Η αυλαία του 13ου φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης έπεσε για ακόμα μια χρονιά και τα συναισθήματα που βιώσαμε αυτές τις 10 μέρες ήταν έντονα και ανάμεικτα … Tο φεστιβάλ κατάφερε να μας μαγέψει και να μας συναρπάσει, να μας συγκινήσει και να μας προβληματίσει παρουσιάζοντας τις εικόνες της κοινωνικής, 
ιστορικής, πολιτικής και, κυρίως, ανθρώπινης πραγματικότητας του νέου αιώνα δίνοντας ένα άλλο χρώμα στην μουντή καθημερινότητα της πόλης μας.. Και πραγματικά φέτος το φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ είχε ουσία…. Ήρθε όμως η ώρα να γίνει ο καθιερωμένος απολογισμός…Για να δούμε το τελικό πρόσημο ήταν θετικό ή αρνητικό ?
ιστορικής, πολιτικής και, κυρίως, ανθρώπινης πραγματικότητας του νέου αιώνα δίνοντας ένα άλλο χρώμα στην μουντή καθημερινότητα της πόλης μας.. Και πραγματικά φέτος το φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ είχε ουσία…. Ήρθε όμως η ώρα να γίνει ο καθιερωμένος απολογισμός…Για να δούμε το τελικό πρόσημο ήταν θετικό ή αρνητικό ?Τελετή έναρξης (+)
Μια τελετή έναρξης σε ρυθμούς ρεμπέτικου . Μια «γιορτή» που ήταν λιτή αλλά ταυτόχρονα και ουσιαστική.. Η μοναδική απών από το φετινό event, η κ. «ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα» που υπήρχε στο 51ο φεστιβάλ από απλήρωτους εργαζόμενους του φεστιβάλ και μέλη της Εταιρία Σκηνοθετών. Επιπλέον το ομιχλώδες τοπίο των Ελλήνων κινηματογραφιστών, το εξαφάνισε προς στιγμήν ο «Βαρδάρης» και έτσι το πρόγραμμα του φεστιβάλ παρουσιάστηκε πλήρες θυμίζοντας παλιές εποχές.... Χειροκροτήματα, τραγούδια από το συγκρότημα Γκόλφω , και μια ταινία του Ροϊ Σερ "Καναρίνι μου Γλυκό", που μάγεψε, ήταν ορισμένα από τα στοιχεία που συνέθεσαν το παζλ της έναρξης. Ιδιαίτερα θετικό γεγονός ήταν η τηλεοπτική κάλυψη του φεστιβάλ από την TV100 για πρώτη φορά.
Μια τελετή έναρξης σε ρυθμούς ρεμπέτικου . Μια «γιορτή» που ήταν λιτή αλλά ταυτόχρονα και ουσιαστική.. Η μοναδική απών από το φετινό event, η κ. «ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα» που υπήρχε στο 51ο φεστιβάλ από απλήρωτους εργαζόμενους του φεστιβάλ και μέλη της Εταιρία Σκηνοθετών. Επιπλέον το ομιχλώδες τοπίο των Ελλήνων κινηματογραφιστών, το εξαφάνισε προς στιγμήν ο «Βαρδάρης» και έτσι το πρόγραμμα του φεστιβάλ παρουσιάστηκε πλήρες θυμίζοντας παλιές εποχές.... Χειροκροτήματα, τραγούδια από το συγκρότημα Γκόλφω , και μια ταινία του Ροϊ Σερ "Καναρίνι μου Γλυκό", που μάγεψε, ήταν ορισμένα από τα στοιχεία που συνέθεσαν το παζλ της έναρξης. Ιδιαίτερα θετικό γεγονός ήταν η τηλεοπτική κάλυψη του φεστιβάλ από την TV100 για πρώτη φορά.
