Στόχος να ανακαλύψω τι συμβαίνει στο τόσο κοντινό αλλά συνάμα ανεξερεύνητο και άβατο Κριαρίτσι… Για να φτάσει κάποιος στο Κριαρίτσι πρέπει αφού πρώτα κάνει τα αυτονόητα (2 πόδι Χαλκιδικής), να βρει το σημείο όπου πρέπει να στρίψει και ν’ ακολουθήσει ένα χωματόδρομο …Σε εκείνο λοιπόν το σημείο είναι που πετάει από το παράθυρο την λογική του και παίρνει συνοδηγό στο αυτοκίνητο την παράνοια…
Τι συμβαίνει λοιπόν σε αυτά τα λίγα χιλιόμετρα χωματόδρομου και η λογική πάει αναγκαστικό περίπατο?
Μετά από περίπου 1,5 χιλιόμετρο χωματόδρομου ήπιας μορφής, συναντάς έναν ασφαλτοστρωμένο δρόμο. Βασικά όχι έναν αλλά εκατοντάδες… Όλη η αχανής αυτή περιοχή, 
έκτασης 13,000 στρεμμάτων αυλακώνεται με ασφαλτόδρομους, τσιμεντόδρομους και μεγάλες γέφυρες ( έξι στο αριθμό παρακαλώ..) με πλήρες σύστημα αποχέτευσης ,με δίκτυο ΟΤΕ, με πυροσβεστικό δίκτυο και φυσικά με βιολογικό καθαρισμό!!! Και εκεί είναι που κοντοστέκεσαι και αρχίζεις να τρομάζεις.. Σίγουρα κάτι μυστήριο παίζει στην περιοχή…
Δεν είναι δυνατόν στην μέση του πουθενά να συναντάς υποδομές που θα ζήλευαν πάρα πολλές κατοικημένες περιοχές στην Ελλάδα … Μα εδώ δεν υπάρχει άνθρωπος.. Μόνο κατσίκια..!!!
Τα χειρόγραφα και αυτοσχέδια σημάδια πάνω στον δρόμο σε οδηγούν στην κεντρική παραλία του Κριαρίτσι. Όμως το ενεργειακό μου υπόβαθρο με παρότρυνε να μην ακολουθήσω τα σημάδια και να περιπλανηθώ για ώρες στους ίδιους δαιδαλώδεις δρόμους κάτω από τον καυτό ήλιο…
Αν λοιπόν και εσύ νιώθεις ότι μπορείς να ανταποκριθείς στις προκλήσεις ενός 
ασφαλτοστρωμένου λαβύρινθου δοκίμασε να περιπλανηθείς σε αυτό το αχανέστατο σύμπλεγμα δρόμων χωρίς να δώσεις σημασία στα σημάδια και ίσως καταλήξεις εκεί από όπου ξεκίνησες…!! Εκτός και αν είσαι τυχερός και τελικά βρεις τους πολύ καλά κρυμμένους και απόμερους κολπίσκους και χαζέψεις από ομορφιά και ησυχία…
Βέβαια αν είσαι από αυτούς που υπερεκτίμησες τις δυνάμεις σου μην στεναχωριέσαι.. Κάπου εκεί ανάμεσα στην άσκοπη περιπλάνηση σου στους δρόμους του Κριαριτσίου θα ανταμώσεις κανένα βελάκι που θα σε οδηγεί στην κεντρική παραλία…Και η εικόνα της παραλίας , θα σε ανταμείψει για τον κόπο σου…
Γιατί «Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να ναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις….».Και πιστέψτε με είναι πολύ μακρύς….
Και αν στο γυρισμό σου αναρωτηθείς τελικά για ποιον και από ποιον έγιναν όλες αυτές οι υποδομές εσύ θα ξέρεις …
Μα φυσικά από τα εξωγήινα κατσίκια….
