Χάθηκαν ζωές, έφυγαν ψυχές τρομαγμένες, καταρρακωμένες. 
Επιχειρηματίες του χωριού, «φίλοι μας», «γνωστοί μας» που από την καταξίωση φτάσανε σε μια «βραδιά» στον πάτο. Λάθος επιλογές θα μου πείτε. Πώς μπορείς όμως να κρίνεις τον άλλον για τη λάθος του επιλογή χωρίς να ξέρεις τι τον οδήγησε σε αυτή τη λύση; Πώς;
Μια μικρογραφία του χωριού μπλεγμένη στα γρανάζια «κλεφτοκοτάδων». Τοκογλυφία, προστασία σε επιχειρήσεις, διευκολύνσεις παντός τύπου με μπλεγμένους «επιχειρηματίες», «μαυρογιαλούρους», κόμματα, εφοριακούς, αστυνομικούς, γιατρούς, τραπεζικούς, δικηγόρους, μπράβους και δημοσιογράφους. Γέμισε η πλατεία με λίστες και ονόματα.
Ναι, κάποιοι ήξεραν πολλά εδώ και πολύ καιρό αλλά ποιος να μιλήσει και πού να το πει; Στην αστυνομία; Στα ΜΜΕ; Στην εφορία; Στους πολιτικούς; Στη δικαιοσύνη; Πού; Ποιος θα διακινδύνευε την προσωπική του ζωή, την ίδια του την οικογένεια του, για να μιλήσει σε ένα σύστημα τελείως αναξιόπιστο; Ποιος θα μιλούσε σε ένα κράτος που είναι το ίδιο μπλεγμένο στα γρανάζια των «κλεφτοκοτάδων»;
Μόνον ένας… Μόνο αυτός που δεν φοβάται το θάνατο… Μόνον αυτός που δεν έχει τίποτα να χάσει πέρα από την ζωή του… Όμως ως εδώ…
Επιτέλους, η ανεπάρκεια της πολιτείας και των δημόσιων αρχών οι οποίες δεν μπορούν να εποπτεύσουν ούτε του «οίκου ανοχής» τους, δεν μπορούν να χρεώνουν στους κατοίκους του χωριού μας τη σιωπή.
Γιατί η σιωπή έχει γίνει κραυγή εδώ και πολύ καιρό, απλά οι ωτοασπίδες δεν τους αφήνουν να την ακούσουν. Φωνάζει δυνατά.
Ακούει κανείς;
«Δικαιοσύνη, δικαιοσύνη, δικαιοσύνη… Σε όλους και σε όλα!»
Ακούει κανείς;
«Δικαιοσύνη , δικαιοσύνη, δικαιοσύνη.. Από τα κεφάλια προς τα πόδια!»
Μας ακούει κανείς; Σιωπή…
ΥΓ.To Κείμενο έχει δημοσιευθεί και στην parallaxi. Η εικόνα είναι από το http://thess.gr/blog/2223
Εξαιρετικό κείμενο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο σε οποίον το έγραψε ...
ΑπάντησηΔιαγραφή