Πρόγραμμα ταινιών (+)
Το μεγάλο όπλο και του φετινού φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ ήταν τα ίδια τα ντοκιμαντέρ του και αυτό είναι πραγματικά πολύ ευχάριστο. Ποικιλία θεμάτων και αξιολογότατες ταινίες τεκμηρίωσης προκάλεσαν το ενδιαφέρον του κοινού της πόλης που απέδειξε ότι ξέρει να στηρίζει το καλό και το ποιοτικό…Πάρα πολύ καλό το αφιέρωμα με τίτλο «Έτσι είμαι – Ανατρέποντας προκαταλήψεις», με ντοκιμαντέρ που αναδεικνύουν την ξεχωριστή πραγματικότητα των ατόμων με αναπτυξιακές και νοητικές δυσλειτουργίες. Συνολικά στη διάρκεια της 10ημερης διοργάνωσης προβλήθηκαν 225 ταινίες ...
Το μεγάλο όπλο και του φετινού φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ ήταν τα ίδια τα ντοκιμαντέρ του και αυτό είναι πραγματικά πολύ ευχάριστο. Ποικιλία θεμάτων και αξιολογότατες ταινίες τεκμηρίωσης προκάλεσαν το ενδιαφέρον του κοινού της πόλης που απέδειξε ότι ξέρει να στηρίζει το καλό και το ποιοτικό…Πάρα πολύ καλό το αφιέρωμα με τίτλο «Έτσι είμαι – Ανατρέποντας προκαταλήψεις», με ντοκιμαντέρ που αναδεικνύουν την ξεχωριστή πραγματικότητα των ατόμων με αναπτυξιακές και νοητικές δυσλειτουργίες. Συνολικά στη διάρκεια της 10ημερης διοργάνωσης προβλήθηκαν 225 ταινίες ...
Παράλληλες εκδηλώσεις (-)
Αξιόλογες ήταν οι εκθέσεις φωτογραφίας τόσο στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (ΚΜΣΤ), (Αποθήκη Β1, Λιμάνι) όσο και στο Γαλλικό Ινστιτούτο.. Τα Masterclass ήταν εμφανώς περιορισμένα σε σχέση με περασμένα χρόνια όπως και οι άλλες εκδηλώσεις που πλαισίωναν τις ταινίες που ναι μεν έδιναν κάποιο εικονικό «κύρος» στην οργάνωση αλλά από την άλλη πολλές από αυτές δεν είχαν μεγάλη απήχηση στο κοινό της πόλης..
Θα ήθελα να ξανά διοργανωθεί ίσως μια από τις πιο πρωτότυπες εκδηλώσεις του 51ο φεστιβάλ, η εκδήλωση Cinema όλη νύχτα που ήταν μια σινέ ολονυκτία με σαλεπάκι και με τρείς ταινίες που έκαναν sold out αλλά δυστυχώς δεν έγινε κάτι ανάλογο…
Αίθουσες –εισιτήρια (+)
Το φεστιβάλ και φέτος στηρίχτηκε από το κοινό του και αυτό ήταν πολύ ευχάριστο. Τα πράγματα φέτος κινήθηκαν πολύ περίεργα.. Το κλίμα γύρω από το Ολύμπιον ήταν ιδιαίτερα
ήρεμο και η εντύπωση που σχηματίζονταν ήταν ότι το Φεστιβάλ δεν έχει κόσμο…Βέβαια αυτό δεν ισχύει αφού οι αίθουσες είχαν μεγάλη πληρότητα…. Το προσεγμένο πρόγραμμα και η «συνήθεια» που έγινε ο θεσμός οδήγησε σε πολλά sold out… Πολύ σωστή η πολιτική της χαμηλής τιμής του εισιτηρίου 4 ευρώ όπως και η προσέγγιση των ανέργων, των φοιτητών και των κατόχων καρτών πολιτισμού .. Έτσι φέτος λοιπόν είχαμε αύξηση περίπου 20% στην προσέλευση των θεατών. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ξεπέρασαν τις 51.000, δεδομένου ότι πέρυσι το παρακολούθησαν 43.000. Το νούμερο είναι πολύ σημαντικό αν αναλογιστεί κανείς τις οικονομικές δυσκολίες που περνάμε όλοι… Πάντως θεωρώ ότι πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα και να γίνει καλύτερη προβολή στην προώθηση την cine κάρτας (με περισσότερα Bonus για τους κατόχους της)..
