Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Διαμαρτυρία του κινήματος παρκάρω όπου γουστάρω!!

Ο παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο…Ακόμα μια άνανδρη επίθεση δέχτηκε το κίνημα παρκάρω όπου γουστάρω...Άλλη μια σημαντική απώλεια, ένα χτύπημα κάτω από την μέση και πλέον η οργή του κινήματος είναι τόσο μεγάλη που η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο..

Ήταν κάτι που δεν το περιμέναμε λέει ο γενικός γραμματέας του κινήματος Mr Γάιδαρος Ελληνάρας .. Μα είναι δυνατόν !!! Απαράδεκτο!! Τι είμαστε ζώα σε κλουβιά ? Είναι ανεπίτρεπτο σε πεζοδρόμια να μπαίνουν κολωνάκια για να μην παρκάρουμε ? Που ακούστηκε αυτό ?


Σε λίγο θα μας βάλουν και κάγκελα ? Νόμιζα ότι ζούσαμε στο 2011…!! Nόμιζα ότι ο ρατσισμός έναντι των αυτοκινήτων έπαψε να υφίστατε...Αυτά τα πράγματα είναι αναχρονιστικά.. Πλέον να το ξέρουν, θα μας βρουν απέναντι τους.. Είμαστε αποφασισμένοι να παρκάρουμε παντού…Κάθετα στην Λεωφόρο νίκης, πάνω στην Αριστοτέλους, στην παλιά παραλία, στο Λευκό πύργο και σε κάθε πεζοδρόμιο…Δεν μπορεί δικαιώματα να έχουν μόνον οι πεζοί…Ακούς εκεί ....Η πόλη μας φτιάχτηκε για τα αυτοκίνητα και σε αυτά θα παραμείνει ..Απαιτούμε από τον κύριο Μπουτάρη να πάρει πίσω όλα τα αστεία μέτρα προφύλαξης πεζοδρομίων και να πάρει μέτρα προφύλαξης αυτοκινήτων…

Και να είστε σίγουρος κ.Μπουτάρη ότι τέτοιες μεγαλειώδεις εικόνες θα ξανά δούμε στην πόλη μας..Την ερωτική πόλη των αυτοκινήτων....



ΥΓ. Δυστυχώς για άλλη μια φορά χρειάστηκε να μας βάλουν καλούπια για να αρχίσουμε να λειτουργούμε όπως πρέπει…Συγχαρητήρια στο Δήμαρχο για την πρωτοβουλία άσχετα αν αυτό έγινε γιατί το παρκινγκ του δημαρχείου δεν έχει πληρότητα….Εδώ κρίνουμε μόνο το αποτέλεσμα και αυτό είναι Θετικό....


Μόνο έτσι θα μπορούσαμε να διακρίνουμε την είσοδο του Αρχαιολογικού μουσείου Θεσσαλονίκης... Τα κολωνάκια τοποθετήθηκαν στο τετράγωνο του αρχαιολογικού μουσείου και στο πάρκο(παλιός Ζωολογικός κήπος) απέναντι από αυτό...


Λευτεριά στα πεζοδρόμια... Μόνο μία υποσημείωση …


Κύριε δήμαρχε αυτές ΔΕΝ είναι διαβάσεις και δυστυχώς βρίσκονται έξω απο το δημαρχείο σας!! Με εκτίμηση, ilove Thessaloniki ..


**** Για να μην νομίζετε ότι το Κίνημα παρκάρω όπου γουστάρω αποτελείται από γατάκια σας αποστέλλουμε τις παρακάτω εικόνες...Βρήκαμε τρόπο κύριοι να παρκάρουμε μέσα στο πάρκο ...Και αυτό είναι μόνο η αρχή...







***οι τελευταίες φωτογραφίες ανήκουν σε φίλο αναγνώστη...

Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Δεν είναι το χώμα η μόνη λύση...

Αναδημοσίευση από την Καθημερινή

«Ο καθένας να δει πώς θα αλλάξει τον κόσμο του»
Του Χαριδημου Κ. Τσουκα*

«Βρέχει με απόλυτη ειλικρίνεια. / Αρα δεν είναι φήμη ο ουρανός / υπάρχει / και δεν είναι το χώμα λοιπόν / η μόνη λύση / όπως ισχυρίζεται ο κάθε τεμπέλης νεκρός.»
ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ

Η χρεοκοπία μάς ενεργοποιεί. Οχι απαραίτητα αναστοχαστικά ούτε πάντοτε δόκιμα ή νηφάλια, αλλά σίγουρα ανάβει το φιτίλι της αμφιβολίας μέσα μας. Πώς καταντήσαμε έτσι; Τι χώρα παραδίδουμε στα παιδιά μας; Σε τι μπορούμε να ελπίζουμε;

Η τελευταία ερώτηση είναι η πιο γόνιμη. Οχι ότι δεν χρειάζεται να στοχαστούμε τα αίτια της χρεοκοπίας (κάθε άλλο), αλλά, στη συγκεκριμένη συγκυρία, το όφελος προκύπτει κυρίως από την πράξη. Η ερμηνεία διαυγάζει τον κόσμο, η πράξη όμως τον αλλάζει.

Τι μπορούμε να κάνουμε; Χρειαζόμαστε πρότυπα να μας εμπνεύσουν. Πού θα τα βρούμε; Υπάρχουν γύρω μας, αρκεί να εκπαιδεύσουμε τη ματιά μας να τα αναζητήσει. Η μεμψιμοιρία είναι ανέξοδη και εκτονωτική. Η δημιουργία προϋποθέτει κόπο, φαντασία, ρίσκο. Ιδού μερικές (από πολλές) ιστορίες ανθρώπων που δεν μιλούν για αλλαγή, αλλά την ενσαρκώνουν.

Οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης είναι ό, τι καλύτερο διαθέτει η Ελλάδα σε University Press. Σε μεγάλο βαθμό το χρωστούν στον εμπνευσμένο διευθυντή τους, τον διακεκριμένο φυσικό Στέφανο Τραχανά. «Ανήκα σε ένα ιδεολογικό χώρο που πίστευε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο», λέει στην «Κ» (6/3/2011) ο Τραχανάς. «Με τα χρόνια, κατάλαβα ότι είναι πιο δύσκολο να βάλεις ένα στόχο στα μέτρα σου: να κάνεις ένα καλό μάθημα, να γράψεις ένα καλό βιβλίο, να δημιουργήσεις ένα εκδοτικό οίκο... Γιατί αυτά τα πράγματα απαιτούν προσπάθεια και είσαι υπόλογος για το αποτέλεσμα». Σοφές κουβέντες. Θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο; Ξεκίνα φιλόδοξα με μια δραστηριότητα που σε ενδιαφέρει άμεσα και κάνε την όλο και καλύτερα.

Ο αθηναϊκός αθλητικός σύλλογος «Πρωτέας» μεταμορφώθηκε από τότε που ανέλαβε την προεδρία ο 25χρονος Δημήτρης Κυριακόπουλος. Πήρε ένα σύλλογο-καφενείο συνταξιούχων, έβαλε χίλια ευρώ από την τσέπη του, κινητοποίησε τη γειτονιά για βοήθεια και μετέτρεψε τον «Πρωτέα» σε ζωντανό κέντρο άθλησης και κοινωνικοποίησης των νέων. Γιατί το έκανε; «Ο Πρωτέας μάς μεγάλωσε όλους», λέει. «Ο καθένας μας πρέπει να δει πώς θα αλλάξει τον δικό του κόσμο. […] Αν εγώ φτιάξω τη γειτονιά μου, εσύ φτιάξεις τη γειτονιά σου, ο άλλος φτιάξει τη γειτονιά του, θα έχουμε φτιάξει μια πόλη και αν φτιαχτούν όλες οι πόλεις, θα έχει φτιαχτεί η χώρα.» («Τα Νέα», 12/3/2011) Σε ενδιαφέρει η αλλαγή; Ξεκίνα με τον μικρόκοσμό σου. Σκέψου γενικά, δράσε τοπικά. Εχεις ευθύνη, μην παραιτείσαι!

Η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας κέρδισε πέρυσι, σε διεθνή διαγωνισμό, χρηματικό έπαθλο ενός εκατομμυρίου ευρώ από το Ιδρυμα Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς για τις πρωτοποριακές υπηρεσίες της. Ψυχή της Βιβλιοθήκης είναι ο οραματιστής διευθυντής της Γιάννης Τροχόπουλος. Η φιλοσοφία του είναι αναζωογονητικά απλή: όταν δημιουργείς ένα θεσμό «που ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κοινωνίας προσφέροντας υπηρεσίες ποιότητας» («Κ», 22/8/10), ο πολίτης τον αγκαλιάζει. Αντίθετα με τους ξεδιάντροπους πολιτικάντηδες που γενικεύουν εξισωτικά τις ευθύνες για την αθλιότητα της χώρας, ο Τροχόπουλος δεν εγκλωβίζεται σε αυτοεκπληρούμενες προφητείες· συμπεριφέρεται ηγετικά. Αρνείται έμπρακτα τη διαπίστωση ότι οι Ελληνες δεν διαβάζουν· ξέρει ότι είναι πρωτίστως δική του ευθύνη να κάνει τον πολίτη να αγαπήσει τη Βιβλιοθήκη. «Οταν εμείς διευρύναμε τη βιβλιοθήκη [με ψηφιακές συλλογές, διαδραστικές υπηρεσίες κ. λπ.] ανακαλύψαμε ότι υπήρχαν άνθρωποι [...] στους οποίους προσφέραμε μια διέξοδο» (ο. π.).

Το υποκατάστημα του ΙΚΑ στη Σαντορίνη ξεχωρίζει για την υποδειγματική λειτουργία του. Δεν συνέβη τυχαία. Εδώ και τέσσερα χρόνια, χάρη στην αφοσιωμένη διευθύντριά του, την κυρία Αθανασία Σούγια, η υπηρεσία έχει οργανωμένο αρχείο, υπαλλήλους με σαφείς αρμοδιότητες και προτεραιότητες· το κόστος λειτουργίας έχει μειωθεί, τα έσοδα έχουν σημαντικά αυξηθεί. Χρονίως ανεκτέλεστες αποφάσεις πλέον εκτελούνται, οι έλεγχοι εντατικοποιήθηκαν, οι παραγραφές προστίμων ελαχιστοποιήθηκαν. Γιατί δεν συνέβαιναν πριν; Καλό ερώτημα... Η κυρία Σούγια έχει την ευσυνειδησία πρώσου δημόσιου λειτουργού. Στο πρόσωπό της ο δημόσιος οργανισμός επανασυνδέεται με τα θεμελιώδη: η δημόσια διοίκηση ξαναγίνεται δημόσια υπηρεσία, τα δημόσια αγαθά προστατευόμενο είδος, όχι αντικείμενο λεηλασίας. Ξεχασμένες έννοιες στην Ελλάδα των Φωτόπουλων και των Πεππέδων...

