Πολυτεχνείο 17 Νοέμβρη 1973 . Σήμερα Ποιος το Θυμάται άραγε?

"Κάθε Νοέμβρη, ο νους και η καρδιά μας είναι εκεί, στο Πολυτεχνείο, στην εξέγερση των φοιτητών, της νεολαίας και ολόκληρου του ελληνικού λαού κατά της χουντικής τυραννίας, το Νοέμβριο του 1973. Το Πολυτεχνείο ήταν η κορυφαία εκδήλωση της επτάχρονης αντιχουντικής πάλης και μία από τις κορυφαίες στιγμές των αγώνων του λαού και της νεολαίας. "
Αναλυτικά για το τι συνέβη εκείνες τις μέρες μπορείτε να ανατρέξετε σε διάφορα site όπως:

• Η εξέγερση του Πολυτεχνείου - 17 Νοέμβρη 1973
• Η αληθινή Ιστορία δεν έχει ακόμη γραφτεί
• Οι τρεις μέρες που άλλαξαν την νεότερη ιστορία της Ελλάδας
  

Πόσοι όμως από εμάς θυμόμαστε και σεβόμαστε τον αγώνα για την Ελευθερία που δώσανε αυτά τα παιδιά και που τελικώς έφερε στην Χώρα μας την Δημοκρατία?

Εγώ νομίζω…..Δυστυχώς… σχεδόν ….κανένας!!

Η γενιά του πολυτεχνείου που στην πλειονότητα της, έχει σήμερα στα χέρια της τις τύχες της Διακυβέρνησης της σημερινής Ελλάδας, των επιχειρήσεων ,του συνδικαλισμού, των εργαζομένων, δείχνει ανήμπορη να ανταπεξέλθει σε εκείνα τα ιδεώδη. Η γενιά του πολυτεχνείου έκανε ένα λαμπρό βήμα στην ιστορία της Ελλάδας αλλά δεν κατάφερε να το συνεχίσει όπως θα έπρεπε…Πλέον το μόνο που έχει απομείνει για τις επόμενες γενιές είναι η ΔΙΑΦΘΟΡΑ σε όλα τα μήκη και τα πλάτη αυτής της χώρας….

Η Διεφθαρμένη ασυνειδησία που έχει γίνει συνείδηση…

Δεν εκμηδενίζω τον αγώνα που έγινε τότε εκείνα τα χρόνια…Αντιθέτως, Τον σέβομαι και τον Υπερασπίζομαι…Αλλά μήπως κάπου στη πορεία αλλαξοδρόμησε? Ξέρω ότι χωρίς αυτόν τον αγώνα μπορεί ακόμα να μην υπήρχε καν Δημοκρατία και προσωπική ελευθερία … Όμως ποιος είναι Ευχαριστημένος από τον τρόπο που λειτουργεί η Σημερινή «Δημοκρατία»?

Πλέον ακόμα και η γιορτή αυτής της μεγάλης μέρας επισκιάζεται από τα επεισόδια και τον τρόμο που προσπαθούν να σπείρουν κάποιοι για διαφόρους λόγους…Για ποιο λόγο, πότε δεν το κατάλαβα !!Το μήνυμα αυτής της μέρας χάνεται μέσα στα καπνογόνα ,το ξύλο ,το κάψιμο σημαιών, την καταστροφή δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας και μετατρέπετε η γιορτή αυτή σε οργή, σε μια ανεπιθύμητη μέρα που όλοι προσεύχονται να περάσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα…

Έτσι καταντήσαμε αυτήν την γιορτή….Εμείς, οι νέοι και η γενιά του πολυτεχνείου είμαστε υπεύθυνοι πλέον για αυτό το χάλι και πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας ….Γιατί πολύ απλά αυτό το κλίμα που επικρατεί αυτήν την μέρα δεν θυμίζει σε τίποτα εκείνες τις ένδοξες μέρες…..

Νιώθω στεναχώρια και προβληματισμό…Στο βάθος του δωματίου μου ακούγεται αχνά το τραγούδι σύμβολο αυτής της μέρας

«πότε θα κά ποτέ θα κάνει ξαστεριά»

και θέλω να βροντοφωνάξω…..

Πότε επιτέλους θα κάνει ξαστεριά σε αυτήν την Χώρα? Πότε?