Τελετή λήξης και βραβεία (-)
Η τελετή λήξης κινήθηκε στα ίδια πλαίσια που κινήθηκε και η τελετή έναρξης ..Λιτή και περιεκτική…Μετά την απονομή των βραβείων, που φέτος δεν συνοδεύονται από χρηματικό αντίτιμο, (εκτός από αυτά της κρατικής τηλεόρασης), οι θεατές είδαν την προβολή του εξαιρετικού ντοκιμαντέρ «Ατελείωτη θλίψη, η ζωή μετά τη θανατική ποινή» του Νταβίντ Αντρέ, που παρακολουθεί τον τρόπο με τον οποίο δηλητηριάζεται η ζωή όσων συμμετέχουν στην εκτέλεση ενός θανατοποινίτη στις ΗΠΑ. Το ότι δεν δόθηκαν φέτος χρηματικά έπαθλα νομίζω ότι είχε θετικό αντίκτυπο τελικά , γιατί το κακό τα προηγούμενα χρόνια είχε παραγίνει με σκευωρίες και άλλες θεωρίες συνωμοσίας που ακούγονταν..
Ένα πράγμα μόνο αδυνατώ να καταλάβω.. Γιατί ο Έλληνας σκοτώνεται για να μπει στην αίθουσα της τελετής και μόλις αυτή αρχίσει την κοπανάει και φεύγει.. Εγώ αυτό δεν το κατανοώ.. Τέτοιες νοοτροπίες μάλλον δεν ταιριάζουν στο φεστιβάλ όπως και τέτοιοι άνθρωποι..
Τέλος, συνοπτικά τα βραβεία δόθηκαν :
Βραβεία κοινού(ταινίες άνω των 45’) «Το μωρό μου φτάνει», Αλέξης Πόνσε, Βιβή Ζωγράφου, «Δάκρυα της Γάζας», Βίμπεκε Λέκεμπεργκ (σε ταινίες κάτω των 45’) «Satsang, συντροφιά με την αλήθεια», Μαριάννα Αστρακά και Γιώργος Φωτιάδης «Η άλλη πόλη», Νεφίν Ντιντς . Βραβεία FIPRESCI «Μόνο οι λέξεις συνεχίζουν», Καλλιόπη Λεγάκη,«Ξενοδοχείο ‘Ο παράδεισος’», Σοφία Τζαβέλλα. Βραβείο ΕΡΤ3 (συνοδεύεται από 3.000 ευρώ για μία προβολή της ταινίας από το Τρίτο κανάλι) «Ένα μέλλον χωρίς πετρέλαιο», Λετισιά Μορό. Ειδική μνεία «Ξενοδοχείο ‘Ο παράδεισος’», Σοφία Τζαβέλλα, «Κοντά στον ουρανό», Τίτους Φασίνα, «Η βάρδια του πελεκάνου», Λεία Μπίντζερ. Βραβείο ΕΡΤ(συνοδεύεται από 7.000 ευρώ)«The Return», Τόνε Άντερσεν. Βραβείο Διεθνούς Αμνηστίας «Ατελείωτη θλίψη, η ζωή μετά τη θανατική ποινή», Νταβίντ Αντρέ και τέλος Βραβείο WWF «Κοντά στον ουρανό», Τίτους Φασίνα.
Πάρτυ (-)
Το πάρτυ έναρξης και λήξης πραγματοποιήθηκαν στο .Es και νομίζω κινήθηκαν σε ήρεμα νερά.. Άλλωστε αυτό είναι και το ύφος του φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ που διαφέρει λίγο από το φεστιβάλ κινηματογράφου. Θεωρώ ότι η πατροπαράδοτη αποθήκη Γ πρέπει να είναι ανοικτή και να λειτουργεί και κατά την διάρκεια του φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ .. Καταλαβαίνω ότι δεν έγινε η κίνηση μάλλον για οικονομικούς λόγους. Πιστεύω όμως πως η διοίκηση του φεστιβάλ μπορεί να έρθει σε καλύτερη συνεννόηση με τον πρόεδρο του ΟΛΘ κ.Αγγελούδη ο οποίος και συζητήσιμος είναι και λογικός άνθρωπος φαίνεται..