Τι κοινά στοιχεία έχουν οι προαναφερθέντες; Πρώτον, είναι άνθρωποι με πάθος. Χωρίς πάθος δεν υπάρχει δημιουργία. Ο Τραχανάς κατήγγειλε την υπερτιμολόγηση των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων και ταλαιπωρήθηκε με αγωγές για χρόνια. Γιατί το έκανε; «Οταν είδα ότι το υπουργείο Παιδείας αγόραζε βιβλία σε τιμή τρεις φορές υψηλότερη απ’ ό, τι στο εμπόριο, θύμωσα» (ο. π.), λέει. Ο Κυριακόπουλος πήγε στην τότε διοίκηση του «Πρωτέα» να προσφέρει τις αθλητικές υπηρεσίες του. Τον έδιωξαν. «Το πήρα πολύ προσωπικά» (ο. π.), λέει. Δεύτερον διαπερνώνται από αλλοκεντρική (ετερο-αναφορική) αντίληψη του ρόλου τους. Οι δημόσιοι θεσμοί υπάρχουν για να υπηρετούν την κοινωνία, όχι τα μέλη τους. Τρίτον, ηγεσία σημαίνει ευθύνη, μεράκι, ρίσκο, λογοδοσία, δυνατότητα για οραματικές πρωτοβουλίες· να προσθέτεις αξία σε ό, τι κάνεις. Για να ηγείσαι πρέπει να μάθεις να υπηρετείς ευρύτερους σκοπούς.

Δεν ξέρουμε πώς αλλάζει ο κόσμος, αλλά ξέρουμε πώς χειροτερεύει. Δεν ξέρουμε πώς αναμορφώνεται μια κοινωνία, αλλά ξέρουμε πώς μπορούμε να κάνουμε τα πράγματα λίγο καλύτερα απ’ ό, τι τα βρήκαμε. Στη μικρή ζωή μας, για τα μικρά είμαστε υπεύθυνοι και υπόλογοι – τα μεγάλα μας ξεπερνούν. Δεν είναι το χώμα η μόνη λύση. Ο ουρανός υπάρχει και τον βλέπουμε. «Δεν υπάρχει ταβάνι. Το θέμα είναι να μη γεράσει το μυαλό μας» (ο. π.), λέει ο Κυριακόπουλος. Μπράβο, παλληκάρι μου... *

Ο κ. Χ. Κ. Τσούκας (htsoukas@gmail. com) είναι καθηγητής στα Πανεπιστήμια Κύπρου και Warwick.

Η Ελλάδα του Καμύ

Στο ελληνικό αρχιπέλαγο, είχα την αντίθετη εντύπωση. Καινούργια νησιά εμφανίζονταν αδιάκοπα στον κύκλο του ορίζοντα. Η άδεντρη σπονδυλική τους στήλη χάραζε τα όρια του ουρανού, οι βραχώδεις ακτές τους ξεχώριζαν καθαρά πάνω στη θάλασσα. Κανένα μπέρδεμα, όλα ήταν ένας δείκτης στο σαφώς καθορισμένο φως. Κι απ'το ένα νησί στο άλλο, αδιάκοπα, πάνω στο καραβάκι μας που παρ'όλα αυτά κυλούσε, είχα την εντύπωση πως αναπηδούσα, μέρα νύχτα, στην κορφή μικρών, δροσερών κυμάτων, σε μια διαδρομή όλο αφρούς και γέλια. Από τότε η ίδια η Ελλάδα, κάπου μέσα μου, ακούραστα αρμενίζει ακυβέρνητη στην άκρη της μνήμης μου...

Αλήθεια, μια και το'φερε η κουβέντα, την ξέρετε την Ελλάδα; Όχι; Τόσο το καλύτερο!Τι δουλειά έχουμε εμείς εκεί πέρα, σας ρωτώ; Θέλει αγνή καρδιά. Το ξέρετε πως οι φίλοι εκεί περπατούν στο δρόμο δυο δυο και κρατιούνται από το χέρι; Ναι, οι γυναίκες μένουν στο σπίτι και βλέπεις άντρες ώριμους, σεβαστούς, στολισμένους με μουστάκια, να μετρούν σοβαροί τα πεζοδρόμια με τα βήματά τους, με το χέρι μέσα στο χέρι στου φίλου. Το ίδιο και στην Ανατολή μερικές φορές; Έστω. Πείτε μου όμως, θα μου κρατούσατε το χέρι στους δρόμους του Παρισιού; Α! Αστειεύομαι. Εμείς έχουμε τρόπους, η βρώμα μας ανυψώνει. Προτού πάμε στα ελληνικά νησιά, θα'πρεπε να πλυθούμε πολύ καλά. Ο αέρας εκεί είναι αγνός, η θάλασσα και η χαρά φωτεινές. Κι εμείς...


Αλμπέρ Καμύ Η Πτώση, 1956

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

Το animation καλεί την Θεσσαλονίκη....

Το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης εγκαινιάζει τη διοργάνωση με τίτλο Animacall, the animation project 2011, την Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011 στις 20:00, στην Αποθήκη Β1, στο Λιμάνι Θεσσαλονίκης. Στην έκθεση, η οποία θα διαρκέσει έως τις 5 Ιουνίου, θα προβληθούν έργα 90 καλλιτεχνών από 30 χώρες του κόσμου.


Πρόκειται για την έκθεση «Animacall, the animation project», που διοργανώθηκε με πρόσκληση μέσω διαδικτύου. Στόχος της διοργάνωσης είναι να αναδειχθούν οι τελευταίες εξελίξεις, τα πεδία εφαρμογής και ο εκφραστικός πλούτος του animation σε διεθνές επίπεδο.. Πρόκειται για νέους στην πλειονότητά τους δημιουργούς με διαφορετικές τεχνικές αφήγησης και εμψύχωσης των εικόνων και με ποικίλη γεωγραφική προέλευση από την κοντινή Αλβανία μέχρι την Σρι Λάνκα.



Το κεντρικό πρόγραμμα του Animacall πλαισιώνουν μια σειρά από παράλληλες δράσεις μεταξύ των οποίων είναι ένα αφιέρωμα σε έργα του Γουίλιαμ Κέντριτζ έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους καλλιτέχνες με διεθνή αναγνώριση, του Μιχάλη Αρφαρά, που διευθύνει τον τομέα Χαρακτικής και διδάσκει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, του Γιώργου Σηφιανού, ο οποίος ζει στο Παρίσι και η δραστηριότητά του μοιράζεται ανάμεσα στη διδασκαλία, την έρευνα, την προσωπική καλλιτεχνική δημιουργία και του Μπάμπη Βενετόπουλου, που διακρίνεται στο χώρο του τρισδιάστατου animation film.


To πρόγραμμα του Animacall συμπληρώνουν δύο workshop στις 2 Απριλίου 2011 (11:00-13:00) από τον Μιχάλη Αρφαρά και τον Γιώργο Σηφιανό και στις 7 Μαΐου 2011 από τους Steven Woods και Μπάμπη Βενετόπουλο στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (Αποθήκη Β1, Λιμάνι).

Η έκθεση θα είναι ανοιχτή:

Δευτέρα: κλειστά,

Τρίτη - Τετάρτη - Πέμπτη – Παρασκευή 10:00-18:00 και

Σάββατο - Κυριακή 11:00-19:00.

Πληροφορίες στα τηλέφωνα : (+30) 2310 593270 και στο email info@cact.gr

****Θα υπάρξει και ειδικό πρόγραμμα προβολών για παιδιά με εκπαιδευτικές ταινίες. Την επιμέλεια έχουν η Συραγώ Τσιάρα και η Δόμνα Γούναρη.

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Απολογισμός του 13ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης!!

Η αυλαία του 13ου φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης έπεσε για ακόμα μια χρονιά και τα συναισθήματα που βιώσαμε αυτές τις 10 μέρες ήταν έντονα και ανάμεικτα … Tο φεστιβάλ κατάφερε να μας μαγέψει και να μας συναρπάσει, να μας συγκινήσει και να μας προβληματίσει παρουσιάζοντας τις εικόνες της κοινωνικής, ιστορικής, πολιτικής και, κυρίως, ανθρώπινης πραγματικότητας του νέου αιώνα δίνοντας ένα άλλο χρώμα στην μουντή καθημερινότητα της πόλης μας.. Και πραγματικά φέτος το φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ είχε ουσία…. Ήρθε όμως η ώρα να γίνει ο καθιερωμένος απολογισμός…Για να δούμε το τελικό πρόσημο ήταν θετικό ή αρνητικό ?

Τελετή έναρξης (+)
Μια τελετή έναρξης σε ρυθμούς ρεμπέτικου . Μια «γιορτή» που ήταν λιτή αλλά ταυτόχρονα και ουσιαστική.. Η μοναδική απών από το φετινό event, η κ. «ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα» που υπήρχε στο 51ο φεστιβάλ από απλήρωτους εργαζόμενους του φεστιβάλ και μέλη της Εταιρία Σκηνοθετών. Επιπλέον το ομιχλώδες τοπίο των Ελλήνων κινηματογραφιστών, το εξαφάνισε προς στιγμήν ο «Βαρδάρης» και έτσι το πρόγραμμα του φεστιβάλ παρουσιάστηκε πλήρες θυμίζοντας παλιές εποχές.... Χειροκροτήματα, τραγούδια από το συγκρότημα Γκόλφω , και μια ταινία του Ροϊ Σερ "Καναρίνι μου Γλυκό", που μάγεψε, ήταν ορισμένα από τα στοιχεία που συνέθεσαν το παζλ της έναρξης. Ιδιαίτερα θετικό γεγονός ήταν η τηλεοπτική κάλυψη του φεστιβάλ από την TV100 για πρώτη φορά.
Πρόγραμμα ταινιών (+)
Το μεγάλο όπλο και του φετινού φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ ήταν τα ίδια τα ντοκιμαντέρ του και αυτό είναι πραγματικά πολύ ευχάριστο. Ποικιλία θεμάτων και αξιολογότατες ταινίες τεκμηρίωσης προκάλεσαν το ενδιαφέρον του κοινού της πόλης που απέδειξε ότι ξέρει να στηρίζει το καλό και το ποιοτικό…Πάρα πολύ καλό το αφιέρωμα με τίτλο «Έτσι είμαι – Ανατρέποντας προκαταλήψεις», με ντοκιμαντέρ που αναδεικνύουν την ξεχωριστή πραγματικότητα των ατόμων με αναπτυξιακές και νοητικές δυσλειτουργίες. Συνολικά στη διάρκεια της 10ημερης διοργάνωσης προβλήθηκαν 225 ταινίες ...