Υγ. Η περιοχή επρόκειτο στο παρελθόν να γίνει ο Οικισμός του Αγ. Παύλου σε έκταση που αγοράσθηκε από την ομώνυμη μονή του Αγ. Όρους και από μια κοινοπραξία συλλόγων υπαλλήλων για την ανέγερση 3,000 περίπου παραθεριστικών κατοικιών. Τελικά όμως τα εξωγήινα κατσίκια κέρδισαν την μάχη (όχι τον πόλεμο ) της διεκδίκησης της περιοχής και απολαμβάνουν τους περιπάτους τους στις επαρχιακές εθνικές οδούς του Κριαριτσίου…
Δοκίμασα να χαθώ στο post τοπίο του κριαριτσίου (μου θύμησε λίγο πολεμική καταστροφή) με το φως της Πανσελήνου που είχε εκεί γύρω στο 15αυγουστο... και το ρίσκο αποζημείωσε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε γνωρίζω αν εχει χαρτογραφηθεί πρόσφατα από κανέναν εκεί ντόπιο αυτό το πολυπλόκαμο δίκτυο δρόμων και παράδρομων... αλλά το σίγουρο είναι ότι δε το έχει πολυψάξει κανείς τις τελευταίες δεκαετίες...
Πέραν της έκπληξης όταν ο δρόμος τυχαία με οδήγησε σε ένα απίστευτο σημείο που μετά δεν ξανακατάφερα να βρώ (υπάρχουν πολλά τέτοια αλλά αυτόν ήταν το κάτι άλλο)... πολύ κοντά στη θάλασσα...μεγάλη αίσθηση μου έκανε ένας καταυλισμός από τροχοβίλες Ιταλών... μακριά από τα φώτα και το πολιτισμό... χωμένοι μες τον λαβύρινθο.
Στο κριαρίτσι είναι σαν να έχεις περάσεις σε κάποια άλλη διάσταση... σε κάποια άλλη γη...
"Γνωστή είναι η περίπτωση του δάσους στο Κριαρίτσι, το οποίο μετά από τρεις συνεχόμενους εμπρησμούς αποχαρακτηρίστηκε και σήμερα ετοιμάζονται να χτιστούν 3.500 κατοικίες. Και το τραγελαφικό είναι ότι σε μια περιοχή που δεν υπάρχει νερό επιτρέπουν να χτιστεί ένας ολόκληρος οικισμός, ενώ έως τώρα με το επιχείρημα της έλλειψης νερού δεν έδιναν τις γνωστές άδειες στους κτηνοτρόφους της Συκιάς απαιτώντας μελέτη βοσκοϊκανότητας της περιοχής!".
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.makthes.gr/news/reportage/21693/
http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=182752
Απουσιάζει η συναίσθηση ότι είμαστε "πολίτες," (εδώ γελάμε) ενός μορφώματος που θέλει να λέγεται "κράτος δικαίου". Υπέροχες φωτό, σε ταξιδεύουν...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ιστορικό του συγκεκριμένου έργου, επιγραμματικά:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι σύλλογοι που μετείχαν στον συνεταιρισμό ήταν 3:
1. Μηχανικών - υπομηχανικών νομού Κοζάνης
2. Τραπεζικών υπαλλήλων Βορείου Ελλάδος
3. Απόστρατων αξιωματικών Χωροφυλακής
Η ιστορία ξεκίνησε γύρω στο 1975 και “βρωμάει” απ' όπου και να την πιάσεις...
Μετά από κλήρωση που κέρδισαν οι Μηχανικοί Κοζάνης, οι υπόλοιποι 2 σύλλογοι ενοχλήθηκαν που θα χάσουν το φιλέτο και με πρωτοστατούντες τους τότε χωροφύλακες, "έπεισαν" τους κερδίσαντες μηχανικούς να μετέχουν και οι τρεις σε μια κοινοπραξία (η δουλειά τελείωσε πολύ γρήγορα, μέσα σε κάτι μαύρα αυτοκίνητα της εποχής, που όσοι εισέρχονταν, εξερχόμενοι είχαν υπογράψει “με τη θέλησή τους”).
Το καλοκαίρι του 1977, μετά από κάτι περίεργες επαναλαμβανόμενες πυρκαγιές, η περιοχή αποχαρακτηρίστηκε από δασική, οπότε άνοιξε ο δρόμος για την υλοποίηση.