Το φεστιβάλ και φέτος στηρίχτηκε από το κοινό του και αυτό ήταν πολύ ευχάριστο. Τα πράγματα φέτος κινήθηκαν πολύ περίεργα.. Το κλίμα γύρω από το Ολύμπιον ήταν ιδιαίτερα
ήρεμο και η εντύπωση που σχηματίζονταν ήταν ότι το Φεστιβάλ δεν έχει κόσμο…Βέβαια αυτό δεν ισχύει αφού οι αίθουσες είχαν μεγάλη πληρότητα…. Το προσεγμένο πρόγραμμα και η «συνήθεια» που έγινε ο θεσμός οδήγησε σε πολλά sold out… Πολύ σωστή η πολιτική της χαμηλής τιμής του εισιτηρίου 4 ευρώ όπως και η προσέγγιση των ανέργων, των φοιτητών και των κατόχων καρτών πολιτισμού .. Έτσι φέτος λοιπόν είχαμε αύξηση περίπου 20% στην προσέλευση των θεατών. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ξεπέρασαν τις 51.000, δεδομένου ότι πέρυσι το παρακολούθησαν 43.000. Το νούμερο είναι πολύ σημαντικό αν αναλογιστεί κανείς τις οικονομικές δυσκολίες που περνάμε όλοι… Πάντως θεωρώ ότι πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα και να γίνει καλύτερη προβολή στην προώθηση την cine κάρτας (με περισσότερα Bonus για τους κατόχους της)..Τελετή λήξης και βραβεία (-)
Η τελετή λήξης κινήθηκε στα ίδια πλαίσια που κινήθηκε και η τελετή έναρξης ..Λιτή και περιεκτική…Μετά την απονομή των βραβείων, που φέτος δεν συνοδεύονται από χρηματικό αντίτιμο, (εκτός από αυτά της κρατικής τηλεόρασης), οι θεατές είδαν την προβολή του εξαιρετικού ντοκιμαντέρ «Ατελείωτη θλίψη, η ζωή μετά τη θανατική ποινή» του Νταβίντ Αντρέ, που παρακολουθεί τον τρόπο με τον οποίο δηλητηριάζεται η ζωή όσων συμμετέχουν στην εκτέλεση ενός θανατοποινίτη στις ΗΠΑ. Το ότι δεν δόθηκαν φέτος χρηματικά έπαθλα νομίζω ότι είχε θετικό αντίκτυπο τελικά , γιατί το κακό τα προηγούμενα χρόνια είχε παραγίνει με σκευωρίες και άλλες θεωρίες συνωμοσίας που ακούγονταν..
Ένα πράγμα μόνο αδυνατώ να καταλάβω.. Γιατί ο Έλληνας σκοτώνεται για να μπει στην αίθουσα της τελετής και μόλις αυτή αρχίσει την κοπανάει και φεύγει.. Εγώ αυτό δεν το κατανοώ.. Τέτοιες νοοτροπίες μάλλον δεν ταιριάζουν στο φεστιβάλ όπως και τέτοιοι άνθρωποι..