Παράλληλες εκδηλώσεις (-)
Αξιόλογες ήταν οι εκθέσεις φωτογραφίας τόσο στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (ΚΜΣΤ), (Αποθήκη Β1, Λιμάνι) όσο και στο Γαλλικό Ινστιτούτο.. Τα Masterclass ήταν εμφανώς περιορισμένα σε σχέση με περασμένα χρόνια όπως και οι άλλες εκδηλώσεις που πλαισίωναν τις ταινίες που ναι μεν έδιναν κάποιο εικονικό «κύρος» στην οργάνωση αλλά από την άλλη πολλές από αυτές δεν είχαν μεγάλη απήχηση στο κοινό της πόλης..
Θα ήθελα να ξανά διοργανωθεί ίσως μια από τις πιο πρωτότυπες εκδηλώσεις του 51ο φεστιβάλ, η εκδήλωση Cinema όλη νύχτα που ήταν μια σινέ ολονυκτία με σαλεπάκι και με τρείς ταινίες που έκαναν sold out αλλά δυστυχώς δεν έγινε κάτι ανάλογο…

Αίθουσες –εισιτήρια (+)
Το φεστιβάλ και φέτος στηρίχτηκε από το κοινό του και αυτό ήταν πολύ ευχάριστο. Τα πράγματα φέτος κινήθηκαν πολύ περίεργα.. Το κλίμα γύρω από το Ολύμπιον ήταν ιδιαίτερα ήρεμο και η εντύπωση που σχηματίζονταν ήταν ότι το Φεστιβάλ δεν έχει κόσμο…Βέβαια αυτό δεν ισχύει αφού οι αίθουσες είχαν μεγάλη πληρότητα…. Το προσεγμένο πρόγραμμα και η «συνήθεια» που έγινε ο θεσμός οδήγησε σε πολλά sold out… Πολύ σωστή η πολιτική της χαμηλής τιμής του εισιτηρίου 4 ευρώ όπως και η προσέγγιση των ανέργων, των φοιτητών και των κατόχων καρτών πολιτισμού .. Έτσι φέτος λοιπόν είχαμε αύξηση περίπου 20% στην προσέλευση των θεατών. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ξεπέρασαν τις 51.000, δεδομένου ότι πέρυσι το παρακολούθησαν 43.000. Το νούμερο είναι πολύ σημαντικό αν αναλογιστεί κανείς τις οικονομικές δυσκολίες που περνάμε όλοι… Πάντως θεωρώ ότι πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα και να γίνει καλύτερη προβολή στην προώθηση την cine κάρτας (με περισσότερα Bonus για τους κατόχους της)..

Τελετή λήξης και βραβεία (-)
Η τελετή λήξης κινήθηκε στα ίδια πλαίσια που κινήθηκε και η τελετή έναρξης ..Λιτή και περιεκτική…Μετά την απονομή των βραβείων, που φέτος δεν συνοδεύονται από χρηματικό αντίτιμο, (εκτός από αυτά της κρατικής τηλεόρασης), οι θεατές είδαν την προβολή του εξαιρετικού ντοκιμαντέρ «Ατελείωτη θλίψη, η ζωή μετά τη θανατική ποινή» του Νταβίντ Αντρέ, που παρακολουθεί τον τρόπο με τον οποίο δηλητηριάζεται η ζωή όσων συμμετέχουν στην εκτέλεση ενός θανατοποινίτη στις ΗΠΑ. Το ότι δεν δόθηκαν φέτος χρηματικά έπαθλα νομίζω ότι είχε θετικό αντίκτυπο τελικά , γιατί το κακό τα προηγούμενα χρόνια είχε παραγίνει με σκευωρίες και άλλες θεωρίες συνωμοσίας που ακούγονταν..
Ένα πράγμα μόνο αδυνατώ να καταλάβω.. Γιατί ο Έλληνας σκοτώνεται για να μπει στην αίθουσα της τελετής και μόλις αυτή αρχίσει την κοπανάει και φεύγει.. Εγώ αυτό δεν το κατανοώ.. Τέτοιες νοοτροπίες μάλλον δεν ταιριάζουν στο φεστιβάλ όπως και τέτοιοι άνθρωποι..
Τέλος, συνοπτικά τα βραβεία δόθηκαν :
Βραβεία κοινού(ταινίες άνω των 45’) «Το μωρό μου φτάνει», Αλέξης Πόνσε, Βιβή Ζωγράφου, «Δάκρυα της Γάζας», Βίμπεκε Λέκεμπεργκ (σε ταινίες κάτω των 45’) «Satsang, συντροφιά με την αλήθεια», Μαριάννα Αστρακά και Γιώργος Φωτιάδης «Η άλλη πόλη», Νεφίν Ντιντς . Βραβεία FIPRESCI «Μόνο οι λέξεις συνεχίζουν», Καλλιόπη Λεγάκη,«Ξενοδοχείο ‘Ο παράδεισος’», Σοφία Τζαβέλλα. Βραβείο ΕΡΤ3 (συνοδεύεται από 3.000 ευρώ για μία προβολή της ταινίας από το Τρίτο κανάλι) «Ένα μέλλον χωρίς πετρέλαιο», Λετισιά Μορό. Ειδική μνεία «Ξενοδοχείο ‘Ο παράδεισος’», Σοφία Τζαβέλλα, «Κοντά στον ουρανό», Τίτους Φασίνα, «Η βάρδια του πελεκάνου», Λεία Μπίντζερ. Βραβείο ΕΡΤ(συνοδεύεται από 7.000 ευρώ)«The Return», Τόνε Άντερσεν. Βραβείο Διεθνούς Αμνηστίας «Ατελείωτη θλίψη, η ζωή μετά τη θανατική ποινή», Νταβίντ Αντρέ και τέλος Βραβείο WWF «Κοντά στον ουρανό», Τίτους Φασίνα.

Πάρτυ (-)
Το πάρτυ έναρξης και λήξης πραγματοποιήθηκαν στο .Es και νομίζω κινήθηκαν σε ήρεμα νερά.. Άλλωστε αυτό είναι και το ύφος του φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ που διαφέρει λίγο από το φεστιβάλ κινηματογράφου. Θεωρώ ότι η πατροπαράδοτη αποθήκη Γ πρέπει να είναι ανοικτή και να λειτουργεί και κατά την διάρκεια του φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ .. Καταλαβαίνω ότι δεν έγινε η κίνηση μάλλον για οικονομικούς λόγους. Πιστεύω όμως πως η διοίκηση του φεστιβάλ μπορεί να έρθει σε καλύτερη συνεννόηση με τον πρόεδρο του ΟΛΘ κ.Αγγελούδη ο οποίος και συζητήσιμος είναι και λογικός άνθρωπος φαίνεται..

Προσωπικό και εθελοντές (+)
Οι άνθρωποι που δίνουν ζωή και πνοή στο θεσμό.. Τα γρανάζια μιας μηχανής που χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε το Φεστιβάλ.. Συγχαρητήρια σε όλους για την υπερπροσπάθεια και την «αυτοθυσία» τους για την καλύτερη εξυπηρέτηση όλων ..

Αξιοσημείωτα (+)
Η επικοινωνία του φεστιβάλ με τους θεατές εκτός Θεσσαλονίκης έγινε πραγματικότητα και είχε αρχίσει από τη πρώτη ημέρα του Φεστιβάλ με τη χρήση όσων προσφέρει η τεχνολογία, αφού θεατές στην Κέρκυρα, το Ρέθυμνο, την Πάτρα και τη Λευκωσία είχαν τη δυνατότητα να δουν ταινίες από το Ολύμπιον και να πάρουν μέρος στις συζητήσεις με τους δημιουργούς τους όπως και οι θεατές που βρίσκονταν στην αίθουσα…Παρά πολύ καλή ενέργεια η οποία πρέπει να διατηρηθεί και να διευρυνθεί..
Ακόμη μεγαλύτερη σημασία έχει και το γεγονός ότι το φεστιβάλ θα ταξιδέψει με τις ταινίες του εκτός από τις διάφορες πόλεις της Ελληνικής επικράτειας και στους κρατουμένους σε φυλακές της Θεσσαλονίκης, της Αθήνας, της Πάτρας, του Βόλου. Σε αυτό το πρόγραμμα εντάσσονται ακόμη το κέντρο απεξάρτησης τοξικομανών κρατουμένων στον Ελαιώνα Θήβας και οι αγροτικές φυλακές Κασσάνδρας. Συγχαρητήρια…

Συμπεράσματα (+)
Το φετινό Φεστιβάλ με σαφώς περιορισμένα τα οικονομικά μεγέθη και με έμφαση στο ποιοτικό και προσεγμένο πρόγραμμα του άφησε πάρα πολύ θετικές εντυπώσεις.. Το Φεστιβάλ πέτυχε και έδειξε και φέτος την κανονική του διάσταση διατηρώντας με επιτυχία το δικό «του» χαρακτήρα.. Πιστεύουμε και ευελπιστούμε ότι την επόμενη χρόνια θα ανέβει ακόμα ένα σκαλί προς τα πάνω και θα οδηγηθεί σε ακόμα καλύτερα αποτελέσματα…Όμως δεν χρειάζεται εφησυχασμό γιατί αυτός αποτελεί κακό σύμμαχο.
Η έλλειψη WiFi στις εγκαταστάσεις του Ολύμπιον και μερικά άλλα τεχνικά ζητήματα –λεπτομέρειες, χωρίς σημαντικό κόστος, μπορούν να βοηθήσουν στην περαιτέρω αναβάθμιση του θεσμού..
Επιπλέον η αίσθηση που μου δημιουργήθηκε και σε αυτό το φεστιβάλ και με «προβλημάτισε» είναι ότι φάνηκε το φεστιβάλ λίγο αποκομμένο από την πόλη…Φάνηκε σαν να κλείνεται ξανά στο εαυτό του και να μπλέκεται ξανά στην εσωστρέφεια και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το δούμε στο μέλλον.. Στο 50ο φεστιβάλ είχε γίνει εκπληκτική δουλεία με ομάδες (χορευτικές, εθελοντικές, θεατρικές κλπ ) της πόλης που γέμισαν ζωντάνια διάφορες περιοχές του κέντρου δίνοντας το αίσθημα ότι όλη η πόλη συμμετέχει στο Θεσμό.. Θεωρώ ότι πρέπει του χρόνου να προστεθεί το συγκεκριμένο κομμάτι ..Πιστεύω ότι το κόστος είναι ελάχιστο απλά θέλει καλό συντονισμό…Γιατί μόνο έτσι το φεστιβάλ θα κάνει το βήμα που όλοι θέλουμε.. Όταν γίνει ένα κομμάτι με την πόλη που το φιλοξενεί και δώσει την δυνατότητα στους κατοίκους της να συμμετάσχουν και αυτοί σε αυτήν την μεγάλη γιορτή
Τέλος πρέπει να γίνει σημαντική προσπάθεια βελτίωσης της προβολής του Φεστιβάλ και του Marketing με όσο το δυνατόν μικρότερο κόστος έτσι ώστε το Φεστιβάλ να διατηρήσει και να την αυξήσει την θέση του με απώτερο σκοπό να αποκτήσει τον τίτλο και την αίγλη ενός διεθνούς Φεστιβάλ…Είναι γεγονός ότι πολλοί κάτοικοι της πόλης αγνοούν την ύπαρξη του…

Η δύναμη ενός φεστιβάλ είναι ο κόσμος που το στηρίζει και αυτοί φέτος το τίμησαν με το παραπάνω… Ραντεβού λοιπόν στην 14η διοργάνωση που έχει προγραμματιστεί να γίνει από τις 9 έως τις 18 Μαρτίου 2012…

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Σωστές προτάσεις

Ένα από τα πολλά κλισέ που συνοδεύουν την πόλη αλλά και την ευρύτερη περιοχή, κάτι αντίστοιχο με το "Θεσσαλονίκη - ερωτική πόλη", είναι και η φράση για τον παραγωγικό Βορρά, τη βιομηχανική Θεσσαλονίκη, την ατμομηχανή της χώρας. Σίγουρα υπήρξε περίοδος που τα προηγούμενα ίσχυαν αλλά η ευρύτερη περιοχή έχει καταντήσει εδώ και χρόνια ένα βιομηχανικό νεκροταφείο με ελάχιστες εξαιρέσεις. Μέσα σε αυτό το κλίμα είναι θετικό να λαμβάνονται πρωτοβουλίες που μόνο θετικές μπορούν να χαρακτηριστούν, όπως η παρακάτω, από φορείς που εκφράζουν τον επιχειρηματικό κόσμο της περιοχής.

