ(ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ) ενώ μόλις το 29,2% με φυσικό αέριο
  • Το 46,4% ΔΕΝ έχει ΦΥΤΕΨΕΙ ποτέ έστω και ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ, ενώ το 20,4% φύτεψε ένα δέντρο πριν από πέντε χρόνια.
  • Το 90,3% χρησιμοποιεί σακούλες ΠΛΑΣΤΙΚΕΣ του σούπερ μάρκετ.
  • Το 85,8% απάντησε ότι ΔΕΝ έχει συμμετάσχει ποτέ σε προγράμματα ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΥ σχετικά με το περιβάλλον, ενώ συχνά εμφανίζεται να συμμετέχει ΜΟΛΙΣ το 10%.
  • Το 58,9% δηλώνει ότι είναι λίγο έως καθόλου ικανοποιημένο από τις υποδομές ανακύκλωσης τις και το 41,1% απαντά πολύ έως αρκετά. Δηλαδή ΚΑΝΕΝΑΣ δεν είναι ικανοποιημένος από τις υποδομές!!

    Τα θετικά της έρευνας :
  • Το 84,8% προτιμά να κάνει ΝΤΟΥΣ όταν πλένεται και το 15,2% επιλέγει το μπάνιο.(πάλι καλά…)
  • Το 52,4% χρησιμοποιεί εναλλακτικά φυσικά καθαριστικά (λεμόνι, ξύδι κ.ά.) ή οικολογικά προϊόντα και το 30,7% όχι.
  • Όσον αφόρα την ανακύκλωση υλικών όπως χαρτί, γυαλί, αλουμίνιο ή μπαταρίες, το 33,4% των ερωτηθέντων απάντησε ότι ανακυκλώνει πολύ συχνά, αρκετά συχνά το 31,2%, Δηλαδή ΤΟ 64,60% ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΕΙ.

Αυτή λοιπόν η έρευνα περιγράφει όλες τις ΚΑΚΕΣ ΜΑΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ..Για να ρίξουμε μια ματιά όμως τι γίνεται και τριγύρω μας ευρύτερα (χρησιμοποιούνται στοιχεία από άρθρο του αγγελιοφόρου).Για να δούμε όμως ποιες είναι οι Παραλήψεις και που παρουσιάζεται Απροθυμία πολιτικής βούλησης:

1. Κορώνεια: Μια λίμνη χωρίς νερό… Η Κύρια αιτία καταστροφής της λίμνης ήταν η ανεξέλεγκτη άντληση υπόγειων νερών (γεωτρήσεις των κατοίκων-Συμπεριφορές). Επιπλέον η αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων και η μη χρήση του βιολογικού καθαρισμού που ενώ υπάρχει στην περιοχή δεν λειτουργεί ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΣ (ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΕΦΘΕΙ Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΔΡΟΜΟΥ!!!) οδήγησε την λίμνη να «γεμίσει» με υγρά απόβλητα, ανεπεξέργαστα αστικά λύματα, βιομηχανικά λύματα. Φυσικά και οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης έβαλαν την ταφόπλακα στην λίμνη με τον ελλιπή έλεγχο και την μη επιβολή προστίμων ή ακόμα και το Λουκέτο σε αυτούς που παρανομούσαν….
2. Θερμαϊκός: Η ρύπανση Θερμαϊκού, Αξιού, Γαλλικού, ρεμάτων και αποστραγγιστικών τάφρων οφείλεται κυρίως στις βιομηχανικές δραστηριότητες και στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας αστικών λυμάτων (Βιολογικοί) λόγω πλημμελούς λειτουργίας τους και διοχέτευσης ανεπεξέργαστων υγρών αποβλήτων από τα αντλιοστάσια. O Βιολογικός της Θεσσαλονίκης στη Σίνδο εμφανίζει συσσωρευμένη λυματολάσπη. Επιμέρους τμήματα του Βιολογικού δυσλειτουργούν. Ανάλογα προβλήματα παρουσιάζει και η μονάδα κατεργασίας αποβλήτων της ΒΙΠΕΘ, που δεν μπορεί πλέον να ανταπεξέλθει στο εισερχόμενο φορτίο υγρών αποβλήτων. Επιβαρυντική είναι και η ανεξέλεγκτη ΑΠΟΡΡΙΨΗ βοθρολυμάτων. Από το σύνολο των παραγόμενων βοθρολυμάτων του νομού, μόνο το 23,3% μεταφέρεται για επεξεργασία σε Βιολογικό. Το υπόλοιπο καταλήγει στο περιβάλλον! Πόσο να αντέξει και αυτός Ο κόλπος!! Φυσικά κυρώσεις δεν υπάρχουν σε κανέναν και ούτε νοιάζεται κανένας για βελτίωση και επέκταση των εγκαταστάσεων βιολογικών καθαρισμών.
3. Στερεά απόβλητα: Το πρόβλημα σταδιακά επιλύεται με την αδειοδότηση μονάδων αποθήκευσης, συλλογής και διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων. (λέμε τώρα…)

4. Ατμοσφαιρική ρύπανση: Σπουδαιότερη πηγή είναι το κυκλοφοριακό, η κεντρική θέρμανση και τα έργα. Άρα ευθυνόμαστε σημαντικά εμείς. Επιβεβαιώνεται η έρευνα . Πρωταθλήτρια σε Αιωρούμενα σωματίδια σε όλη την Ευρώπη …..Τι άλλο να πούμε…
5. Νοσοκομειακά απόβλητα: Η διαχείρισή τους αντιμετωπίστηκε μερικώς με εταιρία αποστείρωσης, όμως υπάρχει πρόβλημα με τη διαχείριση των ιατρικών αποβλήτων μικτού χαρακτήρα (μολυσματικού και επικίνδυνου), επειδή δεν υπάρχουν μονάδες διαχείρισης.

6. Παλαιά βυρσοδεψεία: Παρότι μετεγκαταστάθηκαν υπάρχει ρύπανση του εδάφους από μη κατεργασμένα απόβλητα, λάσπες και βαρέα μέταλλα.

7. Λατομεία: Έκλεισαν δύο στο Χορτιάτη, όμως η ύπαρξη ενός λατομείου δημιουργεί προβλήματα και διαμαρτυρίες.
8. Σκουπίδια: Παράνομες χωματερές παντού. Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες πάνω από 200 βρίσκονται στο νομό και ο ΧΥΤΑ Μαυροράχης δεν είναι ΑΚΟΜΑ έτοιμος να λειτουργήσει… (θα ασχοληθούμε πιο αναλυτικά για το μεγάλο πρόβλημα των σκουπιδιών σε μελλοντικό μας post…)
9. Πράσινο: Η πόλη με την μικρότερη αναλογία πρασίνου ανά κάτοικο σε όλη την Ευρωπαϊκή ένωση.. Το έχουμε πει χιλιάδες φορές η πόλη μας έχει ανάγκη το πράσινο, τα δέντρα και αν δεν γίνει κάτι γρήγορα η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη

Παρατηρούμε λοιπόν πως οι κακές μας συνήθειες -συμπεριφορές αν προστεθούν με την παντελή αδιαφορία της Τοπικής αυτοδιοίκησης (δήμοι ,Νομαρχία κλπ ) δημιουργούν ένα μείγμα κυριολεκτικά εκρηκτικό που επιφέρει τραγικές συνέπειες τόσο για την Θεσσαλονίκη και όσο φυσικά για όλους εμάς που κατοικούμε σε αυτήν….