Τέλος, συνοπτικά τα βραβεία δόθηκαν :
Βραβεία κοινού(ταινίες άνω των 45’) «Το μωρό μου φτάνει», Αλέξης Πόνσε, Βιβή Ζωγράφου, «Δάκρυα της Γάζας», Βίμπεκε Λέκεμπεργκ (σε ταινίες κάτω των 45’) «Satsang, συντροφιά με την αλήθεια», Μαριάννα Αστρακά και Γιώργος Φωτιάδης «Η άλλη πόλη», Νεφίν Ντιντς . Βραβεία FIPRESCI «Μόνο οι λέξεις συνεχίζουν», Καλλιόπη Λεγάκη,«Ξενοδοχείο ‘Ο παράδεισος’», Σοφία Τζαβέλλα. Βραβείο ΕΡΤ3 (συνοδεύεται από 3.000 ευρώ για μία προβολή της ταινίας από το Τρίτο κανάλι) «Ένα μέλλον χωρίς πετρέλαιο», Λετισιά Μορό. Ειδική μνεία «Ξενοδοχείο ‘Ο παράδεισος’», Σοφία Τζαβέλλα, «Κοντά στον ουρανό», Τίτους Φασίνα, «Η βάρδια του πελεκάνου», Λεία Μπίντζερ. Βραβείο ΕΡΤ(συνοδεύεται από 7.000 ευρώ)«The Return», Τόνε Άντερσεν. Βραβείο Διεθνούς Αμνηστίας «Ατελείωτη θλίψη, η ζωή μετά τη θανατική ποινή», Νταβίντ Αντρέ και τέλος Βραβείο WWF «Κοντά στον ουρανό», Τίτους Φασίνα.
Πάρτυ (-)
Το πάρτυ έναρξης και λήξης πραγματοποιήθηκαν στο .Es και νομίζω κινήθηκαν σε ήρεμα νερά.. Άλλωστε αυτό είναι και το ύφος του φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ που διαφέρει λίγο από το φεστιβάλ κινηματογράφου. Θεωρώ ότι η πατροπαράδοτη αποθήκη Γ πρέπει να είναι ανοικτή και να λειτουργεί και κατά την διάρκεια του φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ .. Καταλαβαίνω ότι δεν έγινε η κίνηση μάλλον για οικονομικούς λόγους. Πιστεύω όμως πως η διοίκηση του φεστιβάλ μπορεί να έρθει σε καλύτερη συνεννόηση με τον πρόεδρο του ΟΛΘ κ.Αγγελούδη ο οποίος και συζητήσιμος είναι και λογικός άνθρωπος φαίνεται..
Προσωπικό και εθελοντές (+)
Οι άνθρωποι που δίνουν ζωή και πνοή στο θεσμό.. Τα γρανάζια μιας μηχανής που χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε το Φεστιβάλ.. Συγχαρητήρια σε όλους για την υπερπροσπάθεια και την «αυτοθυσία» τους για την καλύτερη εξυπηρέτηση όλων ..
Οι άνθρωποι που δίνουν ζωή και πνοή στο θεσμό.. Τα γρανάζια μιας μηχανής που χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε το Φεστιβάλ.. Συγχαρητήρια σε όλους για την υπερπροσπάθεια και την «αυτοθυσία» τους για την καλύτερη εξυπηρέτηση όλων ..
Αξιοσημείωτα (+)
Η επικοινωνία του φεστιβάλ με τους θεατές εκτός Θεσσαλονίκης έγινε πραγματικότητα και είχε αρχίσει από τη πρώτη ημέρα του Φεστιβάλ με τη χρήση όσων προσφέρει η τεχνολογία, αφού θεατές στην Κέρκυρα, το Ρέθυμνο, την Πάτρα και τη Λευκωσία είχαν τη δυνατότητα να δουν ταινίες από το Ολύμπιον και να πάρουν μέρος στις συζητήσεις με τους δημιουργούς τους όπως και οι θεατές που βρίσκονταν στην αίθουσα…Παρά πολύ καλή ενέργεια η οποία πρέπει να διατηρηθεί και να διευρυνθεί..
