Ημέρες Χριστουγέννων και ενώ ο κόσμος τρέχει έντρομος, γεμάτος καταναλωτική μανία, να αγοράσει ότι του έχουν βάλει στο εγκέφαλο του από τις διαφημίσεις, υπάρχουν κάπου εκεί έξω, κάπου ανάμεσα μας, κάποιοι που δεν έχουν να φάνε και έχουν σαν σπίτι τους το παγκάκι. Ακόμη και αυτές τις μέρες που το κρύο αγγίζει τους μηδέν βαθμούς κελσίου υπάρχουν άνθρωποι που ξεροσταλιάζουν ψάχνοντας να βρουν μια ζεστή γωνίτσα για να περάσουν το βράδυ τους. Μαζεμένοι, κουκουλωμένοι με πολλά ρούχα μάταια προσπαθούν να ζεσταθούν. Ένα κομμάτι ψωμί το βγάζουν από την ελεημοσύνη του κόσμου.Η έλλειψη στέγης είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά!!
Στην Θεσσαλονίκη , στον κεντρικό δήμο, περίπου 50 άτομα είναι άστεγοι ενώ συνολικά περισσότερα από 200 άτομα είναι στο νομό Θεσσαλονίκης. Oι περισσότεροι είναι μοναχικοί και λιγομίλητοι, εξαρτημένοι από το αλκοόλ .
O δήμος Θεσσαλονίκης διαθέτει Στέγη Αστέγων, στη συμβολή των οδών Φιλίππου και Σιατίστης. Εκεί, μένουν περίπου 20 άτομα. Ωστόσο, όταν έρχεσαι σε επαφή με τους αστέγους και τους ενημερώνεις ότι υπάρχει μέρος να πάνε το βράδυ, οι περισσότεροι είναι αρνητικοί. Κάποιοι βάζουν με το μυαλό τους άλλα πράγματα, κάποιοι άλλοι δεν θέλουν να είναι με άλλους.
Κι αν οι άστεγοι στη Θεσσαλονίκη είναι εκατοντάδες, σε πολύ περισσότερους ανέρχονται δυστυχώς οι άνθρωποι που δεν έχουν χρήματα ούτε για ένα πιάτο φαγητό(οι άποροι). Στο ισόγειο της Στέγης Αστέγων του δήμου προσέρχονται καθημερινά περισσότεροι από 200 άνθρωποι, για να πάρουν φαγητό από το συσσίτιο που οργανώνει ο δήμος στο συγκεκριμένο χώρο.Λίγο πιο κει, στην οδό Αμύντα 11, ο δήμος και η νομαρχία Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με τη Μητρόπολη και άλλους φορείς, οργανώνουν κι άλλα δύο συσσίτια (τα μοναδικά που γίνονται πρωί και βράδυ).
Επιπλέον υπάρχει ένα μαγαζάκι με ρούχα και με διάφορα είδη ένδυσης που λειτουργεί υπό τη σκέπη της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Ολύμπου με Βενιζέλου. Πηγαίνουν εκεί πολλοί άνθρωποι που έχουν ανάγκη από ένα μπλουζάκι, ένα παντελόνι, ακόμη και εσώρουχα. Ξέρουν ότι κάτι θα βρουν, με κάτι θα τους βολέψω», λέει η κυρία Κική, «ψυχή» του καταστήματος.
Τι μπορούμε να κάνουμε όμως?
Μπορούμε και πρέπει να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους. Όλοι μας. Και όχι μόνο γιατί τώρα είναι γιορτές!! Γενικά πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία μας.
Νομίζω ότι ο Έλληνας είναι ευαίσθητος σε αυτά τα θέματα γιατί λίγο πολύ τα έχει νιώσει στο πετσί του με τον ξεριζωμό από την Μικρά-Ασία. Ενώ όμως δίνει απλόχερα, πολλές φορές, βοήθεια σε ανθρώπους που ζουν σε άλλες χώρες ακόμα και σε άλλες Ηπείρους(και έτσι πρέπει να πράττει), τους ανθρώπους που υποφέρουν δίπλα του τους βλέπει με καχυποψία, και περιφρόνηση.
Ανοίξτε λοιπόν την καρδιά σας σε αυτούς τους ανθρώπους που την έχουν ανάγκη! Βοηθήστε τους . Ο καθένας όπως μπορεί, με τον δικό του τρόπο.
Επιπλέον όποιος θέλει μπορεί να φέρει ρούχα που δεν χρειάζεται ή που έχουν βγει από τη μόδα και να τα πάει στην κ. Κική στο μαγαζάκι στη συμβολή των οδών Ολύμπου με Βενιζέλου . Είναι κρίμα να πετιούνται αυτά τα ρούχα, όταν κάποιοι άνθρωποι τα έχουν ανάγκη. Εκεί σίγουρα θα πάνε σε αυτούς που τα έχουν ανάγκη.
«Την ανθρωπιά και την απανθρωπιά μην την ψάχνεις ούτε στην εκκλησία, ούτε αλλού. Την ανθρωπιά και την απανθρωπιά θα τη δεις εδώ, στο δρόμο, στο πεζοδρόμιο. Αν καθίσεις μαζί τους για λίγο, όλα θα τα δεις» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Κ. Ηλίας άστεγος που βρίσκεται εδώ και 5 χρόνια κοντά στην Παναγία Δέξια.
Πηγή : Αγγελιοφόρος
Στην Θεσσαλονίκη , στον κεντρικό δήμο, περίπου 50 άτομα είναι άστεγοι ενώ συνολικά περισσότερα από 200 άτομα είναι στο νομό Θεσσαλονίκης. Oι περισσότεροι είναι μοναχικοί και λιγομίλητοι, εξαρτημένοι από το αλκοόλ .