Ξυπνήστε….Προσαρμοστείτε……Αλλάξτε…Προσπαθήστε……
Ευκαιρίες υπάρχουν…Θέληση όμως…. ?


Για να μην ξεχνιόμαστε…Αναδασώνουμε μαζί αυτήν την Κυριακή στις 23 Νοεμβρίου (8:30πμ) στην περιοχή της Ασσήρου …Ένα δέντρο για το μέλλον μας .. Ας διαψεύσουμε την έρευνα που αναφέρει ότι το 46,4% ΔΕΝ έχει ΦΥΤΕΨΕΙ ποτέ έστω και ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ…..Στο χέρι μας είναι…

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008

Πολυτεχνείο 17 Νοέμβρη 1973 . Σήμερα Ποιος το Θυμάται άραγε?

"Κάθε Νοέμβρη, ο νους και η καρδιά μας είναι εκεί, στο Πολυτεχνείο, στην εξέγερση των φοιτητών, της νεολαίας και ολόκληρου του ελληνικού λαού κατά της χουντικής τυραννίας, το Νοέμβριο του 1973. Το Πολυτεχνείο ήταν η κορυφαία εκδήλωση της επτάχρονης αντιχουντικής πάλης και μία από τις κορυφαίες στιγμές των αγώνων του λαού και της νεολαίας. "
Αναλυτικά για το τι συνέβη εκείνες τις μέρες μπορείτε να ανατρέξετε σε διάφορα site όπως:

Πόσοι όμως από εμάς θυμόμαστε και σεβόμαστε τον αγώνα για την Ελευθερία που δώσανε αυτά τα παιδιά και που τελικώς έφερε στην Χώρα μας την Δημοκρατία?

Εγώ νομίζω…..Δυστυχώς… σχεδόν ….κανένας!!

Η γενιά του πολυτεχνείου που στην πλειονότητα της, έχει σήμερα στα χέρια της τις τύχες της Διακυβέρνησης της σημερινής Ελλάδας, των επιχειρήσεων ,του συνδικαλισμού, των εργαζομένων, δείχνει ανήμπορη να ανταπεξέλθει σε εκείνα τα ιδεώδη. Η γενιά του πολυτεχνείου έκανε ένα λαμπρό βήμα στην ιστορία της Ελλάδας αλλά δεν κατάφερε να το συνεχίσει όπως θα έπρεπε…Πλέον το μόνο που έχει απομείνει για τις επόμενες γενιές είναι η ΔΙΑΦΘΟΡΑ σε όλα τα μήκη και τα πλάτη αυτής της χώρας….

Η Διεφθαρμένη ασυνειδησία που έχει γίνει συνείδηση…

Δεν εκμηδενίζω τον αγώνα που έγινε τότε εκείνα τα χρόνια…Αντιθέτως, Τον σέβομαι και τον Υπερασπίζομαι…Αλλά μήπως κάπου στη πορεία αλλαξοδρόμησε? Ξέρω ότι χωρίς αυτόν τον αγώνα μπορεί ακόμα να μην υπήρχε καν Δημοκρατία και προσωπική ελευθερία … Όμως ποιος είναι Ευχαριστημένος από τον τρόπο που λειτουργεί η Σημερινή «Δημοκρατία»?

Πλέον ακόμα και η γιορτή αυτής της μεγάλης μέρας επισκιάζεται από τα επεισόδια και τον τρόμο που προσπαθούν να σπείρουν κάποιοι για διαφόρους λόγους…Για ποιο λόγο, πότε δεν το κατάλαβα !!Το μήνυμα αυτής της μέρας χάνεται μέσα στα καπνογόνα ,το ξύλο ,το κάψιμο σημαιών, την καταστροφή δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας και μετατρέπετε η γιορτή αυτή σε οργή, σε μια ανεπιθύμητη μέρα που όλοι προσεύχονται να περάσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα…

Έτσι καταντήσαμε αυτήν την γιορτή….Εμείς, οι νέοι και η γενιά του πολυτεχνείου είμαστε υπεύθυνοι πλέον για αυτό το χάλι και πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας ….Γιατί πολύ απλά αυτό το κλίμα που επικρατεί αυτήν την μέρα δεν θυμίζει σε τίποτα εκείνες τις ένδοξες μέρες…..

Νιώθω στεναχώρια και προβληματισμό…Στο βάθος του δωματίου μου ακούγεται αχνά το τραγούδι σύμβολο αυτής της μέρας

«πότε θα κά ποτέ θα κάνει ξαστεριά»

και θέλω να βροντοφωνάξω…..

Πότε επιτέλους θα κάνει ξαστεριά σε αυτήν την Χώρα? Πότε?

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008

Αναδασώνουμε Μαζί…..Ένα δέντρο για το μέλλον μας…23 Νοεμβρίου ελάτε και εσείς!!

Την Κυριακή 23 Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί και φέτος μια μεγάλη αναδάσωση στην περιοχή της Ασσήρου, στις 8:30 το πρωί, σε έκταση 100 στρεμμάτων με πρωτοβουλία πολλών φορέων της πόλης όπως του Ράδιο Θεσσαλονίκης, Της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης , η ΕΡΤ3, του Αγγελιοφόρου και της εφημερίδας Μακεδονίας. Οι εκτάσεις αυτές είχαν καεί το περασμένο καλοκαίρι του 2007 από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε πλήξει την ευρύτερη περιοχή της Ασσηρου (δήμους Ασσηρου, Βερτίσκου και Λαχανά ). Η φωτιά της Ασσήρου κατέκαψε 25.000 στρέμματα μικτής βλάστησης αφήνοντας πίσω της αποκαΐδια και στάχτες . Σε συνέχεια λοιπόν της περσινής αναδάσωσης (δείτε εδώ ), γίνεται μια προσπάθεια να καλυφτούν και να αναπληρωθούν οι καμένες εκτάσεις του καλοκαιριού με δέντρα…..Πέρσυ ήταν εκατό στρέμματα και φέτος ….ευελπιστούμε να προσθέσουμε αλλά εκατό.. Η αναδάσωση θα πραγματοποιηθεί σύμφωνα με τις υποδείξεις της διεύθυνσης δασών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας

Όμως μια τέτοια προσπάθεια για να έχει επιτυχία πρέπει να έχει την Συμμετοχή μας.. Ελάτε στηρίξτε αυτήν την προσπάθεια μπας και ανασάνουμε λίγο. Η παρουσία όλων μας είναι πολύτιμη…Βάλε και εσύ ένα λιθαράκι..
Μαζί με την οικογένεια , όλοι μαζί δίνουμε μια νέα ευκαιρία στη φύση .