Συνέχεια γίνεται λόγος για ανάγκη περιορισμού του παραγωγικού κόστους των επιχειρήσεων ώστε να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητά τους. Πάντα όμως ή σχεδόν πάντα όλοι στρέφονται στο μισθολογικό κόστος ενώ την ίδια ώρα συνεχίζουν και υφίστανται εκατοντάδες στρεβλώσεις που διογκώνουν το κόστος παραγωγής χωρίς κανένα ανταποδοτικό όφελος. Ένα από τα πλέον εξόφθαλμα παραδείγματα είναι αυτό της υποχρεωτικής δημοσίευσης των οικονομικών καταστάσεων των επιχειρήσεων. Συγκεριμένα οι οικονομικές καταστάσεις πρέπει να δημοσιεύονται:
1. Σε μία ημερήσια πολιτική εφημερίδα που να εκδίδεται στην Αθήνα και η οποία να κυκλοφορεί σε ολόκληρη τη χώρα.
2. Σε μία ημερήσια οικονομική εφημερίδα.
3. Σε μία ημερήσια ή εβδομαδιαία τουλάχιστον τοπική εφημερίδα (στην έδρα δηλαδή της επιχείρησης).

Φυσικά δε χρειάζεται ιδιαίτερη σκέψη για να αντιληφθεί κανείς τους λόγους που συντηρούν μία τόσο ξεπερασμένη υποχρέωση των επιχειρήσεων. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς πόσες εταιρείες υποχρεούνται σε δημοσίευση και να μετατρέψει την υποχρέωση αυτή σε έσοδα για τα εκδοτικά συγκροτήματα. Έίναι γνωστό εξάλλου ότι πολλές εφημερίδες (ειδικά τοπικές) συντηρούνται σε μεγάλο βαθμό από τη συνέχιση αυτής της εξοργιστικής υποχρέωσης.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο μόνο λογική ακούγεται η πρόταση των ΣΒΒΕ και ΣΕΒΕ για κατάργηση της υποχρεωτικής δημοσίευσης σε εφημερίδες και αντικατάσταση αυτής με υποχρέωση δημοσίευσης ηλεκτρονικά τόσο στην ιστοσελίδα της εταιρείας όσο και προσεχώς στο γενικό εμπορικό μητρώο.

Δε δημοσιεύω

Επειδή φυσικά τα συμφέροντα είναι τόσο ισχυρά, ακόμη και απόλυτα λογικές προτάσεις βρίσκουν αντίδραση. Προσέξτε τι αναφέρει ο υφυπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης κ.Ρόβλιας

"..Σε κάθε περίπτωση σε μια εξαιρετικά δυσμενή οικονομική συγκυρία κάθε απόφαση με οικονομικό αντίκτυπο στη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων που δίνουν θέσεις απασχόλησης δεν μπορεί να λαμβάνεται αβασάνιστα και χωρίς συντεταγμένο διάλογο. Υπάρχει ανάγκη προσαρμογής στις εξελίξεις και στην τεχνολογία, αλλά με τρόπο, επαναλαμβάνω, που να μη δημιουργούνται προβλήματα βιωσιμότητας άλλων επιχειρήσεων.."

Δηλαδή είναι υποχρεωμένες οι ανά την Ελλάδα παραγωγικές επιχειρήσεις να βοηθούν στην ύπαρξη εφημερίδων που δεν τις διαβάζει κανείς και μάλιστα χωρίς κανένα οφελος! Τα σχόλια πλέον περιττεύουν...

Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

Θέατρο: Το σχολείο του λαού;

Γράφει η entropia

Τα φώτα χαμηλώνουν...η παράσταση αρχίζει. Οι προσδοκίες άνω του μετρίου δεδομένης της εξάντλησης των εισιτηρίων τις περισσότερες ημέρες. Ξεκινάει με ένα μονόλογο της κεντρικής πρωταγωνίστριας που έχει ως βασικό στόχο να σε μεταφέρει στην Πόλη του χθες, στις μυρωδιές της πολίτικης κουζίνας, στη νοσταλγία της απώλειας κοντινών προσώπων. Επικρατεί απόλυτη σιωπή, το κοινό περιμένει με κομμένη την ανάσα να συγκινηθεί, να "μεταφερθεί", να φτάσει στην περίφημη "λύτρωση" που οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι μόνο το θέατρο μπορεί να πετύχει.
Δυστυχώς, τίποτα από όλα αυτά δε συμβαίνει. Οι ερμηνείες επιφανειακές, αποδυναμωμένες, απογοητευτικές. Επιστρατεύεται η κλασική τεχνική της φαρσοκωμωδίας "φωνάζουμε δυνατά τα αστεία μας" λες και απευθύνονται σε κοινό με κώφωση. Κεντρικό θέμα; Ο παστουρμάς, τα μπαρμπούνια και τα καλά αμπελόφυλλα (για ντολμάδες εννοείται). Οι σκηνές που εναλλάσσονται πολύ γρήγορα, όπως σε κάθε εύπεπτο θέαμα που σέβεται τον εαυτό του, περιλαμβάνουν φαϊ, χορό και επισκέψεις στο νεκροταφείο (για να μη λείψει και το απαραίτητο δάκρυ, το οποίο στην προκειμένη περίπτωση ούτε με σφαίρες δεν κυλάει).
Κατανοούμε ότι στη δύσκολη περίοδο που διανύουμε, οι πόροι για τον πολιτισμό είναι περιορισμένοι. Κατανοούμε επίσης ότι σε αυτές τις δύσκολες εποχές κύριο ζητούμενο είναι να φέρει μια παράσταση εισπράξεις. Αλλά γιατί αυτό πρέπει να ισοδυναμεί με "εκπτώσεις" στην ποιότητα; Είναι γνωστό ότι πολύς κόσμος, ειδικά σε περιόδους όπως τώρα που πιέζεται οικονομικά, θεωρεί ότι το θέατρο και ο κινηματογράφος δεν πρέπει να κουράζουν το μυαλό με δύσκολα νοήματα, αντιθέτως πρέπει να προσφέρουν γέλιο και αναψυχή, διέξοδο από τα προβλήματα της καθημερινότητας. Όμως αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει όλα τα θεάματα να γίνουν λαϊκίστικα, εύπεπτα και χωρίς ουσία. Από το θέατρο περιμένουμε κάτι καλύτερο, κάτι παραπάνω από τα ελληνικά σίριαλ της τηλεόρασης. Ή τουλάχιστον με αυτήν την εντύπωση έχω μείνει εγώ. Τρανή απόδειξη ότι μια παράσταση μπορεί να έχει απήχηση στη μεγάλη μάζα χωρίς να στερείται ποιότητας και ερμηνειών, αποτελούν κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις όπως οι παραστάσεις "Το γάλα", "Σλουθ" και "Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου".
Το θέατρο αντικατοπτρίζει την παιδεία μας και με τον ίδιο τρόπο που διεκδικούμε ποιοτικότερη εκπαίδευση στα σχολεία, θα έπρεπε να απαιτούμε και υψηλότερη ποιότητα στο θέατρο.

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Πριν το επίδομα ανεργίας

Πολλά γράφτηκαν το τελευταίο διάστημα για την περίφημη δήλωση του Όλι Ρεν για το επίδομα ανεργίας. Τελικά φαίνεται ότι μάλλον δε θα προχωρήσει το συγκεκριμένο μέτρο. Είναι ενδιαφέρον όμως το πόσες άλλες περιπτώσεις αδικιών και άνισης μεταχείρησης μεταξύ διαφόρων κατηγοριών εργαζομένων υπάρχουν χωρίς να πολυασχολείται κανείς, απλά επειδή δε σχολιάστηκαν από τον Όλι Ρεν...Θα αναφερθώ σε μία μόνο.

Με τον περίφημο νόμο Σιούφα (2084/1992) καθιερώθηκε ο διαχωρισμός παλαιών (μέχρι 31/12/1992) και νέων ασφαλισμένων (από 1/1/1993 και έπειτα). Με βάση αυτό το διαχωρισμό έχει καθιερωθεί (μεταξύ άλλων) διαφορετικό πλαφόν μισθού μεταξύ παλαιών και νέων ασφαλισμένων πάνω από το οποίο δεν υπολογίζονται κρατήσεις. Ποια είναι αυτά τα πλαφόν; Για το 2010 ανέρχονταν σε €2.432,25 για τους παλαιούς και .....€5.543,55 (εδώ γελάμε) για τους νέους. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι οποιοσδήποτε εργαζόμενος έχει πρώτη ημέρα ασφάλισης μέχρι την 31/12/1992 και μεικτές αποδοχές μεγαλύτερες των €2.432,25 (πολλοί δηλαδή σημερινοί εργαζόμενοι μεταξύ 50-60 ετών) οι ασφαλιστικές του εισφορές στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ (16%) δεν υπολογίζονται στο σύνολο των αποδοχών του αλλά σε αυτό το ποσό. Αντιθέτως αν ένας νέος ασφαλισμένος (μετά την 1/1/1993) έχει τις ίδιες αποδοχές οι κρατήσεις του υπολογίζονται στο σύνολο των αποδοχών του, εκτός αν αυτές υπερβαίνουν τα €5.543,55 (εδώ ξαναγελάμε), οπότε υπολογίζονται σε αυτό το ποσό. Με λίγα λόγια δύο εργαζόμενοι στην ίδια θέση σε δύο διαφορετικές εταιρείες με μεικτές αποδοχές πχ €3.000 έχουν διαφορά στις καθαρές αποδοχές περίπου €90. Αν δε κάποιο μεγαλοστέλεχος λαμβάνει πχ €5.000 οπότε θα έπρεπε να αποδίδει €800 (5.000*0,16), αποδίδει λόγω των ανωτέρω €389! Αν δεν είναι αυτό διάκριση τότε ποιό είναι;

Να κάνουμε μία σύγκριση και με το εξωτερικό; Το παρακάτω απόσπασμα είναι από το περιοδικό "Κ" της Καθημερινής. Απεικονίζει τους μισθούς και τις κρατήσεις δύο άγαμων γυναικών στη Γερμανία.



