Πριν το επίδομα ανεργίας

Πολλά γράφτηκαν το τελευταίο διάστημα για την περίφημη δήλωση του Όλι Ρεν για το επίδομα ανεργίας. Τελικά φαίνεται ότι μάλλον δε θα προχωρήσει το συγκεκριμένο μέτρο. Είναι ενδιαφέρον όμως το πόσες άλλες περιπτώσεις αδικιών και άνισης μεταχείρησης μεταξύ διαφόρων κατηγοριών εργαζομένων υπάρχουν χωρίς να πολυασχολείται κανείς, απλά επειδή δε σχολιάστηκαν από τον Όλι Ρεν...Θα αναφερθώ σε μία μόνο.

Με τον περίφημο νόμο Σιούφα (2084/1992) καθιερώθηκε ο διαχωρισμός παλαιών (μέχρι 31/12/1992) και νέων ασφαλισμένων (από 1/1/1993 και έπειτα). Με βάση αυτό το διαχωρισμό έχει καθιερωθεί (μεταξύ άλλων) διαφορετικό πλαφόν μισθού μεταξύ παλαιών και νέων ασφαλισμένων πάνω από το οποίο δεν υπολογίζονται κρατήσεις. Ποια είναι αυτά τα πλαφόν; Για το 2010 ανέρχονταν σε €2.432,25 για τους παλαιούς και .....€5.543,55 (εδώ γελάμε) για τους νέους. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι οποιοσδήποτε εργαζόμενος έχει πρώτη ημέρα ασφάλισης μέχρι την 31/12/1992 και μεικτές αποδοχές μεγαλύτερες των €2.432,25 (πολλοί δηλαδή σημερινοί εργαζόμενοι μεταξύ 50-60 ετών) οι ασφαλιστικές του εισφορές στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ (16%) δεν υπολογίζονται στο σύνολο των αποδοχών του αλλά σε αυτό το ποσό. Αντιθέτως αν ένας νέος ασφαλισμένος (μετά την 1/1/1993) έχει τις ίδιες αποδοχές οι κρατήσεις του υπολογίζονται στο σύνολο των αποδοχών του, εκτός αν αυτές υπερβαίνουν τα €5.543,55 (εδώ ξαναγελάμε), οπότε υπολογίζονται σε αυτό το ποσό. Με λίγα λόγια δύο εργαζόμενοι στην ίδια θέση σε δύο διαφορετικές εταιρείες με μεικτές αποδοχές πχ €3.000 έχουν διαφορά στις καθαρές αποδοχές περίπου €90. Αν δε κάποιο μεγαλοστέλεχος λαμβάνει πχ €5.000 οπότε θα έπρεπε να αποδίδει €800 (5.000*0,16), αποδίδει λόγω των ανωτέρω €389! Αν δεν είναι αυτό διάκριση τότε ποιό είναι;

Να κάνουμε μία σύγκριση και με το εξωτερικό; Το παρακάτω απόσπασμα είναι από το περιοδικό "Κ" της Καθημερινής. Απεικονίζει τους μισθούς και τις κρατήσεις δύο άγαμων γυναικών στη Γερμανία.

Με βάση τον παραπάνω πίνακα στη Γερμανία οι ασφαλιστικές κρατήσεις στον ιδιωτικό τομέα για μεικτό μισθό €3.894 ανέρχονται σε €859 (εξαιρούνται από το σύνολο των κρατήσεων, οι κρατήσεις για ΦΜΥ και εισφορά αλληλεγγύης για την Ανατολική Γερμανία). Πόσα δίνει ο αντίστοιχος εργαζόμενος (παλαιός εννοείται) στην Ελλάδα; Μόλις €389 (2.432*16%). Διαφορά €470. Για όσους βιαστούν να πουν ότι αντίστοιχα μεγαλύτερες θα είναι οι συντάξεις των Γερμανών, το ρεπορτάζ το διαψεύδει. Για μεικτό μισθό €2.610 και 40 χρόνια υπηρεσίας η σύνταξη στον ιδιωτικό τομέα ανέρχεται σε €1.080!