O δήμος Θεσσαλονίκης διαθέτει Στέγη Αστέγων, στη συμβολή των οδών Φιλίππου και Σιατίστης. Εκεί, μένουν περίπου 20 άτομα. Ωστόσο, όταν έρχεσαι σε επαφή με τους αστέγους και τους ενημερώνεις ότι υπάρχει μέρος να πάνε το βράδυ, οι περισσότεροι είναι αρνητικοί. Κάποιοι βάζουν με το μυαλό τους άλλα πράγματα, κάποιοι άλλοι δεν θέλουν να είναι με άλλους.
Κι αν οι άστεγοι στη Θεσσαλονίκη είναι εκατοντάδες, σε πολύ περισσότερους ανέρχονται δυστυχώς οι άνθρωποι που δεν έχουν χρήματα ούτε για ένα πιάτο φαγητό(οι άποροι). Στο ισόγειο της Στέγης Αστέγων του δήμου προσέρχονται καθημερινά περισσότεροι από 200 άνθρωποι, για να πάρουν φαγητό από το συσσίτιο που οργανώνει ο δήμος στο συγκεκριμένο χώρο.Λίγο πιο κει, στην οδό Αμύντα 11, ο δήμος και η νομαρχία Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με τη Μητρόπολη και άλλους φορείς, οργανώνουν κι άλλα δύο συσσίτια (τα μοναδικά που γίνονται πρωί και βράδυ).
Επιπλέον υπάρχει ένα μαγαζάκι με ρούχα και με διάφορα είδη ένδυσης που λειτουργεί υπό τη σκέπη της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Ολύμπου με Βενιζέλου. Πηγαίνουν εκεί πολλοί άνθρωποι που έχουν ανάγκη από ένα μπλουζάκι, ένα παντελόνι, ακόμη και εσώρουχα. Ξέρουν ότι κάτι θα βρουν, με κάτι θα τους βολέψω», λέει η κυρία Κική, «ψυχή» του καταστήματος.
Τι μπορούμε να κάνουμε όμως?
Μπορούμε και πρέπει να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους. Όλοι μας. Και όχι μόνο γιατί τώρα είναι γιορτές!! Γενικά πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία μας.
Νομίζω ότι ο Έλληνας είναι ευαίσθητος σε αυτά τα θέματα γιατί λίγο πολύ τα έχει νιώσει στο πετσί του με τον ξεριζωμό από την Μικρά-Ασία. Ενώ όμως δίνει απλόχερα, πολλές φορές, βοήθεια σε ανθρώπους που ζουν σε άλλες χώρες ακόμα και σε άλλες Ηπείρους(και έτσι πρέπει να πράττει), τους ανθρώπους που υποφέρουν δίπλα του τους βλέπει με καχυποψία, και περιφρόνηση.
Ανοίξτε λοιπόν την καρδιά σας σε αυτούς τους ανθρώπους που την έχουν ανάγκη! Βοηθήστε τους . Ο καθένας όπως μπορεί, με τον δικό του τρόπο.
Επιπλέον όποιος θέλει μπορεί να φέρει ρούχα που δεν χρειάζεται ή που έχουν βγει από τη μόδα και να τα πάει στην κ. Κική στο μαγαζάκι στη συμβολή των οδών Ολύμπου με Βενιζέλου . Είναι κρίμα να πετιούνται αυτά τα ρούχα, όταν κάποιοι άνθρωποι τα έχουν ανάγκη. Εκεί σίγουρα θα πάνε σε αυτούς που τα έχουν ανάγκη.
«Την ανθρωπιά και την απανθρωπιά μην την ψάχνεις ούτε στην εκκλησία, ούτε αλλού. Την ανθρωπιά και την απανθρωπιά θα τη δεις εδώ, στο δρόμο, στο πεζοδρόμιο. Αν καθίσεις μαζί τους για λίγο, όλα θα τα δεις» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Κ. Ηλίας άστεγος που βρίσκεται εδώ και 5 χρόνια κοντά στην Παναγία Δέξια.
Πηγή : Αγγελιοφόρος
Ξέρεις, από όλες τις δύσκολες καταστάσεις της ζωής, αυτήν που περιγράφεις, δηλ. το είναι κανείς άστεγος και να ποδοπατιέται η αξιοπρέπειά του ψάχνοντας φαγητό στα σκουπίδια, αυτήν την φοβάμαι περισσότερο. Καμμία κυβέρνηση δεν θα πετύχει ποτέ στο έργο της, όσα "οικονομικά θαύματα" και να κάνει, αν υπάρχουν άνθρωποι άστεγοι και πεινασμένοι. Προσπάθησα να βρω το μαγαζάκι που λες για να προσφέρω ρούχα. Δεν το εντόπισα. Μπορείς να με κατατοπίσεις? Αν θες, μπορούμε να αναλάβουμε μαζί και κάποια σχετική δράση?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι σε ισόγειο κατάστημα στην οδό Oλύμπου 64 (γωνία με Βενιζέλου).Εκεί διανέμονται δωρεάν ρούχα σε αστέγους, τα περισσότερα από τα οποία είναι σχεδόν καινούργια
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω κάποια ρούχα, τα οποία θέλω να δώσω αντί να πετάξω και να πάνε χαμένα! Θα προσπαθήσω να τα δώσω στο κατάστημα που αναφέρεται παραπάνω. Για τρόφιμα, γνωρίζεις που μπορούμε ν'απευθυνθούμε?
ΑπάντησηΔιαγραφή