Με βάση τον παραπάνω πίνακα στη Γερμανία οι ασφαλιστικές κρατήσεις στον ιδιωτικό τομέα για μεικτό μισθό €3.894 ανέρχονται σε €859 (εξαιρούνται από το σύνολο των κρατήσεων, οι κρατήσεις για ΦΜΥ και εισφορά αλληλεγγύης για την Ανατολική Γερμανία). Πόσα δίνει ο αντίστοιχος εργαζόμενος (παλαιός εννοείται) στην Ελλάδα; Μόλις €389 (2.432*16%). Διαφορά €470. Για όσους βιαστούν να πουν ότι αντίστοιχα μεγαλύτερες θα είναι οι συντάξεις των Γερμανών, το ρεπορτάζ το διαψεύδει. Για μεικτό μισθό €2.610 και 40 χρόνια υπηρεσίας η σύνταξη στον ιδιωτικό τομέα ανέρχεται σε €1.080!

Ακόμη ένα παράδειγμα από φίλο που ασχολείται με θέματα προσωπικού. Το παράδειγμα αφορά στις κρατήσεις στο ταμείο Νομικών.
Παλαιός ασφαλισμένος: ΤΑΝ: €146,82 + ΤΕΑΔ: €44,04= €190,86 για το σύνολο των παλαιών ασφαλισμένων.
Αντιθέτως τα ποσά για τους νέους ασφαλισμένους μετά την 01/01/1993 είναι εξοντωτικά! Επίσης είναι κατανεμημένοι σε ασφαλιστικές "κλάσεις" αναλόγως των ετών προϋπηρεσίας -ενώ οι παλαιοί ΟΧΙ! Για τους ασφαλισμένους αυτούς είναι υποχρεωτικές οι 10 πρώτες (από τις 14) ασφαλιστικές κατηγορίες στις οποίες κατατάσσονται μετά από τριετή παραμονή σε κάθε κατηγορία.

- 1η ασφαλιστική κλάση: ΤΑΝ €138,67 + ΤΕΑΔ €22,02 = €160,69 μηνιαία
- 2η ασφαλιστική κλάση (Σύνολο προϋπηρεσίας 3 ετών!!!): ΤΑΝ €170,53 μηνιαία εισφορά + ΤΕΑΔ €51,16 μηνιαία εισφορά = €221,69

Δηλαδή αυτός που είναι νέος δικηγόρος, ηλικίας 28 ετών περίπου (ώστε να βρίσκεται στη δεύτερη κλάση) πληρώνει περισσότερα από τον κάθε μεγαλοδικηγόρο με κέρδη εκατομμυρίων ευρώ!

Στην ανώτερη 14η ασφαλιστική κατηγορία, το ποσό των μηνιαίων εισφορών είναι ΤΑΝ €466,60 + ΤΕΑΔ €139,98 = €606,58 μηνιαία εισφορά!

Ταμείο Νομικών

Όσο για τις συντάξεις, ο μεν παλαιός συνταξιούχος για 40 συντάξιμα χρόνια λαμβάνει 1.172,50 ευρώ, για 35 συντάξιμα χρόνια είναι 938,00 ευρώ, για 30 συντάξιμα χρόνια είναι 703,50 ευρώ. Αυτά βέβαια ισχύουν μόνο για τους παλαιούς ασφαλισμένους, αφού για όσους ασφαλίστηκαν μετά την 1/1/1993 και οι οποίοι ασφαλίζονται στην πρώτη ασφαλιστική κατηγορία το συνολικό ποσό της σύνταξης που προβλέπεται για 40 συντάξιμα χρόνια ανέρχεται σε 550,00 ευρώ!



Συμπέρασμα; Η γενιά του Πολυτεχνείου είναι ακόμα εδώ με όλα της τα προνόμια τα οποία φυσικά διασφάλισε με εκπληκτικό τρόπο στέλνοντας στην πυρά τις νέες γενιές και μόνο αυτές. Αφού κατοχύρωσε επί χρόνια υψηλές μισθολογικές αυξήσεις κάτι που για τη νέα γενιά αποτελεί όνειρο απατηλό, αφού βγήκε στη σύνταξη πολύ πριν τα 60, αφού διασφάλισε υψηλές συντάξεις, αφού με λίγα λόγια τίναξε το σύστημα στον αέρα, τώρα ζητάει από τη νέα γενιά να πληρώσει τα σπασμένα.

Μοναδική ελπίδα; Ρίξτε μια ματιά στο παρακάτω απόσπασμα από το Μνημόνιο


...Κατάργηση των ειδικών κανόνων για τους ασφαλισμένους πριν από το 1993 (με παράλληλη διατήρηση των κεκτημένων δικαιωμάτων)...

Θα προτιμούσα να μην υπάρχει το κείμενο της παρένθεσης αλλά έστω κι έτσι η ελπίδα υπάρχει...

Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

Ο βελτιωμένος ΟΛΘ

Σε συνέχεια του post του Kourtgeo για τον ΟΛΘ και την προσπάθεια που κάνει να καταστήσει την πόλη προορισμό κρουαζιερόπλοιων, νομίζω αξίζει να γίνει αναφορά και στο πρόσωπο του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου του ΟΛΘ κ.Στέλιο Αγγελούδη.

Ο κ.Αγγελούδης τοποθετήθηκε στη θέση αυτή πριν από περίπου 10 μήνες. Για την κατάσταση που επικρατούσε στον ΟΛΘ τα προηγούμενα χρόνια νομίζω οι πάντες έχουν άποψη. Η απόλυτη στασιμότητα και συνεχής υποβάθμιση του ρόλου του ΟΛΘ στα πράγματα της πόλης. Τον τελευταίο χρόνο αντιθέτως παρατηρείται μία έντονη κινητικότητα εκ μέρους του οργανισμού προς διάφορες κατευθύνσεις. Μερικά χαρακτηριστικά πραδείγματα:

1. Επιτέλους δρομολογήθηκε το έργο της 6ης προβλήτας του λιμανιού. Μετά από αρκετά χρόνια που το έργο έμενε στα χαρτιά λόγω της συνήθους πρακτικής να ζητάμε κονδύλια από την Αθήνα για το οτιδήποτε, Ο ΟΛΘ προχώρησε στο διαγωνισμό μόνος του ενώ η χρηματοδότηση θα γίνει με ίδια κεφάλαια αλλά και με συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Νομίζω ότι αυτό που ζητάμε συνεχώς, δηλαδή να στηριχτεί η πόλη στις δικές της δυνάμεις βρίσκει στην περίπτωση αυτή απόλυτη εφαρμογή. Εξάλλου, υπάρχουν αρκετά χρηματοδοτικά εργαλεία από την ΕΕ που περιμένουν αξιόλογες προτάσεις για να ενεργοποιηθούν. Για την επιλογή της εταιρείας Μοχλός στην οποία δόθηκε το έργο δε θα επεκταθώ, ήδη ακούγονται διάφορα αλλά δεν είμαι ο αρμόδιος να τα αξιολογήσω. Για όσους δε γνωρίζουν η Μοχλός είναι θυγατρική της Τεχνικής Ολυμπιακής η οποία είναι συμφερόντων του κ.Στέγγου (της γνωστής ιστορίας με την τροπολογία Πάχτα στο Πόρτο Καρράς).

2. Στο χώρο της κρουαζιέρας γίνονται σοβαρές προσπάθειες για προσέλκυση τουριστών και όχι θεωρητικές αναλύσεις. Ο ΟΛΘ βρέθηκε στο Ισραήλ στο πλαίσιο μια ευρύτερης προσπάθειας που γίνεται για την αξιοποίηση του εβραϊκού περελθόντος της πόλης, ενώ μέχρι τις 17 Μαρτίου θα εκπροσωπείται και στην έκθεση Cruise Shipping στο Μαϊάμι.

3. Επίσης ο ΟΛΘ φαίνεται ότι προσπαθεί σοβαρά πλέον να εκμεταλλευτεί άλλον έναν παράγοντα που μέχρι τώρα έμενε στα χαρτιά, την περίφημη βαλκανική ενδοχώρα.

4. Σημαντική ήταν και η απόφαση για κλείσιμο της 1ης προβλήτας στα αυτοκίνητα .

5. Τέλος επειδή σε μια επιχείρηση όλα κρίνονται με βάση τα οικονομικά αποτελέσματα, φαίνεται ότι η όλη προσπάθεια αποδίδει τόσο σε επίπεδο τζίρου αλλά και κερδών.

Θεωρώ ότι για διάστημα 10 μηνών έχει συντελεστεί σημαντικό έργο και μακάρι αυτό να συνεχιστεί. Η πόλη έχει ανάγκη απο ανθρώπους που κάνουν τη δουλειά τους καλά και προσπαθούν να βγάλουν το κάρο από τη λάσπη.

Περισσότερα για τον κ.Αγγελούδη εδώ.

Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Γνωρίστε την τέχνη του Τσίρκου...Μία μαγική παράσταση για μικρούς και μεγάλους!!

«One Night in Circus 2011»
Μία μαγική παράσταση τσίρκο για μικρούς και μεγάλους .Μια μέρα στο τσίρκο. Ένα ταξίδι διάρκειας δύο ωρών σε ένα μαγικό κόσμο. Από πού ξεκινάει και πού τελειώνει η τέχνη του τσίρκο; Πόσο καλά γνωρίζουμε αυτόν τον κόσμο;

Η τέχνη του τσίρκο διαδεδομένη σε ολόκληρο τον κόσμο, είναι μάλλον παρεξηγημένη στη χώρα μας. Όταν στην Ελλάδα η μοναδική μορφή της εναλλακτικής αυτής τέχνης που γνωρίζουμε είναι τα περιπλανώμενα τσίρκο που μας επισκέπτονται κατα καιρούς, προκαλώντας αντιδράσεις για την εκμετάλλευση των ζώων, σε ολόκληρο τον κόσμο ανθίζουν σχολές ακροβατικής, ζογκλερικών και παντομίμας ενώ παραγωγές χωρίς ζώα ανεβαίνουν πολύ συχνά με χιλιάδες επισκέπτες κάθε φορά.
Το “Circus of Madame & Monsieur” και τα «Παιδιά Εν Δράσει» μετά την περσινή επιτυχία της παράστασης “One night in a circus” -με πάνω από 900 επισκέπτες- παρουσιάζουν και φέτος τρεις παραστάσεις διάρκειας 2 ωρών η καθεμία τη Τρίτη 15, Τετάρτη 16 και Πέμπτη 17 Μαρτίου στον πολυχώρο πολιτισμού Block33 σχεδιασμένες σύμφωνα με την παράδοση του τσίρκο. Εναέρια ακροβατικά με πανιά και trapeze, clown, juggling show, live μουσική. Εννέα από τους καλύτερους Έλληνες και Ευρωπαίους καλλιτέχνες παρουσιάζουν στο κοινό της Θεσσαλονίκης τις ικανότητες τους και δημιουργούν με φαντασία.
Αν θέλετε να πάρετε μία γεύση του τι θα παρακολουθήσετε, μπορείτε να δείτε το video της περσινής παράστασης




Είναι πιστεύω μια μοναδική εμπειρία για όλους μας γιατί τέτοια θεάματα απλά δεν έχουμε συνηθίσει να τα βλέπουμε συχνά στην πολή μας.. Δώστε λοιπόν στον εαυτό σας μια μοναδική ευκαιρία να γνωρίσει την τέχνη του τσίρκου,να ταξιδέψει, να γελάσει, να συγκινηθεί, να εντυπωσιαστεί και να μαγευτεί.....