Ακόμη ένα παράδειγμα από φίλο που ασχολείται με θέματα προσωπικού. Το παράδειγμα αφορά στις κρατήσεις στο ταμείο Νομικών.
Παλαιός ασφαλισμένος: ΤΑΝ: €146,82 + ΤΕΑΔ: €44,04= €190,86 για το σύνολο των παλαιών ασφαλισμένων.
Αντιθέτως τα ποσά για τους νέους ασφαλισμένους μετά την 01/01/1993 είναι εξοντωτικά! Επίσης είναι κατανεμημένοι σε ασφαλιστικές "κλάσεις" αναλόγως των ετών προϋπηρεσίας -ενώ οι παλαιοί ΟΧΙ! Για τους ασφαλισμένους αυτούς είναι υποχρεωτικές οι 10 πρώτες (από τις 14) ασφαλιστικές κατηγορίες στις οποίες κατατάσσονται μετά από τριετή παραμονή σε κάθε κατηγορία.

- 1η ασφαλιστική κλάση: ΤΑΝ €138,67 + ΤΕΑΔ €22,02 = €160,69 μηνιαία
- 2η ασφαλιστική κλάση (Σύνολο προϋπηρεσίας 3 ετών!!!): ΤΑΝ €170,53 μηνιαία εισφορά + ΤΕΑΔ €51,16 μηνιαία εισφορά = €221,69

Δηλαδή αυτός που είναι νέος δικηγόρος, ηλικίας 28 ετών περίπου (ώστε να βρίσκεται στη δεύτερη κλάση) πληρώνει περισσότερα από τον κάθε μεγαλοδικηγόρο με κέρδη εκατομμυρίων ευρώ!

Στην ανώτερη 14η ασφαλιστική κατηγορία, το ποσό των μηνιαίων εισφορών είναι ΤΑΝ €466,60 + ΤΕΑΔ €139,98 = €606,58 μηνιαία εισφορά!

Ταμείο Νομικών

Όσο για τις συντάξεις, ο μεν παλαιός συνταξιούχος για 40 συντάξιμα χρόνια λαμβάνει 1.172,50 ευρώ, για 35 συντάξιμα χρόνια είναι 938,00 ευρώ, για 30 συντάξιμα χρόνια είναι 703,50 ευρώ. Αυτά βέβαια ισχύουν μόνο για τους παλαιούς ασφαλισμένους, αφού για όσους ασφαλίστηκαν μετά την 1/1/1993 και οι οποίοι ασφαλίζονται στην πρώτη ασφαλιστική κατηγορία το συνολικό ποσό της σύνταξης που προβλέπεται για 40 συντάξιμα χρόνια ανέρχεται σε 550,00 ευρώ!



Συμπέρασμα; Η γενιά του Πολυτεχνείου είναι ακόμα εδώ με όλα της τα προνόμια τα οποία φυσικά διασφάλισε με εκπληκτικό τρόπο στέλνοντας στην πυρά τις νέες γενιές και μόνο αυτές. Αφού κατοχύρωσε επί χρόνια υψηλές μισθολογικές αυξήσεις κάτι που για τη νέα γενιά αποτελεί όνειρο απατηλό, αφού βγήκε στη σύνταξη πολύ πριν τα 60, αφού διασφάλισε υψηλές συντάξεις, αφού με λίγα λόγια τίναξε το σύστημα στον αέρα, τώρα ζητάει από τη νέα γενιά να πληρώσει τα σπασμένα.

Μοναδική ελπίδα; Ρίξτε μια ματιά στο παρακάτω απόσπασμα από το Μνημόνιο


...Κατάργηση των ειδικών κανόνων για τους ασφαλισμένους πριν από το 1993 (με παράλληλη διατήρηση των κεκτημένων δικαιωμάτων)...

Θα προτιμούσα να μην υπάρχει το κείμενο της παρένθεσης αλλά έστω κι έτσι η ελπίδα υπάρχει...