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008

Λάβετε θέσεις …Πάμε.. Αρχίζει το 49ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης !!

Έφτασε κιόλας η μέρα που θα ξεκινήσει η μεγάλη (τρόπος του λέγειν) γιορτή της έβδομης τέχνης στην πόλη μας ..Σήμερα λοιπόν Παρασκευή 14 Νοεμβρίου, στις 20.00 στη σκηνή του Ολύμπιον, ξεκινάει το 49ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Είστε έτοιμοι για να συμμετάσχετε σε αυτήν τη «μεγάλη» γιορτή?
Την έναρξη του Φεστιβάλ θα κηρύξει ο Υπουργός Μακεδονίας Θράκης Μαργαρίτης Τζίμας, ενώ χαιρετισμό θα απευθύνουν ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού Θοδωρής Δραβίλλας και ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού Θεσσαλονίκης Βασίλης Γάκης εκ μέρους του Δημάρχου Θεσσαλονίκης Βασίλη Παπαγεωργόπουλου. (ο Ψ δεν θα είναι , ούτε ο bill? Το κρατάνε μανιάτικο από πέρσι? )
Η ταινία που θα μας κάνει σεφτέ λοιπόν είναι ο Παλαιστής/ Wrestler του Ντάρεν Αρονόφσκι η οποία είναι βραβευμένη με το Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας. Η επιλογή του Wrestler εναρμονίζεται απόλυτα με το πνεύμα της διοργάνωσης, καθώς φέρει την υπογραφή ενός δημιουργού με στίγμα και ξεχωριστή θέση στο σύγχρονο κινηματογραφικό στερέωμα. Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που κύριο στόχο έχει την ανακάλυψη και ανάδειξη νέων δημιουργών, σύστησε το 1998 τον Ντάρεν Αρονόφσκι στο ελληνικό κοινό, επιλέγοντας την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του π για το διεθνές διαγωνιστικό πρόγραμμα της 39ης διοργάνωσης. Ο σκηνοθέτης κέρδισε με το ντεμπούτο του κοινό και κριτικούς, ενώ απέσπασε Ειδική Μνεία από την Διεθνή Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI). Στην τέταρτη μεγάλου μήκους ταινία του, αφηγείται μια ιστορία απλή και την ίδια στιγμή συναρπαστική. Σκιαγραφεί το καθηλωτικό πορτρέτο του Ράντι Ρόμπινσον, ενός παλαιστή σε παρακμή, τον οποίον υποδύεται ένας αγνώριστος Μίκι Ρουρκ, σε μια από τις πιο δυνατές στιγμές της καριέρας του. Η ερμηνεία του, ηλεκτρισμένη, συγκινητική και ταυτόχρονα διανθισμένη με λεπτές αποχρώσεις χιούμορ, έχει ήδη τιμηθεί στη Μόστρα και έχει υμνηθεί από τους κριτικούς σε όλο τον κόσμο. Με αφηγηματική αμεσότητα και οδηγό του έναν σύγχρονο τραγικό ήρωα, ο Αρονόφσκι, μπαίνει για ακόμη μια φορά στο κινηματογραφικό ρινγκ και βγαίνει νικητής.
Ξεχωριστό στίγμα στην Τελετή έναρξης θα δώσει Το «travelling» ως κινηματογραφικός όρος, αλλά και ως ταξίδι στο χώρο και το χρόνο που θα σκηνοθετήσει ο Άγγελος Φραντζής και θα παρουσιάσει ο Κωνσταντίνος Κοντοβράκης. Το Ολύμπιον, με την βοήθεια τριών οθονών, θα μετατραπεί σε τρένο που θα διασχίσει την ιστορία του κινηματογράφου με ένα μεγάλο τράβελιγκ, οδηγώντας τους θεατές από τους αδερφούς Λυμιέρ μέχρι το σήμερα και από την άλλη όχθη του Ατλαντικού μέχρι τη Θεσσαλονίκη. (Εντυπωσιακό ακούγετε ε?)
Αυτά τα ολίγα… Τα υπόλοιπα στις αίθουσες!!
ΥΓ. Για να μην ξεχάσω…..Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου στηρίζει την μετακίνηση μέσω carpooling…Το carpooling.gr είναι μια ελεύθερη πύλη που λειτουργεί ως μέσο για την προσφορά ή την ζήτηση μέσων μεταφοράς για οργάνωση ταξιδιών εντός Ελλάδας ή αλλιώς, «διαδικτυακό κέντρο ωτοστόπ»
Για δείτε το…Kaλή αρχή....

Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008

Θεσσαλονίκη 2008, Δεκαπέντε χρόνια αργότερα από την Μποκοτά!!

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια «αρκετά» άσχημη πόλη. Βία, εγκλήματα, κυκλοφοριακό, ναρκωτικά, βρωμιά, έλλειψη πρασίνου, ανεργία και δήθεν «ευτυχισμένους» ανθρώπους αλλά πραγματικά δυστυχισμένους πολίτες. Και δεν ήταν καμιά μικρή πόλη, ήταν η «συμπρωτεύουσα» ή αλλιώς η «πρωτεύουσα των Βαλκανίων», η οποία είχε 1,5 μύριο κατοίκους που είχαν παραδοθεί εντελώς σε αυτήν την κατάσταση γιατί δεν τους ένοιαζε τίποτα παρά μόνο η πάρτι τους. Όλοι αυτοί οι αμέτρητοι τίτλοι(παράσημα) που περιέγραφαν την πόλη τους , έκρυβαν πολύ καλά την μετριότητα της και την ανικανότητα της να ξεφύγει από αυτήν την κατάσταση και την μιζέρια….


Και έτσι κυλούσαν οι μήνες και περνούσαν τα χρόνια και ίδιοι άνθρωποι που κυβερνούσαν αυτήν την πόλη συνέχισαν να κυβερνούν χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτε για να βελτιωθεί η κατάσταση σε αυτήν ….Απλά χειροτέρευε και απλά οι πολίτες της συνέχισαν να τους ψηφίζουν. Έτσι κυλούσε η ζωή ,ήρεμα και χαλαρά με μια μπουγατσούλα στο ένα χέρι και μια φραπεδιά στο άλλο…

Οι «δύο άρχοντες της πόλης» ήταν ότι καλύτερο για την πόλη. Μάλιστα χρησιμοποιούσαν και την ευστροφία τους για να ξυπνήσουν τους πολίτες της αλλά δεν χαμπάριαζε κανένας τι γίνονταν. Ο ένας ντύνονταν Ζόρρο και πήγαινε από εδώ και από εκεί, όπου είχε κάμερα και ο άλλος κλειδοκράτορας της πόλης «επιδείκνυε» το τεράστιο χρυσό κλειδί της πόλης μα αποτέλεσμα μηδέν .. Πραγματικά Έφερναν πολύ γέλιο στον κόσμο και γι αυτό συνέχισαν να τους ψηφίζουν και να γίνονται η αναφορά της πόλης..