Τρίτη 15 και Πέμπτη 17 Μαρτίου στις 21.00
Τετάρτη 16 Μαρτίου στις 19.00
στον πολυχώρο Block33 (26ης Οκτωβρίου 33, περιοχή Σφαγεία)
Τιμές εισiτηρίων: 15€
Για τα παιδιά έως 12 χρονών: 5€
Υπεύθυνοι επικοινωνίας:
Όλγα Κυριακίδου τηλ.: 2310552655 / 6977339692 mail: olga@kidsinaction.gr
Μαρκέλα Κυριαζή Τηλ.: 6944619452 mail: madammemonsieur@googlemail.com

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

Οδηγός Επιβίωσης για το 13oυ Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης!!

Και να που ήρθε η άνοιξη χρονικά και όχι καιρικά και φτάσαμε στην έναρξη ενός ακόμα Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης ..Το 13ο είναι προ το πυλών με απώτερο σκοπό να μας μαγέψει και να μας συναρπάσει παρουσιάζοντας τις εικόνες της κοινωνικής, ιστορικής, πολιτικής και, κυρίως, ανθρώπινης πραγματικότητας του νέου αιώνα, που λειτουργούν ως εφαλτήριο για περιπετειώδεις κινηματογραφικές περιπλανήσεις. Το 13ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Εικόνες του 21ου Αιώνα θα πραγματοποιηθεί από τις 11 έως τις 20 Μαρτίου 2011.


Ιδιαίτερα στοιχεία 13ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ
Το 13ο φεστιβάλ παρουσιάζει φέτος πολλές ιδιομορφίες άξιες λόγου.. Μέσα από ένα πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα, το οποίο περιλαμβάνει ταινίες τεκμηρίωσης από όλο τον κόσμο, καθώς και παράλληλες δράσεις – ημερίδες, masterclasses, ομιλίες, συνέδρια, εκθέσεις-, το Φεστιβάλ φιλοδοξεί να ενημερώσει, να ευαισθητοποιήσει και να κινητοποιήσει το κοινό, γύρω από κρίσιμες θεματικές που απαιτούν την κριτική στάση και την ενεργή συμμετοχή του.
Εξολοκλήρου υπεύθυνος και για την φετινή διοργάνωση είναι ο Δημήτρης Εϊπίδης ο πατέρας του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ. Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ θα προσπαθήσει να "ζήσει" στερημένα και φτωχικά σε σύγκριση με άλλες χρονιές χωρίς όμως αυτό να δημιουργήσει καχεξία στην όλη διοργάνωση. Τα οικονομικά προβλήματα τεράστια όπως και στο 51ο Φεστιβάλ αλλά στόχος είναι να μην επηρεαστεί καθόλου ο Θεσμός.. Φυσικά έχουν κοπεί μαχαίρι τα μεγαλεία και οι φανφάρες και αυτό μπορεί να προβεί σε πολύ καλό όπλο για το μέλλον
Επιπλέον οι Έλληνες κινηματογραφιστές φέτος χωρίς το ομιχλώδες περσινό και προπέρσινο τοπίο παρουσιάζουν μια τεράστια γκάμα θεμάτων, που σίγουρα θα συζητηθούν αρκετά στην διάρκεια του φεστιβάλ.
Το πρόγραμμα πολύ πλούσιο και περιλαμβάνει περίπου 200 ταινίες τεκμηρίωσης χωρισμένες σε 11 ενότητες. Τα Special Olympics, το αφιέρωμα στη Μέση Ανατολή (με αφορμή και το πρόγραμμα του Υπουργείου Πολιτισμου Σταυροδρόμια Πολιτισμού) και τρεις σπουδαίοι σκηνοθέτες ο Ουγγρορώσος Σεργκεϊ Λοζνίτσα, η Τσέχα Έλενα Τριστέκοβα και η θεσσαλονικιά Κυριακή Μάλαμα είναι σίγουρο πως θα προσελκύσουν τα βλέματα όλων.
Το αφιέρωμα με τίτλο «Έτσι είμαι – Ανατρέποντας προκαταλήψεις», με ντοκιμαντέρ που αναδεικνύουν την ξεχωριστή πραγματικότητα των ατόμων με αναπτυξιακές και νοητικές δυσλειτουργίες είναι πολύ πολύ αξιόλογο.

Φέτος τα βραβεία κοινού δεν θα έχουν χρηματικό έπαθλο κι αυτό είναι μια θετική κίνηση γιατί πολλά σενάρια σκεβοριών που ακούγονταν τα τελευταία χρόνια πάνε στο καλάθι των αχρήστων. Φυσικά οι λόγοι που δεν γίνονται είναι καθαρά οικονομικοί αλλά μπορεί να λειτουργήσει πολύ θετικά αυτό το γεγονός...

Σπουδαία η καινοτομία της σύνδεσης του Φεστιβάλ με 4 Ελληνικά Πανεπιστήμια με σκοπό την προβολή μέρους του προγράμματος αλλά και μιας ανοιχτής συζήτησης που θα γίνει στο Ολύμπιον. Φέτος λοιπόν χάρης στην σύνδεση της Θεσσαλονίκης με μια οπτική ίνα οι σπουδαστές και όσοι άλλοι ενδιαφερόμενοι κάτοικοι της Πάτρας, της Κέρκυρας, του Ρεθύμνου και της Λευκωσίας στην Κύπρο θα έχουν την ευκαιρία να γίνουν ένα με το κοινό του Ολύμπιον και να παρακολουθήσουν μια σειρά ταινιών με ένα ειδικό πρόγραμμα που έχει καταρτιστεί.

Εισιτήρια
Η αξία του εισιτηρίου στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης δεν θα την χαρακτήριζες απαγορευτική και είναι 4 ευρώ (Καθημερινά 09:45-24:00) ενώ δίνεται η δυνατότητα σε φοιτητές και κατόχους κάρτας πολιτισμού ή κάρτας ανεργίας να παρακολουθήσουν δωρεάν, με την επίδειξη της κάρτας ανεργίας/ φοιτητικής ταυτότητας /κάρτας πολιτισμού, τις προβολές της αίθουσας Ολύμπιον με ώρα έναρξης έως και τις 15:00 και τις προβολές στο λιμάνι με ώρα έναρξης έως και τις 13:00. Η CineΚάρταF η ετήσια στο 13ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης κοστίζει €50 ενώ η εκπτωτική €30(φοιτητικό πάσο ,κάρτα πολιτισμού, κάρτα ανεργίας κλπ) και προσφέρει 6 δωρεάν εισιτήρια / ημέρα και 25% έκπτωση στις εκδόσεις του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης . Από την άλλη η GOLD κοστίζει €200 και προσφέρει 9 δωρεάν εισιτήρια / ημέρα , προέκδοση εισιτηρίων για όλες τις ημέρες, Αποστολή εισιτηρίων στο σπίτι ,50% έκπτωση στις εκδόσεις του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Προσκλήσεις για τις τελετές έναρξης και λήξης Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ και τέλος δωρεάν τσάντα και κατάλογος Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ. Επιπλέον υπάρχουν και για της δύο κάρτες προσφορές σε καφέ εστιατόρια και μπαρ της πόλης που έχουν χαρακτηριστεί Doc Fest spots με ανάλογες εκπτώσεις..
Τέλος με έκπτωση 50% μπορεί να βρει το κοινό όλες τις παλαιότερες εκδόσεις του Φεστιβάλ Ντοοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης για δέκα ημέρες, όσο διαρκεί δηλαδή το 13ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (11-20 Μαρτίου 2011). Οι τιμές προσφοράς ισχύουν για όλους.

Αίθουσες
Οι αίθουσες Ολύμπιον και Παύλος Ζάννας αποτελούν ένα από τα πλέον ζωντανά κύτταρα της πολιτιστικής ζωής της Θεσσαλονίκης και τον κεντρικό χώρο διεξαγωγής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου . Επιπλέον στις τέσσερις σύγχρονες αίθουσες στις αποθήκες της Προβλήτας A του λιμανιού της Θεσσαλονίκης Cine TZΩN KAΣΣABETHΣ, Cine ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΡΝΕΣ, Cine TΩNIA MAPKETAKH και Cine ΦPINTA ΛIAΠΠAΣ όπως και η αίθουσα στο ΙΕΚ Ακμή είναι έτοιμες να υποδεχτούν το κοινό.. Ελπίζουμε αυτή την φορά τα προβλήματα θέρμανσης που υπήρξαν στις αίθουσες του λιμανιού να μην υπάρξουν γιατί το κρύο είναι τσουχτερό..

Πρόγραμμα – πληροφορίες
Το πρόγραμμα προβολών του 13ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης καθώς και πληροφορίες για την κάθε ταινία αλλά και για τις παράλληλες εκδηλώσεις της διοργάνωσης, είναι διαθέσιμα στην ιστοσελίδα του Φεστιβάλ ενώ μπορείτε να μείνετε ενημερωμένοι μέσω twitter

Προτάσεις
Παρακάτω θα παραθέσουμε προτάσεις για Nτοκιμαντέρ που αξίζει να δείτε…Η πρώτη ομάδα ανήκει στην Κύα Τζήμου του περιοδικό parallaxi και η δεύτερη κατηγορία προτάσεων στο φίλο μου rota958..