Ακόμη μεγαλύτερη σημασία έχει και το γεγονός ότι το φεστιβάλ θα ταξιδέψει με τις ταινίες του εκτός από τις διάφορες πόλεις της Ελληνικής επικράτειας και στους κρατουμένους σε φυλακές της Θεσσαλονίκης, της Αθήνας, της Πάτρας, του Βόλου. Σε αυτό το πρόγραμμα εντάσσονται ακόμη το κέντρο απεξάρτησης τοξικομανών κρατουμένων στον Ελαιώνα Θήβας και οι αγροτικές φυλακές Κασσάνδρας. Συγχαρητήρια…
Η επικοινωνία του φεστιβάλ με τους θεατές εκτός Θεσσαλονίκης έγινε πραγματικότητα και είχε αρχίσει από τη πρώτη ημέρα του Φεστιβάλ με τη χρήση όσων προσφέρει η τεχνολογία, αφού θεατές στην Κέρκυρα, το Ρέθυμνο, την Πάτρα και τη Λευκωσία είχαν τη δυνατότητα να δουν ταινίες από το Ολύμπιον και να πάρουν μέρος στις συζητήσεις με τους δημιουργούς τους όπως και οι θεατές που βρίσκονταν στην αίθουσα…Παρά πολύ καλή ενέργεια η οποία πρέπει να διατηρηθεί και να διευρυνθεί..
Ακόμη μεγαλύτερη σημασία έχει και το γεγονός ότι το φεστιβάλ θα ταξιδέψει με τις ταινίες του εκτός από τις διάφορες πόλεις της Ελληνικής επικράτειας και στους κρατουμένους σε φυλακές της Θεσσαλονίκης, της Αθήνας, της Πάτρας, του Βόλου. Σε αυτό το πρόγραμμα εντάσσονται ακόμη το κέντρο απεξάρτησης τοξικομανών κρατουμένων στον Ελαιώνα Θήβας και οι αγροτικές φυλακές Κασσάνδρας. Συγχαρητήρια…
Συμπεράσματα (+)
Το φετινό Φεστιβάλ με σαφώς περιορισμένα τα οικονομικά μεγέθη και με έμφαση στο ποιοτικό και προσεγμένο πρόγραμμα του άφησε πάρα πολύ θετικές εντυπώσεις.. Το Φεστιβάλ πέτυχε και έδειξε και φέτος την κανονική του διάσταση διατηρώντας με επιτυχία το δικό «του» χαρακτήρα.. Πιστεύουμε και ευελπιστούμε ότι την επόμενη χρόνια θα ανέβει ακόμα ένα σκαλί προς τα πάνω και θα οδηγηθεί σε ακόμα καλύτερα αποτελέσματα…Όμως δεν χρειάζεται εφησυχασμό γιατί αυτός αποτελεί κακό σύμμαχο.
Η έλλειψη WiFi στις εγκαταστάσεις του Ολύμπιον και μερικά άλλα τεχνικά ζητήματα –λεπτομέρειες, χωρίς σημαντικό κόστος, μπορούν να βοηθήσουν στην περαιτέρω αναβάθμιση του θεσμού..
Επιπλέον η αίσθηση που μου δημιουργήθηκε και σε αυτό το φεστιβάλ και με «προβλημάτισε» είναι ότι φάνηκε το φεστιβάλ λίγο αποκομμένο από την πόλη…Φάνηκε σαν να κλείνεται ξανά στο εαυτό του και να μπλέκεται ξανά στην εσωστρέφεια και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το δούμε στο μέλλον.. Στο 50ο φεστιβάλ είχε γίνει εκπληκτική δουλεία με ομάδες (χορευτικές, εθελοντικές, θεατρικές κλπ ) της πόλης που γέμισαν ζωντάνια διάφορες περιοχές του κέντρου δίνοντας το αίσθημα ότι όλη η πόλη συμμετέχει στο Θεσμό.. Θεωρώ ότι πρέπει του χρόνου να προστεθεί το συγκεκριμένο κομμάτι ..Πιστεύω ότι το κόστος είναι ελάχιστο απλά θέλει καλό συντονισμό…Γιατί μόνο έτσι το φεστιβάλ θα κάνει το βήμα που όλοι θέλουμε.. Όταν γίνει ένα κομμάτι με την πόλη που το φιλοξενεί και δώσει την δυνατότητα στους κατοίκους της να συμμετάσχουν και αυτοί σε αυτήν την μεγάλη γιορτή