Πρωτότυπες ιδέες για την πόλη βέβαια δεν είχαν αλλά δεν πείραζε αυτό κανέναν αφού ο κόσμος τους αποδέχονταν.. Η κατάσταση στην πόλη μπορεί να ήταν «ιδανική» και έτσι ο καφές, το ποδόσφαιρο, η θάλασσα και η υποκουλτούρα που ενέπνεε η πόλη από μόνη της υπνώτιζε τα πλήθη….Άλλωστε είχε συνέχεια διακρίσεις σε Ευρωπαϊκό επίπεδο πράγμα που αποδείκνυε έμπρακτα ότι όλα πήγαιναν καλώς. Είχε καταταγεί στην πρώτη θέση (από το τέλος) της Ευρωπαϊκής λίστας με την χαμηλότερη αναλογία κατοίκου και πρασίνου, ήταν η πόλη με τα περισσότερα αιωρούμενα σωματίδια που πολλές φορές περνούσαν κατά 250% το επιτρεπόμενο όριο πράγμα που την έκανε πολύ γνωστή παγκοσμίως, το κυκλοφοριακό της πρόβλημα είχε επιλυθεί γιατί υπήρχε μονίμως μια στασιμότητα, και δεν υπήρχε τίποτα παράνομο γιατί όλα ήταν με τον τρόπο τους «νόμιμα»…Ήταν «ανοιχτή» πόλη και ο καθένας έπραττε ότι του άρεσε φυσικά χωρίς κανείς να σκέπτεται τον συνάνθρωπο του και συμπολίτη του αλλά μόνο τον εαυτούλη του. Άρα όλα ήταν καλά..

Και επειδή πήγαιναν όλα μια χαρά ο Δήμαρχος της πόλης(αφού είχε έργο να επιδείξει) αύξανε κάθε χρόνο τα δημοτικά τέλη . Έτσι για τα τελευταία 6 χρόνια είχε κάνει αυξήσεις της τάξεως των 65% με 80% και κανένας δεν διαμαρτύρονταν γιατί έβλεπαν έμπρακτα τα αποτελέσματα…Άλλωστε ο δήμος του είχε ανακηρυχθεί ως ο καλύτερος και ασφαλέστερος οικονομικά φορέας σε όλη τη χώρα γιατί ότι λεφτά έμπαιναν αξιοποιούνταν για το καλό του πολίτη. Δεν είναι τυχαίο ότι δεν υπήρχαν ποτέ μα ποτέ οικονομικά σκάνδαλα…Η Διαφθορά ήταν άγνωστη λέξη για όλους…..

Όλοι λοιπόν ζούσαν το όνειρο τους και δεν ήθελαν να ξυπνήσουν ποτέ από αυτό….. Δεν ήθελαν γιατί μάλλον δεν ήταν ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝΕ ΤΙΠΟΤΑ από τις συνήθειες τους και τον τρόπο ζωής τους….γιατί όλα κυλούσαν Μαγικά…. Έτσι κυλούσε η ζωή ,ήρεμα και χαλαρά και περνούσαν οι μήνες και τα χρόνια…Και ζήσαν αυτοί μαγικά και εμείς μίζερα….

Οποιαδήποτε ομοιότητα με Πρόσωπα, πράγματα ή καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική και τυχαία. Ο γράφων αποποιείται την όποια σύμπτωση πράξεων, καταστάσεων ή εμπειριών με τον οποιοδήποτε.


ΥΓ. Η ιστορία αυτή είναι ένα παραμυθάκι το οποίο το ονόμασα «Θεσσαλονίκη 2008, Δεκαπέντε χρόνια αργότερα από την Μποκοτά.».Το παραμυθάκι βασίστηκε σε μια αληθινή ιστορία που δημοσιεύτηκε από την Ψιλικατζού και αναφέρετε στην πόλη Μποκοτά το έτος 1993, . Ένα παραμύθι που μάλλον θα μας οδηγήσει σε συμπεράσματα που καμία σχέση δεν θα έχουν με όλα αυτά που συμβαίνουν σε αυτή την μπουγατσαδούπολη όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο φίλος μου Πάνος . Απλά ένιωσα την ανάγκη να γράψω κάτι και το έγραψα….. Τέλος θέλω να ευχαριστήσω το φίλο μου που έγινε η αφορμή αυτής της συγγραφής… Ξέρει αυτός...Ευχαριστώ πολύ..

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2008

Οδηγός «επιβίωσης» για το 49ο Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης!!

Τέσσερις μόλις μέρες έμειναν για να ξεκινήσει το 49ο Φεστιβάλ κινηματογράφου…Ο χρόνος τρέχει με γοργούς ρυθμούς και οι προετοιμασίες αυτό τον καιρό είναι πυρετώδεις. Την Παρασκευή λοιπόν στις 14 του μήνα θα ξεκινήσει η διοργάνωση που μας κάνει περήφανους (σε γενικές γραμμές) που υπάρχει και αναπνέει σε αυτήν την πόλη.
Ένα φεστιβάλ που θα έχει σημαντικά αφιερώματα,παράλληλες εκδηλώσεις, πλήθος ταινιών και πολλά άλλα τα οποία θα παραθέσουμε συνοπτικά παρακάτω..
Γι' αυτό φτιάξαμε έναν οδηγό που περιλαμβάνει περιληπτικά ότι θα συμβεί αυτές τις μέρες στη πόλη μας.