Έτσι λοιπόν η κύα τζήμου από το περιοδίκο parallaxi προτείνει:
  • Το El Sicario, room 164.
  • Το "Ροsition among the stars".
  • Το "My Playground".
  • Το βραβευμένο "A future without oil".
  • Το καναδέζικο "You don’t like the truth".
  • Το πολυβραβευμένο ρωσικό ντοκιμαντέρ "The desert of the forbidden art.
  • Μέσα σ’ αυτές και μια διεθνής συμπαραγωγή, μια ταινία οδιπορικο για τη ρεμπέτισα Ρόζα Εσκενάζι με τίτλο "My Sweet Canary".
  • Το "A small act".
  • Δείτε τον "Οργισμένο Δεκέμβρη".
  • Το "Θεσσαλονίκη Αλλιώς" .
  • Το "Maria and I".
  • ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα "39405" και "Επάνω στα ίχνη" για την ιστορία των Εβραίων της Θεσσαλονίκης.
  • Το "Blockade" (2005).
  • Το "Rene" (2008) .
  • 9 πρόσφατα ντοκιμαντέρ από χώρες όπως το Ισραήλ, ο Λίβανος, η Συρία, αλλά και οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Νορβηγία. Δείτε τα όλα χωρίς δισταγμό αλλά μη χάσετε το "Tears of Gaza" της Βίμπεκε Λόκεμπεργκ, ένα ντοκουμέντο του βομβαρδισμού της Γάζας από τον ισραηλινό στρατό τη διετία 2008-2009.

Ο rota958 προτείνει

  • Άξιζα 50 Πρόβατα
  • Γράμματα από την έρημο
  • Τομ Ζε, απελευθερωμένος αστροναύτης
  • Η αυτοβιογραφία του Νικολάε Τσαουσέσκου
  • Η δική μου Περεστρόικα
  • Η Οδός Αρμπόρ
  • Μια θέση ανάμεσα στα αστέρια
  • Ο αγωγός
  • Χαμάντα
  • Πρώτη φορά στη ζωή μου
  • Στον κήπο των ήχων.
  • Το όνομα της είναι Σάμπιν
  • Γλυκό μου καναρίνι
  • Οι 12 Λιβανέζοι
  • Champions : Μια αστεία ιστορία
  • Ι Would like to give you my heart ΖΗΤΑ-ΜΙ
  • Lost Bodies
  • Οβριοκάστρο Κερατέας
  • Οργισμένος Δεκέμβρης
  • Θεσσαλον-ήχοι

Περιληπτικά μπορείτε να βρείτε πληροφορίες για όλες αυτές τις προτάσεις στο blog του φίλου μας rota , όπως και να ενημερωθείτε για τις εξελίξεις μέσα από το φεστιβάλ . Φέτος το μενού θα έχει και podcasts!!
Καταλαβαίνεται ότι οι προτάσεις αυτές είναι σχετικές για τον καθένα και εξαρτώνται άμεσα με τα ενδιαφέροντα του καθενός .Στόχος δεν είναι να σας κατευθύνουμε κάπου απλά να παρουσιάσουμε ένα μικρό μπούσουλα σε ανθρώπους που δεν έχουν χρόνο να το ψάξουν πολύ…

13 Παράλληλες εκδηλώσεις που ξεχωρίζουμε

  • Στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (ΚΜΣΤ), (Αποθήκη Β1, Λιμάνι) επισκεφτείτε την έκθεση φωτογραφίας του Dieter Sauter, "Human landscapes".
  • Η ημερίδα "Έτσι είμαι: Ανατρέποντας προκαταλήψεις" (15/3) θα πραγματοποιηθεί με τη συμμετοχή σκηνοθετών, εκπροσώπων συλλόγων και ειδικών, με θέματα όπως, ο αγώνας για τα ανθρώπινα δικαιώματα των ατόμων με αναπτυξιακά και δια-νοητικά προβλήματα, η ενσωμάτωση στο σχολείο, η αντιμετώπιση των προκαταλήψεων, οι κίνδυνοι του ιδρυματισμού και τα οφέλη των κέντρων ειδικής εκπαίδευσης.
  • Ένα εργαστηριακό σεμινάριο με τίτλο "Η άνθιση του ελληνικού ντοκιμαντέρ" θα πραγματοποιηθεί στις 18/3 και μια διάλεξη του σκηνοθέτηRainer Simon στις 19/3.
  • Ένα masterclass θα δοθεί από τον Σερκεί Λοζνίτσα στις 16/3.
  • Το 3ο Ετήσιο διεθνές συνέδριο ντοκιμαντέρ που διοργανώνεται σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ντοκιμαντέρ (EDN) θα πραγματοποιηθεί στα ΙΕΚ ΑΚΜΗ την Τρίτη 15 Μαρτίου, 10:00-17:00.
  • Ειδική ζώνη για τα σχολεια θα υπάρχει στα πλαίσια της δράσης Docs for Kids από 14-18 Μαρτίου, 9:00-12:00, στην αίθουσα Φρίντα Λιάππα.
  • Το πάρτι Έναρξης (11/3 μετά το τέλος της Τελετής) και Λήξης (19/3, 23:00) θα γίνει es (Φράγκων 2-4).

ΥΓ. Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ πιστό στην ιδεολογία του θα προσπαθήσει να μας μαγέψει με την ουσία των εικόνων που θα παρουσιαστούν σε αυτό και θα απαλείψει(αναγκαστικά προφανώς) ορισμένες υπερβολές του παρελθόντος.. Σε αυτήν την δύσκολη οικονομική συγκυρία που βιώνουμε όλοι μας, το φεστιβάλ επιβάλλεται να διατηρήσει το κοινό του και γιατί όχι και να το αυξήσει ,αυξάνοντας παράλληλα με λιγότερα έξοδα τα έσοδα του και προσπαθώντας να οδηγηθεί σε ανώτερο επίπεδο…Γιατί η δύναμη ενός φεστιβάλ είναι ο κόσμος που το στηρίζει και οι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτό…Καιρός λοιπόν να γίνει μια υπέρβαση για να μπορούμε να μιλάμε στο μέλλον και για κινηματογραφικό Τουρισμό…

Και για να μπείτε πιο καλά στο κλίμα δείτε το εξαιρετικό video του Εμμανουήλ Παπαδόπουλου που φτιάχτηκε για την τελετή λήξης του 51ου φεστιβάλ κινηματογράφου και αναφέρετε στο "Tαξίδι του film".





Καλές προβολές σε όλους σας...

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

H κρουαζιέρα πάει Θεσσαλονίκη….?

Thessaloniki…
SEE/HEAR/TASTE/DISCOVER
An unforgettable Cruise experience

Με αυτό το σλόγκαν προσπαθεί ο Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης να προωθήσει την Θεσσαλονίκη ως προορισμό στα κρουαζιερόπλοια, την πόλη που ενώ έχει το «μεγαλύτερο» παραλιακό μέτωπο στην Ευρώπη ΔΕΝ το έχει αξιοποιήσει ΟΥΤΕ ΣΤΟ ελάχιστο..

Είναι αλήθεια ότι όταν σήμερα έπεσαν στην αντίληψη μου τα συγκεκριμένα φυλλάδια το αίσθημα που μου δημιουργήθηκε ήταν πολύ θετικό…Είπα «επιτέλους..!! κάτι κινείται…» Όμως, καθώς περνούσε η ώρα αναρωτιόμουν αν τελικά αυτός ο τρόπος είναι ο ενδεδειγμένος για να δημιουργηθεί ένα σταθερό «κύμα» τουριστών που θα επισκέπτονται την πόλη μας.. Με ένα σύντομο φυλλάδιο που δίνει έμφαση σε εικόνες και σλόγκαν και ένα λίγο πιο αναλυτικό μπορεί κανείς να το πετύχει αυτό?

Εγώ απλά θα πω μακάρι..
Θα μου πείτε αρχή είναι ..
Θα σας απαντούσα η αρχή είναι το ήμισυ του παντός…
Βέβαια επειδή είμαστε στην Θεσσαλονίκη και μόνο που έγινε αρχή έχει κάποια αξία..
Και το ερώτημα που τίθεται λοιπόν είναι ένα ? Τι θέλουμε να πετύχουμε….?

Αν φυσικά σκοπός μας είναι να εκμεταλλευτούμε την κρουαζιέρα φέτος που γίνεται μακελειό στην Αίγυπτο, την Λιβύη και την Τυνησία, τότε θα πω πως τέτοιες προσπάθειες μπορούν να πετύχουν από μόνες τους (στον αυτόματο) για «αναγκαστικούς»-περιστασιακούς και μόνο λόγους.. Αν όμως ο στόχος μας είναι να αποκτήσει η πόλη μας ένα όνομα στην κρουαζιέρα και να έχει σταθερά επισκέπτες πχ 1εκ το χρόνο αυτά όλα ακούγονται προνηπιακά ..

Οι τίτλοι όπως η Πόλη του πολιτισμού, η ιστορική πόλη, η ρομαντική , η πόλη του καλοκαιριού και της παράδοσης είναι "μαρκετίστικα και πιασάρικα" αλλά νομίζω ότι κρύβουν και μια αβάσταχτη κενότητα…? Είναι η πόλη μας έτοιμη να κάνει επιτέλους ένα οργανωμένο Στρατηγικό πλάνο τουριστικής ανάπτυξης ?

Πρέπει επιτέλους η πόλη να γίνει ΜΙΑ ομάδα .. Ας κάτσουν σε ένα τραπέζι όλοι οι φορείς της πόλης να βγάλουν ένα στρατηγικό πλάνο για τα επόμενα δέκα χρόνια...Τόσο δύσκολο είναι? Πότε θα καταλάβουμε πως ο "ήλιος" της Θεσσαλονίκης είναι ο τουρισμός?

ΥΓ. Συγχαρητήρια στον ΟΛΘ για αυτήν την μεμονωμένη προσπάθεια …Ελπίζω να είναι πολύ κοντά η μέρα που θα έχουμε ένα υλοποιήσιμο στρατηγικό σχέδιο τουριστικής ανάπτυξης το οποίο δεν θα πάει στην Ανακύκλωση ούτε θα κιτρινίσει στα συρτάρια κάποιων γραφείων…

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

Η τέχνη στο δρόμο...

H τέχνη στο δρόμο είναι ένα Project το οποίο οραματίστηκε η Εσθονή εθελόντρια των Παιδιών Εν Δράσει Nele Soovali με σκοπό να προωθήσει την μέθοδο των Free Postcards στην Θεσσαλονίκη.
Έτσι λοιπόν η Nele Soovali δημιούργησε 9 κάρτες με θέμα την ΜΚΟ Παιδιά Εν Δράσει, τις οποίες σύντομα θα ανακαλύψετε σε νεανικά στέκια και σημεία της πόλης. Ψάξτε να τις βρείτε και να τις μαζέψετε όλες. Εάν πάλι έχετε κάποιο χώρο (καφετέρια, κέντρο πολιτισμού κτλ) και θέλετε να έχετε τις postcards τότε μπορείτε να τις προμηθευτείτε από τα γραφεία των Παιδιών Εν Δράσει ή να επικοινωνήσετε με τη nele@kidsinaction.gr. Μπορείτε να δείτε όλες τις κάρτες στην ιστοσελίδα των http://www.kidsinaction.gr/ , αλλά και στη σελίδα τους στο Facebook . Tα γραφεία των Παιδιών Εν Δράσει βρίσκονται μέσα στο πολυχώρο Block 33, 26ης Οκτωβρίου 33 (2310 55 26 55).
Όποιος/α θέλει να συμμετέχει στο πρόγραμμα και να δει τις φωτογραφίες ή τις ζωγραφιές του/της να γίνονται κάρτες, δεν έχει παρά να επικοινωνήσει με την ίδια στο e-mail της.
Ποια είναι όμως τα παιδιά εν δράσει ?