Τέλος πρέπει να γίνει σημαντική προσπάθεια βελτίωσης της προβολής του Φεστιβάλ και του Marketing με όσο το δυνατόν μικρότερο κόστος έτσι ώστε το Φεστιβάλ να διατηρήσει και να την αυξήσει την θέση του με απώτερο σκοπό να αποκτήσει τον τίτλο και την αίγλη ενός διεθνούς Φεστιβάλ…Είναι γεγονός ότι πολλοί κάτοικοι της πόλης αγνοούν την ύπαρξη του…
Το φετινό Φεστιβάλ με σαφώς περιορισμένα τα οικονομικά μεγέθη και με έμφαση στο ποιοτικό και προσεγμένο πρόγραμμα του άφησε πάρα πολύ θετικές εντυπώσεις.. Το Φεστιβάλ πέτυχε και έδειξε και φέτος την κανονική του διάσταση διατηρώντας με επιτυχία το δικό «του» χαρακτήρα.. Πιστεύουμε και ευελπιστούμε ότι την επόμενη χρόνια θα ανέβει ακόμα ένα σκαλί προς τα πάνω και θα οδηγηθεί σε ακόμα καλύτερα αποτελέσματα…Όμως δεν χρειάζεται εφησυχασμό γιατί αυτός αποτελεί κακό σύμμαχο.
Η έλλειψη WiFi στις εγκαταστάσεις του Ολύμπιον και μερικά άλλα τεχνικά ζητήματα –λεπτομέρειες, χωρίς σημαντικό κόστος, μπορούν να βοηθήσουν στην περαιτέρω αναβάθμιση του θεσμού..
Επιπλέον η αίσθηση που μου δημιουργήθηκε και σε αυτό το φεστιβάλ και με «προβλημάτισε» είναι ότι φάνηκε το φεστιβάλ λίγο αποκομμένο από την πόλη…Φάνηκε σαν να κλείνεται ξανά στο εαυτό του και να μπλέκεται ξανά στην εσωστρέφεια και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το δούμε στο μέλλον.. Στο 50ο φεστιβάλ είχε γίνει εκπληκτική δουλεία με ομάδες (χορευτικές, εθελοντικές, θεατρικές κλπ ) της πόλης που γέμισαν ζωντάνια διάφορες περιοχές του κέντρου δίνοντας το αίσθημα ότι όλη η πόλη συμμετέχει στο Θεσμό.. Θεωρώ ότι πρέπει του χρόνου να προστεθεί το συγκεκριμένο κομμάτι ..Πιστεύω ότι το κόστος είναι ελάχιστο απλά θέλει καλό συντονισμό…Γιατί μόνο έτσι το φεστιβάλ θα κάνει το βήμα που όλοι θέλουμε.. Όταν γίνει ένα κομμάτι με την πόλη που το φιλοξενεί και δώσει την δυνατότητα στους κατοίκους της να συμμετάσχουν και αυτοί σε αυτήν την μεγάλη γιορτή
Τέλος πρέπει να γίνει σημαντική προσπάθεια βελτίωσης της προβολής του Φεστιβάλ και του Marketing με όσο το δυνατόν μικρότερο κόστος έτσι ώστε το Φεστιβάλ να διατηρήσει και να την αυξήσει την θέση του με απώτερο σκοπό να αποκτήσει τον τίτλο και την αίγλη ενός διεθνούς Φεστιβάλ…Είναι γεγονός ότι πολλοί κάτοικοι της πόλης αγνοούν την ύπαρξη του…
Η δύναμη ενός φεστιβάλ είναι ο κόσμος που το στηρίζει και αυτοί φέτος το τίμησαν με το παραπάνω… Ραντεβού λοιπόν στην 14η διοργάνωση που έχει προγραμματιστεί να γίνει από τις 9 έως τις 18 Μαρτίου 2012…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
iLove σχόλια