Έχουμε λοιπόν και λέμε:
  • Τελετή έναρξης του Φεστιβάλ την Παρασκευή 14 Νοεμβρίου στο “Ολύμπιον”, με την προβολή της ταινίας “Ο παλαιστής” του Ντάρεν Αρονόφσκι Ταινία που πήρε το Χρυσό Λέοντα στο πρόσφατο Φεστιβάλ Βενετίας(ώρα 20:00).
  • Τελετή λήξης την Κυριακή 23 Νοεμβρίου στο “Ολύμπιον”, με την ταινία “Frost/Nixon: Η αναμέτρηση” του βραβευμένου με Όσκαρ Ρον Χάουαρντ.
  • Μεταξύ άλλων σημαντικών δημιουργών στο Φεστιβάλ θα παρευρεθούν: ο αμερικανός σκηνοθέτης και παραγωγός Όλιβερ Στόουν και ο ιάπωνας σκηνοθέτης και ηθοποιός Τακέσι Κιτάνο(αναλυτικά δες εδώ).
  • Η Κριτική επιτροπή έχει Πρόεδρο τον βραβευμένο καναδό συγγραφέα Μάικλ Οντάτζε ( “Ο Άγγλος ασθενής”) ενώ το Ελληνικό μέλος της επιτροπής είναι ο γνωστός σε όλους μας Διονύσης Σαββόπουλος.
  • Το διαγωνιστικό τμήμα περιλαμβάνει στο σύνολο του 22 ταινίες μυθοπλασίας και 7 ντοκιμαντέρ.
  • Σε avant premiere το Σάββατο 22 Νοεμβρίου, στις 23.00 στο “Ολύμπιον, θα προβληθεί η “Σκόνη του χρόνου” του Θόδωρου Αγγελόπουλου
  • Θα υπάρξει για πρώτη φορά φέτος το πιλοτικό πρόγραμμα Generation Next για την ανάδειξη νέων ανερχόμενων ελλήνων δημιουργών.
  • Τα αφιερώματα του φεστιβάλ φέτος θα είναι ,στον Έλληνα κινηματογραφιστή Μάνο Ζαχαρία, στο έργο των Βέλγων αδελφών Ζαν Πιερ και Λικ Νταρντέν, στον κινηματογράφο της Μέσης Ανατολής, στον Άγγλο σκηνοθέτη Τέρενς Ντέιβις, στον σύγχρονο τουρκικό κινηματογράφο, στις ρουμανικές ταινίες μικρού μήκους νέων σκηνοθετών και άλλα.
  • Το τμήμα του Φεστιβάλ για τον ανεξάρτητο κινηματογράφο περιλαμβάνει 24 ταινίες από όλο τον κόσμο
  • Το Εxperimental forum είναι ένα νέο πιλοτικό πρόγραμμα για την ανάδειξη της πειραματικής κινηματογραφικής σκηνής. Πολύ ενδιαφέρουσες διαλέξεις θα δώσουν κατά σειρά οι: Ζαν Πιερ και Λικ Νταρντέν, Χάρης Ζαμπαρλούκος (διευθυντής φωτογραφίας ταινιών όπως το “Mamma Mia”), Ντιάμπλο Κόντι, Όλιβερ Στόουν, Τακέσι Κιτάνο, Τέρενς Ντέιβις, Μάικλ Οντάτζε, Εμίρ Κουστουρίτσα, Γκουστάβο Σανταολάγια, Γουίλεμ Νταφόε, Ρίτσαρντ Τζόμπσον (σκηνοθέτης του digital punk cinema), Μάνος Ζαχαρίας, Γκιγιέρμο Ναβάρο (διευθυντής φωτογραφίας ταινιών όπως “Ο λαβύρινθος του Πάνα”).
  • Oι παράλληλες εκδηλώσεις περιλαμβάνουν: Έκθεση φωτογραφίας του πολυβραβευμένου μεξικανού διευθυντή φωτογραφίας Γκαμπριέλ Φιγκερόα (Γενί Τζαμί), ζωγραφική και προβολές του πολύπλευρου Ρώσου δημιουργού Ρουστάμ Χαμντάμοβ (Μπέη Χαμάμ), εγκατάσταση-προβολή του αντισυμβατικού Κροάτη δημιουργού Ιβάν Λάντισλαβ Γκαλέτα (Λουλουδάδικα), έκθεση φωτογραφίας για την κινηματογραφική διαδρομή του Μάνου Ζαχαρία (Γαλλικό Ινστιτούτο), ζωγραφική του Κυριάκου Κατζουράκη (Τελλόγλειο), βιντεοπροβολές, ζωγραφική της Ράνιας Καπελιάρη (Μπεζεστένι), ομαδική έκθεση φωτογραφίας με θέμα το Νερό (Προβλήτα Α’, λιμάνι) και μια εικαστική διαδρομή στον ιστό της πόλης με τίτλο Πράσινα Μονοπάτια κ.α..Τέλος , Τα πάρτυ θα είναι διάσπαρτα σε όλην την πόλη...

Και για να μην ξεχνιόμαστε:
Αν έχετε πρόθεση να παρακολουθήσετε πολλές ταινίες είναι προτιμότερο να προμηθευτείτε κάρτα μέλους του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης που σας εξασφαλίζει: Ελεύθερη είσοδο (με σειρά προτεραιότητας) στις προβολές του 49ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Ελεύθερη είσοδο (με σειρά προτεραιότητας) στις προβολές του 11ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και Έκπτωσεις στα εισιτήρια των αιθουσών ΟΛΥΜΠΙΟΝ και ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ για τις ταινίες Α’ Προβολής και τα αφιερώματα. Η κάρτα κοστίζει 60 ευρώ η κανονική και 40 ευρώ η φοιτητική. Αναλυτικά τιμές μπορείτε να βρείτε εδώ

Πηγή: Εφημερίδα Μακεδονία

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008

49 Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης!! Λίγο πριν την έναρξη…

Η αυλαία του 49ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ανοίγει στις 14 Νοεμβρίου 2008, μεταμορφώνοντας για δέκα ημέρες την πόλη της Θεσσαλονίκης σε μια πόλη γεμάτη εκδηλώσεις και πολιτιστικά events που θα μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον όλων μας…Μια πόλη ---μια γιορτή..
Με αφορμή λοιπόν αυτό το γεγονός, ξεκινάει από σήμερα το αφιέρωμα μας στο 49 Φεστιβάλ Κινηματογράφου, έναν Θεσμό ο οποίος ξεχωρίζει τα τελευταία χρόνια στα πολιτιστικά δρώμενα της Θεσσαλονίκης.. Έναν Θεσμό που πραγματικά η Θεσσαλονίκη πρέπει να «επενδύσει» σε αυτόν ,να τον πιστέψει ,να τον στηρίξει και μέσα από αυτόν να αναδείξει την πολιτιστική της κουλτούρα. Ο κόσμος τα τελευταία χρόνια έχει αγκαλιάσει το Φεστιβάλ και γεμίζει ασφυκτικά τις αίθουσες, οι πιο πολλές εκ των οποίων είναι πολύ μικρές για να χωρέσουν τόσο κόσμο…Άλλωστε αυτός σε συνδυασμό με τους διάσημους προσκεκλημένους που τιμούν με την παρουσία τους το Φεστιβάλ, είναι οι δύο παράγοντες που δίνουν ώθηση σε τέτοιες εκδηλώσεις και χρόνο με το χρόνο το Φεστιβάλ κερδίζει έδαφος στο χάρτη του Ευρωπαϊκού κινηματογράφου διαγράφοντας μια μικρή αλλά σταθερή αύξηση της αναγνωσιμότητας του ..

Αλλά ας αφήσουμε τις γκρίνιες και τις φιλοφρονήσεις και ας μπούμε στο ζουμί :

Από τις 14 έως τις 23 Νοεμβρίου 2008, το 49ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, με πρόεδρο τον Γιώργο Χωραφά (αν και υπήρξαν κάποια προβλήματα) και διευθύντρια τη Δέσποινα Μουζάκη, θα δώσει πνοή στις αίθουσες Ολύμπιον και Παύλος Ζάννας, την ιστορική δηλαδή έδρα του Φεστιβάλ, αλλά και τις αίθουσες Τζον Κασσαβέτης, Σταύρος Τορνές, Τώνια Μαρκετάκη, Φρίντα Λιάππα, Μανώλης Ανδρόνικος, το Πολιτιστικό Κέντρο «Αλέξανδρος», το Αμφιθέατρο Τελλόγλειου Ιδρύματος Τεχνών και τους εκθεσιακούς χώρους των Αποθηκών του Λιμανιού, σε μια νεανική κυψέλη ζωής και δημιουργικής συναναστροφής. Με ένα κλικ στην εικόνα μπορείτε να δείτε αναλυτικά τους χώρους αυτόυς του Φεστιβάλ..