Τα "Παιδιά Εν Δράσει" μέσα από μία σειρά δραστηριοτήτων προσπαθούν να φέρουν σε επαφή, να εμπνεύσουν και να δώσουν κίνητρα στους νέους για την ανάληψη δράσης και συμμετοχής. Φεστιβάλ, συναυλίες, θέατρο δρόμου, εκθέσεις, παραστάσεις, οργανώνονται και πραγματοποιούνται σε κεντρικές πλατείες και δρόμους της πόλης μας. Ακόμα η ομάδα πληροφορεί, ενθαρρύνει και προετοιμάζει νέους να συμμετάσχουν σε προγράμματα εθελοντισμού στην Ευρώπη αλλά και στον κόσμο.

Πραγματικά θεωρώ την όλη προσπάθεια αξιολογότατη και πιστεύω πως η Θεσσαλονίκη από τέτοιες ενέργειες δεν έχει να χάσει τίποτα.. Ισά ίσα τα οφέλη μπορεί να είναι πολλά..Τα τελευταία χρόνια άλλωστε υπάρχουν πολλές ανεξάρτητες ομάδες κάθε είδους εθελοντικές, θεατρικές, φωτογραφικές, κινηματογραφικές κλπ που προσπαθούν να διαμορφώσουν μια διαφορετική εικόνα της Θεσσαλονίκης .. Και οι καρποί αυτών των προσπαθείων ,πιστέψτε με, σύντομα θα ευδοκιμήσουν...

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

Νέες πτήσεις - update

Πριν λίγες ημέρες είχαμε γράψει για τις νέες πτήσεις που έχουν ανακοινωθεί από και προς το αεροδρόμιο Μακεδονία.
Σχετικά με το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη - Κωνσταντινούπολη ανακοινώθηκε ότι τελικά θα ξεκινήσει στις 27 Μαϊου, περισσότερα εδώ.

Επίσης ανακοινώθηκε από την Ολυμπιακή η κατάργηση του δρομολογίου για Λονδίνο αλλά και η επανέναρξη των πτήσεων για Χανιά, Ηράκλειο, Μυτιλήνη και Ρόδο. Το δελτίο τύπου εδώ. Προσωπικά θεωρώ θετικές και τις αλλαγές της Ολυμπιακής γιατί για Λονδίνο υπάρχουν εναλλακτικές ενώ πχ για Χανιά είχε μείνει μόνο μία πτήση της Aegean και αυτή σε όχι βολική ώρα.



ΥΓ: Δεν τις προλαβαίνουμε τις νέες πτήσεις. H Ryanair βάζει και δρομολόγιο Θεσσαλονίκη-Ρώμη από 5 Μαϊου, περισσότερα εδώ

Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

Η Θεσσαλονίκη μπορεί να αλλάξει?

Το δεδομένο είναι ένα.. Η Θεσσαλονίκη έτσι όπως έχει γίνει δεν ικανοποιεί κανέναν... Ακόμα και αυτοί που θεωρούσαν ότι δεν πρέπει να αλλάξει κάτι είναι πλέον πολύ πιο διαλλακτικοί. Όλο και περισσότεροι πολίτες της πόλης ενστερνίζονται και υποστηρίζουν θερμά απόψεις που λένε ότι μπορούμε «εύκολα» να έχουμε μια πόλη πιο ανθρώπινη. Μια τελείως διαφορετική Θεσσαλονίκη . Μια Θεσσαλονίκη, μεταμορφωμένη σε μια βιώσιμη, συμπαγή και σύγχρονη πόλη με περισσότερο πράσινο ,με πράσινη κυκλοφορία και ανάκτηση χαμένου δημόσιου χώρου..

Μα θα μου πείτε όνειρα βλέπεις σήμερα? Σε χτύπησε το κρύο της άνοιξης? Αυτά δεν γίνονται ρε φίλε …..Κι όμως εγώ λέω ότι γίνονται…Μελέτες και έρευνες ρεαλιστικές και οικονομικά υλοποιήσιμες έχουν γίνει πάμπολλες…Πολιτική βούληση και στήριξη όμως δεν μπόρεσαν να βρουν(ούτε από εμάς τους ίδιους) !!!
Μήπως θέλετε να μάθετε πως μπορούν όμως να γίνουν όλα τα παραπάνω που προ-ανέφερα? Αν ναι δεν έχετε πάρα να θυσιάσετε λίγο από τον ελεύθερο σας χρόνο και να παρακολουθήσετε σήμερα την εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στις 2 Μαρτίου 2011 στις 7.30 μ.μ. στην Αποθήκη Δ’ του 1ου Προβλήτα του Λιμανιού…

Η Ένωση για τα Δικαιώματα των Πεζών προσπαθώντας να συμβάλει στη συζήτηση για την αναβάθμιση του δημόσιου χώρου της Θεσσαλονίκης και την ποιότητα της καθημερινότητάς μας, παρουσιάζει την πρόταση του αρχιτέκτονα, Δρ. E.T.S.A.Barcelona, Νίκου Σουλάκη με θέμα: «Η Θεσσαλονίκη μπορεί να αλλάξει: Πράσινη κυκλοφορία και ανάκτηση του χαμένου δημόσιου χώρου» . Μία ‘’βήμα προς βήμα’’ περιγραφή του πως μπορεί η Θεσσαλονίκη να αποκτήσει νέο πρόσωπο και να μεταμορφωθεί σε πόλη φιλική προς τους πολίτες. Θα ακολουθήσει συζήτηση στην οποία θα συμμετέχουν οι:
  • Ανδρέας Κουράκης, Αντιδήμαρχος Αστικού Σχεδιασμού, Πολεοδομίας & Δικτύων.
  • Γιώργος Παπακώστας, Πρόεδρος του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Α.Π.Θ.
  • Άρις Γεωργίου, Αρχιτέκτων
  • Άκης Αγγελίδης, Αρχιτέκτων – Πολεοδόμος, αντιπρόεδρος της Ένωσης για τα Δικαιώματα των Πεζών.

Τη συζήτηση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος, διευθυντής των εφημερίδων «Αγγελιοφόρος» και «Αγγελιοφόρος της Κυριακής», Τραϊανός Χατζηδημητρίου.

Φανταστήκατε ποτέ την Αγία Σοφίας σαν Πεζόδρομο ? Φανταστήκατε ποτέ την τσιμισκή με μεγαλύτερο πεζοδρόμιο, τραμ και αρκετά δέντρα? Νομίζετε ότι όλα αυτά κινούνται κάπου ανάμεσα στην σφαίρα της φαντασίας με την παράνοια? Δεν έχετε παρά να παρευρεθείτε και εσείς στην εκδήλωση για να καταλάβετε ότι όλα αυτά μπορούν να γίνουν αν σχεδιαστούν σωστά και αν αποφασίσουμε την ριζική αλλαγή της λειτουργίας της πόλης.. Γι’ αυτό λοιπόν όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να βρεθεί σήμερα στις 2 Μαρτίου 2011 στις 7.30 μ.μ. στην Αποθήκη Δ’ του 1ου Προβλήτα του Λιμανιού για να παρακολουθήσει την εκδήλωση.

Το ilovethessaloniki στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις τέτοιες προσπάθειες.. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε τη σελίδα της εκδήλωσης στο Facebook

Η παραποίηση (;) μιας είδησης

Σε αυτό το blog έχω δώσει πολλές φορές Link για ειδήσεις στην ενημερωτική ιστοσελίδα voria την οποία διαβάζω καθημερινά και η οποία πράγματι είναι αρκετά ενδιαφέρουσα κυρίως για τοπικά θέματα. Κάτι που διάβασα όμως σήμερα μου φάνηκε να μη στηρίζεται πουθενά.

Να το πιάσω από την αρχή. Χθες δημοσιεύτηκε σε πολλές εφημερίδες μία κατά τη γνώμη μου πολύ σημαντική είδηση σχετικά με μία πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για έκδοση ομολόγων προκειμένου να χρηματοδοτηθούν έργα υποδομής σε όλη την Ευρώπη. Με λίγα λόγια λόγω της στενότητας σε χρηματοδότηση που επικρατεί (πχ τραπεζική χρηματοδότηση) και της συρρίκνωσης των δημοσίων επενδύσεων σε πολλές χώρες, και η οποία στενότητα κεφαλαίων αναμένεται να συνεχιστεί, πολλά έργα υποδομής είτε καθυστερούν (όσα έχουν ήδη ξεκινήσει) είτε δεν ξεκινούν όσα βρίσκονται σε ώριμο στάδιο μελετών κλπ. Η κεντρική ιδέα του ομολόγου αυτού λοιπόν είναι να εκδίδεται από επιχειρήσεις μεγάλων έργων με την κάλυψη-εγγύηση της Ευρωπαικής Ένωσης (πχ από την ΕΤΕΠ), προκειμένου να βρεθούν ενδιαφερόμενοι επενδυτές να τα αγοράσουν (πχ ασφαλιστικά ταμεία). Για την είδηση ενδεικτικά εδώ και εδώ. Όπως λοιπόν αντιλαμβάνεται κανείς το σχέδιο αφορά όλη την Ευρώπη και επίσης αναμένεται να ξεκινήσει το 2014 (βλέπε είδηση).

Σήμερα λοιπόν η Voria δημοσιεύει ότι η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται σε επικοινωνία με τις Βρυξέλλες προκειμένου να εκδοθεί ένα ειδικό ευρωομόλογο για να ξεκολλήσουν πολλά δημόσια έργα στην Ελλάδα.
Η είδηση μάλιστα δημοσιεύεται μία ημέρα μετά τη σχετική ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.


Εμένα μου φαίνεται ότι η Voria πήρε μία είδηση που αφορά στην Ευρώπη συνολικά και η οποία δεν αναμένεται να εφαρμοστεί πριν το 2014 και την αναπαρήγαγε με ένα τελείως αυθαίρετο τρόπο σαν να εξετάζεται η έκδοση του ευρωομολόγου αποκλειστικά για την Ελλάδα. Ίσως σκέφτηκε ότι η πραγματική είδηση είναι αρκετά γενική για το μέσο αναγνώστη ενώ αν την παρουσιάσουμε με επικεντρο την Ελλάδα θα γίνει πιο ενδιαφέρουσα. Μόνο που δεν είναι η αλήθεια.


Για πιο επίσημη ενημέρωση δείτε και την ανακοίνωση στην ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και την αντίστοιχη από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.



ΥΓ: Εννοείται πως δε διεκδικώ το αλάθητο, οπότε είμαι πρόθυμος να ακούσω τον αντίλογο αν έχω κανει λάθος.