Η αυτοχρηματοδότηση του έργου ξεκίνησε την ίδια χρονιά με τα μέλη των συλλόγων να πληρώνουν μία εισφορά, όπου με το πέρας των εργασιών θα τους παραδίδονταν και ένα οικόπεδο με την κατοικία τελειωμένη. Το ποσό που μαζευόταν, κατατέθηκε σε τράπεζα και διαχειριζόταν από το Δ.Σ. της κοινοπραξίας.
18 χρόνια μετά, αρχές του 1995, τα έργα ξεκίνησαν, με πρώτο ανάδοχο την τεχνική εταιρεία ΑΒΑΞ Α.Ε., όπου ένα χρόνο μετά παραδόθηκαν οι χαραγμένοι δρόμοι και τα οριοθετημένα οικόπεδα.
Εν έτει 1996, ανατίθεται δεύτερος ανάδοχος η εταιρεία Ν. Καματάκης Α.Ε.Β.Ε., όπου ανέλαβε τα έργα υποδομής (υπόγεια δίκτυα ρεύματος, τηλεπικοινωνιών και αποχέτευσης), το βιολογικό καθαρισμό (που έμεινε ατελής) με αρκετές καθυστερήσεις, κατασκευαστικές παρατυπίες και ύποπτες αποχαρακτηρίσεις αρκετών αρχαιολογικών χώρων (κάποιοι από τους χώρους αυτούς ανατινάχτηκαν μ' εκρηκτικά, προς διάνοιξη οδών και λείανση του τοπίου).
Γύρω στα τέλη 1997 – αρχές 1998, το αρχικό κεφάλαιο στέρεψε, οπότε οι σύλλογοι άρχισαν και πάλι να παίρνουν συνδρομές από τα μέλη τους, ώστε να καταφέρει να υλοποιηθεί το έργο.
Καλοκαίρι του 2004, η εταιρεία Καματάκης χρεοκόπησε (αφήνοντας χωρίς αποζημίωση και απλήρωτους για 9 και πλέον μήνες 600 υπαλλήλους), οπότε και το έργο αφέθηκε στην τύχη του, ελλείψει πόρων. Οι δικαιούχοι έχουν απλώς στην κατοχή τους ένα οικόπεδο, με τα έργα υποδομής παρόντα αλλά μη χρηστικά.
και λίγα λέτε η λαμογιά στο μεγαλείο της. Να περιμένεις 40 χρόνια να αξιοποιηθεί μία περιουσία που φορολογείτε με ενφια για 40000 ευρώ αντικειμενική αξία σιν τα χρήματα που δώσαμε για τα έργα . Η Ελλάδα ένα τρελάδικο
ΔιαγραφήΠάντως, υπάρχει site το οποίο πουλάει οικόπεδα, στην εν λόγω περιοχή.. Προσωπικά, αφού είναι ο παράδεισός μου, για τα τελευταία 7 χρόνια, ευχομαι να μη προχωρήσει ποτέ το έργο αλλά και να μην το ανακαλύψουν και πολλοί!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπολλες ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΕΣ ΣΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΡΑΨΤΕΣ τότε!
Διαγραφήανακρίβειες?????? ήσουν δικαιούχος γιατί εγώ ήμουν!!!!!
ΔιαγραφήΟι οικοπεδούχοι, έχουν κάθε νόμιμο δικαίωμα να εκμεταλλευτούν το οικόπεδο που τους ανήκει, μόνο για προσωπική χρήση και όχι για εμπορική. Το γεγονός ότι δε χτίζει κανείς οφείλεται στην κρίση και ίσως στην ελπίδα της πώλησης του οικοπέδου σε ξένους επενδυτές. Τα περί εκβιασμών, εμπρησμών και οικολογικών ανησυχιών, δεν αξίζουν καν σχολιασμό. Ας υποδείξει κάποιος αντίστοιχο οικισμό με αυτές τις προδιαγραφές εντός συνόρων. Αλλά αν αγοραστεί συνολικά η έκταση από κάποιον επενδυτή και χτίσει κάποιο resort τότε να δούμε τι θα λέμε όλοι εμείς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τις τοπικές επιχειρήσεις τι γίνετε ή τι θα γίνει υπάρχει περίπτωση να κλεισουν;;;
ΑπάντησηΔιαγραφή