Με ταινίες απ’ όλο τον κόσμο, σημαντικούς προσκεκλημένους, αφιερώματα, masterclasses, ανοιχτές συζητήσεις, παράλληλες εκδηλώσεις, αλλά και καινοτόμες δράσεις που υποστηρίζουν και ενισχύουν την κινηματογραφική παραγωγή και προβολή της ευρύτερης περιοχής των Βαλκανίων, το Φεστιβάλ φιλοδοξεί να αποτελέσει γι’ ακόμη μια φορά το κέντρο του κινηματογραφικού ενδιαφέροντος, έναν χώρο ανακάλυψης των πρωτοποριακών κινηματογραφικών τάσεων, έναν χώρο συνδιαλλαγής και διαλόγου δημιουργών και κινηματογραφόφιλων.

Ποιοι όμως θα τιμήσουν το Φεστιβάλ με την παρουσία τους?

Ο διάσημος, βραβευμένος με τρία Όσκαρ, αμερικανός σκηνοθέτης Όλιβερ Στόουν, ο δημοφιλής, υποψήφιος για Όσκαρ, ηθοποιός Γουίλεμ Νταφόε που πρωταγωνιστεί στην νέα ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου Η σκόνη του χρόνου, η οποία θα παρουσιαστεί στη Θεσσαλονίκη σε avant premiere, ως ειδική προβολή του ελληνικού τμήματος, οι πολυβραβευμένοι βέλγοι δημιουργοί Ζαν Πιέρ και Λικ Νταρντέν, ο ιάπωνας σκηνοθέτης και ηθοποιός Τακέσι Κιτάνο, ο άγγλος σκηνοθέτης Τέρενς Ντέιβις, ο διεθνώς αναγνωρισμένος, βραβευμένος με δυο Όσκαρ Καλύτερης Μουσικής, αργεντινός συνθέτης Γκουστάβο Σανταολάγια, ο Βραζιλιάνος σκηνοθέτης Βάλτερ Σάλες, η παραγωγός- σεναριογράφος και σκηνοθέτης Λίτα Στάντιτς, η ανερχόμενη ηθοποιός Έβαν Ρέιτσελ Γουντ, η οποία πρωταγωνιστεί στην ταινία του Ντάρεν Αρονόφσκι The Wrestler που θα ανοίξει το Φεστιβάλ, είναι μερικά μόνο από τα μεγάλα ονόματα της σύγχρονης κινηματογραφικής σκηνής που αναμένεται να δώσουν το παρόν στην 49η διοργάνωση.

Θα ακολουθήσουν αυτό τον καιρό διαφορά άλλα αναλυτικά Post για όλα τα ενδιαφέροντα δρώμενα του Φεστιβάλ.. Αρχικά μπορείτε να δείτε τo πρόγραμμα συνολικά του φεστιβάλ εδώ

Έπεται συνέχεια ....Υπομονή...

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

Έρευνα «Πλατεία Άθωνος». Αργοπεθαίνουν οι παραδοσιακές αγορές της πόλης μας. Μέρος 3!!

Χτισμένη αμέσως μετά την πυρκαγιά του 1917, στην θέση παλιότερης αγοράς, πίσω από την πλατεία Αριστοτέλους και κοντά στην Αγία Σοφίας υπάρχει μια πλατεία που αναπολεί τις παλιές καλές στιγμές δόξας που γνώριζε στο παρελθόν…Αυτή είναι η πλατεία Άθωνος. Μια πλατεία χαμένη ανάμεσα στις πολυκατοικίες και τα ψηλά κτίρια γνωρίζει σήμερα την εγκατάλειψη..

Αρχικά δίπλα στο Καπάνι, στη σημερινή πλατεία Άθωνος, βρισκόταν η αγορά των παλιατζίδικων. Στην συνέχεια και στην πορεία των χρόνων η πλατεία Άθωνος μετεξελίχτηκε και πήρε την σημερινή της μορφή δηλαδή της πλατείας με τις ταβέρνες στην οποία βέβαια δεν λείπουν και τα μαγαζάκια με ξύλινες κατασκευές, χάντρες, καφέ-μπαρ και μυρωδικά μπαχαρικά. Με πάνω από 15 ταβέρνες σε μια έκταση περίπου 4000 τετρ. μέτρων, κατατάσσεται σε έναν παραδοσιακή γωνια της πόλης αρκετά δημοφιλή. Βρίσκεται σε όμορφα στενάκια.
Η Αδιαφορία όμως των τοπικών αρχών όπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι και οι καταστηματάρχες της περιοχής και η καγκουριά των «συμπολιτών» μας οδηγούν την περιοχή σε αργό θάνατο…

Η αλήθεια είναι ότι σήμερα η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει (όπως ήταν φυσιολογικό ) και την πλατεία και αυτό είναι εμφανές από το καθένα αν κάνει μια βόλτα τις καθημερινές . Η πλατεία δεν έχει συνηθίσει σε τόση νωθρότητα.. Μια πλατεία όπου κάποτε γίνονταν το αδιαχώρητο από φοιτητές και νέους καθώς τα μπαρ και οι ταβέρνες της έσφυζαν από ζωή, 7 μέρες την εβδομάδα… Μέσα στον τελευταίο ενάμιση χρόνο πολλά καταστήματα(ταβέρνες) έχουν κλείσει. Σε δεινότερη κατάσταση βρίσκονται οι ιδιοκτήτες των λιγοστών εμπορικών καταστημάτων της περιοχής όπου είναι σε απόγνωση.

Εκτός από αυτή την οικονομική διάσταση του θέματος εμείς θα σταθούμε σε κάποια άλλα πραγματάκια που επηρεάζουν την εικόνα της περιοχής αρνητικά και συνηγορούν στην υποβάθμιση της….

Το πρώτο και σημαντικότερο είναι η παράνομη στάθμευση στην περιοχή. Πολλοί είναι αυτοί που κάνουν λόγο για παντελή απουσία ελέγχου όσον αφορά την παράνομη στάθμευση.. Παρκαρισμένα αυτοκίνητα μπορείς να βρεις παντού πάνω στα πεζοδρόμια κυρίως το Πσκ…Δεν θα μιλήσω για τα μηχανάκια που είναι γενικό φαινόμενο της πόλης… Το θέμα είναι πολύ απλό …

Βάζουμε κολωνάκια τα οποία να ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν ελεγχόμενα σε όλες τις προφανείς εισόδους της περιοχής.. Έτσι σε περίπτωση ανάγκης ή όποτε κριθεί απαραίτητο (πχ για καθαριότητα του χώρου) να μπορεί να είναι προσβάσιμη η περιοχή και παράλληλα να αποκλείονται τα ανεπιθύμητα παρκαρίσματα αυτοκινήτων.

Το Δεύτερο και εξίσου σημαντικό είναι τα προβλήματα καθαριότητας στην περιοχή όπως καταγγέλλουν οι καταστηματάρχες…Εκτός από την διάσταση της αισθητικής είναι και θέμα υγιεινής!! Σύμφωνα με τους καταστηματάρχες η περιοχή της Άθωνος παρότι είναι γεμάτη ταβέρνες, οι δρόμοι της δεν πλένονται ποτέ. Ειδικά το καλοκαίρι το πρόβλημα είναι μεγάλο. Ο δήμος ισχυρίζεται σε πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας Μακεδονίας ότι

"αποκλειστικά για την πλατεία Άθωνος και την αγορά Μοδιάνο διαθέτουμε ειδικό συνεργείο καθαριότητας. Οι δρόμοι πλένονται σε καθημερινή βάση, στο διάστημα από 1 έως 6 π.μ., και τα σκουπίδια μαζεύονται τέσσερις φορές την ημέρα. Οι ίδιοι οι καταστηματάρχες δεν φροντίζουν όσο πρέπει για την καθαριότητα. Για παράδειγμα δεν χρησιμοποιούν ούτε τους υπάρχοντες κάδους. Ενδεικτικά προχθές στις 3.00 τα ξημερώματα οι δρόμοι πλύθηκαν περιμετρικά της πλατείας, λόγω του ότι οι ταβέρνες δεν είχαν μαζέψει τα τραπεζοκαθίσματα από τα πλακόστρωτα."

Η αλήθεια λοιπόν είναι κάπου στη μέση…Το πρόβλημα όμως δεν είναι ποιος φταίει αλλά πως θα λυθεί το πρόβλημα… Έδω λοιπόν πρέπει να μπει ο διάλογος και να βρεθεί μια λύση.. Πάντως με βάση προσωπικές εμπειρίες στην περιοχή δεν μπορώ να πω ότι είναι και η καθαρότερη της πόλης…Πραγματικά υπάρχει πρόβλημα..

Τα τραπεζοκαθίσματα είναι ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα.. Οι καταστηματάρχες δεν έχουν ένα μέτρο.. Σε πολλές περιπτώσεις η προσβασιμότητα του χώρου είναι πολύ δύσκολη για τους επισκέπτες της. Αυτό σε συνδυασμό και με την παράνομη στάθμευση δημιουργεί ένα μείγμα «φανταστικής» αντιαισθητικής κατάστασης που προκαλεί αγανάκτηση.

Η περιοχή έχει αφεθεί στην Τύχη της και Ευθύνη φέρει τόσο η τοπική αρχή όσο και οι εμπλεκόμενοι φορείς ..Η τοπική αρχή πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες αναπλάσεις της περιοχής για την ανανέωση του ηλεκτροφωτισμού, δημιουργία παρτεριών ώστε να ενισχυθεί το πράσινο της περιοχής και καταλλήλους χώρους για τα σκουπίδια.. Επιπρόσθετα μια καλή περίπτωση είναι και η πεζοδρόμηση των μικρών δρόμων που βρίσκονται πάνω από την Ερμού (Κομμάτι της Καρόλου Ντηλ και της Καστριτσίου) που θα δώσουν νέα πνοή στην περιοχή…Οι εμπλεκόμενοι φορείς θα πρέπει να βοηθήσουν με την σειρά τους την κατάσταση με δυο απλούς τρόπους. Περιορισμό των παράνομων τραπεζοκαθισμάτων και προσωπική φροντίδα του χώρου(σκουπίδια κλπ).

Το Σίγουρο είναι πάντως ότι πρέπει όλοι να συμβάλουν ώστε αυτές οι παραδοσιακές γωνιές της πόλης να μην χάσουν την αίγλη τους.. S.O.S.
Δείτε επίσης:

Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008

Μια βόλτα στην Ανάπλαση της νέας παραλίας Θεσσαλονίκης με πολλές φωτογραφίες!! Τα θετικά και τα αρνητικά μιας Παρέμβασης….

Ήταν μια βόλτα που ξεκίνησε με πολύ ενθουσιασμό για να δω από κοντά τα καινούρια πάρκα που τόσο πολύ διαφημίζονταν, που όμως κατέληξε σε απογοήτευση και συνάμα σε νεύρα…Τα πράγματα δεν ήταν όπως τα περίμενα….

Δυστυχώς θεωρώ ότι η ανάπλαση ήταν κατώτερη τον προσδοκιών όλων μας…

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.. Τα πέντε θεματικά πάρκα, ο κήπος της Μουσικής, ο κήπος του Νερού, ο κήπος του Ήχου, ο κήπος της Μνήμης και ο κήπος των Ρόδων είναι πλέον επισκέψιμα για το κοινό της πόλης.

Το πρώτο «πάρκο» που συναντά κανείς κατευθυνόμενος από το μέγαρο προς τον Ναυτικό όμιλο είναι το «πάρκο» της Μουσικής όπου δημιουργήθηκε μία παιδική χαρά για κλάματα…..Πραγματικά νομίζω ότι είναι ένα κλουβί με όλην την σημασία της λέξεως για παιδιά κυρίως προσχολικής ηλικίας. Το μόνο θετικό είναι Ότι διαθέτει ειδικό τάπητα ασφαλείας….Κατά τα άλλα αυτό δεν είναι πάρκο, ούτε κήπος, ούτε τίποτα άλλο πάρα ένα κλουβί καινούργιο για παιδάκια…

Στον "κήπο" του Νερού, που συνεχίζεται αμέσως μετά, μπορεί κανείς να δει δεξαμενές νερού με υδρόφιλα φυτά και έναν μικρό καταρράκτη, ενώ ο χώρος θα διατίθεται για υπαίθριες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Το αναψυκτήριο του Κήπου του Νερού βρίσκεται στο κέντρο του κήπου ανάμεσα στο χώρο του νερού και στο χώρο του skateboard. Ο χώρος για skateboard είναι ένα τίποτα με μπόλικο καθόλου.Το νερό είναι επιδερμικό και κυριαρχεί το μπετόν.. Δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε σαν κήπος ούτε σαν πάρκο….

Ο κήπος του Ήχου δεν έχει ολοκληρωθεί γιατί δεν έχουν φυτευτεί οι καλαμιές. Το μόνο που μπορείς να εκλάβεις σαν ήχο είναι ο ήχος της κίνησης από την παραλιακή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Εντός του Κήπου του Ήχου, παράλληλα προς το πλακόστρωτο προτείνεται να κατασκευαστούν τρεις γραμμικές δεξαμενές νερού, 35μ μήκος περίπου η καθεμία που δεν έχουν κατασκευαστεί.

Ο Κήπος των Ρόδων είναι ένας περίκλειστος χώρος που περιλαμβάνει ένα κήπο με τριανταφυλλιές και ένα παιδότοπο. Περιβάλλεται από μία πέργκολα με μεταλλικό σκελετό και επένδυση από ξύλινες δοκίδες. Είναι ένας από τους κήπους που έχουν ελεγχόμενη πρόσβαση και κλείνει τις νυχτερινές ώρες. Στο κέντρο του κήπου, ανάμεσα στον παιδότοπο και τον κήπο με τις τριανταφυλλιές, χωροθετείται ένα αναψυκτήριο. Επαναλαμβάνεται το ίδιο μοντέλο αναψυκτηρίου με τους υπόλοιπους κήπους. Δηλαδή όλη η παραλία ένα αναψυκτήριο έγινε!! Ακόμα φυσικά δεν είναι σε λειτουργία αλλά μήπως στο τέλος από τα τραπεζάκια δεν θα μπορούμε να περπατήσουμε κιολάς!!

Ο κήπος της μνήμης, είναι ο μοναδικός κήπος της Νέας Παραλίας που έχει ως θέμα την ιστορία της πόλης μόνο κατά φαντασία. Η συγκεκριμένη θέση επιλέχθηκε εξαιτίας του κτιρίου της Εθνικής Τράπεζας. Τα παρτέρια του Κήπου της Μνήμης φυτεύονται με αρωματικά φυτά και βότανα τα οποία συνεχίσουν και από την απέναντι πλευρά του δρόμου. Ο κήπος της Μνήμης περικλείει το μνημείο των πεσόντων στον πόλεμο της Κορέας, συστοιχίες δένδρων καθώς και δύο γήπεδα τένις και μπάσκετ. Η αλέα του μεγάλου πλακόστρωτου διακόπτεται από το κτίριο της ΕΥΑΘ το οποίο ακόμα δεν είναι έτοιμο…
Συνοψίζοντας:

Τα θετικά :
  1. Αντικαταστάθηκαν τα Φωτιστικά σώματα τα οποία ήταν ερείπια
  2. Αντικαταστάθηκαν τα πεζοδρόμια τα οποία ήταν σπασμένα
  3. Κλείστηκαν όλες οι πιθανές εισόδους με κολώνες έτσι ώστε να απαγορεύεται η είσοδος στα αυτοκίνητα. Η κατάσταση είχε παραγίνει γιατί είχε μετατραπεί σε παρκινγκ
  4. Τα Φωτιστικά σώματα θα τα χαρακτήριζα εντυπωσιακά
  5. Τα παγκάκια μεγάλα και άνετα
  6. Υπάρχει δυνατότητα πρόσβασης από τα άτομα με πρόβλημα όρασης .

Αρνητικά:

  1. Σημαντική Έλλειψη πρασίνου…Το μπετόν κάνει έντονη την παρουσία του.. Περίμενα σημαντική αύξηση του πράσινου η οποία δεν ήρθε. Ότι έχει φυτευτεί περικλείεται από μπετόν
  2. Ο ποδηλατόδρομος δεν είναι ευδιάκριτος.
  3. Αυτά δεν χαρακτηρίζονται ούτε «πάρκα», ούτε «κήποι».Θα την χαρακτήριζα μια απλή παρέμβαση στο χώρο χωρίς κάτι το ιδιαίτερο...
  4. Η σημαντική έλλειψη χώρων για παιχνίδι.
  5. Η παρέμβαση δεν είναι ούτε κατά διάνοια κοντά στα Ευρωπαϊκά πρότυπα. Δεν είναι καθόλου τολμηρή, πρωτότυπη δεν έχει αρμονία το νερό και το πράσινο είναι ελάχιστο.
  6. Δεν χρησιμοποιήθηκαν σύγχρονες-οικολογικές μορφές ενέργειες(ηλιακή αιολική κλπ)που θα έδιναν άλλη δυναμική στο χώρο.
  7. Καλά δεν θα σχολιάσω την δήλωση περί καλύτερης παραλίας της Μεσογείου

    Εσείς τι λέτε?

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

NΑΙ στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, ΟΧΙ στα σχολεία!! Και εις ανώτερα...

Ο πολιτισμός μας σε όλο του το μεγαλείο. Ένας πολιτισμός που προτιμάει να φτιαχτεί το «δίδυμο» αδελφάκι του μεγάρου μουσικής στην Θεσσαλονίκη από το να υπάρχουν αξιοπρεπή σχολειά για τα παιδιά μας. Η αντίθεση στην περιοχή δίπλα από το μέγαρο μουσικής προκαλεί οργή… Το 12 δημοτικό σχολείο Θεσσαλονίκης και το 5 γυμνάσιο Θεσσαλονίκης βλέπουν τον πλούτο απέναντι τους.. Στέκουν ανύμπορα να αντέξουν την φθόρα του χρόνου .Δυο σχολεία σε προκατασκευασμένα (λυόμενα) κτίρια και πίσω από αυτά το μεγαλεπήβολο άκυρο κτίριο του μεγάρου μουσικής ..Το όποιο δεν φτάνει που ήταν άκυρο τώρα θα φάμε στην μάπα και ένα δεύτερο ογκωδέστατο κτίριο που θα χρησιμοποιείται σαν συνεδριακό κέντρο..

Άκυρο γιατί….. ?
Τα δύο αυτά κτίρια δυστυχώς πνίγουν την περιοχή γιατί χτίζονται τόσο κοντά στην Θάλασσα και χωρίς τις κατάλληλες προδιαγραφές(No παρκινγκ !!!) Δεν έπρεπε να κτιστεί τίποτα εκεί..Είναι παραλιακό μέτωπο η περιοχή και τέτοιου είδους κτίρια την κόβουν στα δύο..Η λογική του να δημιουργηθεί ένα μέγαρο μουσικής έξω από την πόλη με τις κατάλληλες προδιαγραφές(parking ,άνεση χώρου, πάρκα κλπ ) δεν τους πέρασε από το μυαλό? Μπα ε? Όλα μέσα στην πόλη και σε μια περιοχή που στενάζει από parking..Σε μια περιοχή που κόβει την θάλασσα στα δύο…Σε μια περιοχή που τα παιδιά κάνουν μάθημα σε κτίρια που θυμίζουν εγκατάλειψη εδώ και χρόνια…
Η αντίφαση είναι τραγική…Από τι μια τα μαρμαρένια μέγαρα και από την άλλη τα σχολεία της εξαθλίωσης!!! Η περιοχή γύρω από το μέγαρο έχει καθημερινά αυτήν την εικόνα: Παντού διάσπαρτα παρκαρισμένα και στο βάθος η ανάπλαση της παραλίαςΝα τα χαιρόμαστε !!!

Η κατάσταση στην περιοχή του ποσειδώνιου ΠΡΕΠΕΙ να εξοργίζει τους πάντες ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ μόνο ένα μικρό δείγμα του "σύγχρονου" πολιτισμού μας. Νιώθω πραγματικά περήφανος…
Διαδώστε το!!!